سید حیدر آملی آیت عرفان(2)
شهرستان آمل واقع در میان جنگل مازندران طرفین رودخانهی هزار قرار گرفته است. مردم این سرزمین در طول تاریخ مدافع اهل بیت پیامبر علیهمالسلام و از شیعیان راستین بودهاند و هیچگاه تسلیم امویان و عباسیان نشدند. ساكنان آمل از دیرباز با شور و شوق خاصی علاقهی خود را به امامان شیعه و فرزندان آنها نشان دادهاند آنان در سال 250 ه.ق. با «حسن بن زید» بیعت نموده و به یاری او «دولت علوی» را در این شهر تأسیس كردند.
در سدههای بعد نیز حامی و دوستدار حكومتهای شیعی چون زیدیان، آلبویه و مرعشیان بودند و همدوش دیلمیان برضد حكومتهای ظالم به مبارزه پرداختند.
آمل در زمان سید حیدر به دشت پادشاهان سلسلهی باوندیان اداره میشد كه عدهای از این پادشضاهان به دلیل عدالتگستریشان مورد توجه سید حیدر بودند و سید حیدر چند سالی نیز در دربار یكی از آنها بوده و به ارشاد وی میپرداخت.
تحصیلات
عشق وصفناپذیر عارف وارسته سید حیدر آملی به دانش اجداد طاهرینش او را برآن داشت ا از كودكی در محضر پدر به تحصیل علوم دینی مشغول شود.
وی مدت بیست سال بدون وقفه با مسافرت به شهرهای متعدد ایران (به غیر از آمل، به شهرهای استرآباد، خراسان، اصفهان و گرگان) به فراگیری علوم پرداخت، به طوری كه خود در این باره مینویسد: «من از اوایل جوانی بلكه از كودكی تا امروز كه ایام كهولت را میگذرانم با توجه به عنایت الهی و توفیقات او همواره در تحصیل عقاید اجداد طاهرینم كه همان ائمهی معصومین علیهمالسلام هستند، كوشا بودهام و به شناخت راه و روش آنها و عقاید و معارف آنها چه به حسب ظاهر كه مخصوص شیعهی امامیه است و چه به حسب باطن كه روش طایفهی صوفیه است، پرداختهام و همواره در راه موافقت این دو روش و جمع و اتحاد آن، كوشش داشتهام تا به مقام استقامت رسیدهام در حالی كه این قول اهل یقین بر زبانم جاری بوده است. «الحمدلله الذی هدانا لهذا و ما كنا لنهتدی لولا ان هدانا الله»
منبع: گلشن ابرار ج4 ص80