تبیان، دستیار زندگی
در میان پیروان ادیان بزرگ، مسلمانان، خاصه شیعیان، همواره این امتیاز ویژه را داشته و دارند که افزون بر کتاب آسمانی قرآن، از آبشخور دریای بی کرانه ی دیگری برخوردارند و این زلال همیشه جاری، هماره در کوران و تاریکنای زندگی، چراغ راه رشد و بالندگیشان بوده است،
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چلچراغ 8(چهل حدیث موضوعی)

در میان پیروان ادیان بزرگ، مسلمانان، خاصه شیعیان، همواره این امتیاز ویژه را داشته و دارند که افزون بر کتاب آسمانی قرآن، از آبشخور دریای بی کرانه ی دیگری برخوردارند و این زلال همیشه جاری، هماره در کوران و تاریکنای زندگی، چراغ راه رشد و بالندگیشان بوده است، سخنانی گرانسنگ و انسان ساز از موسس مکتب جاوید اسلام، حضرت ختمی مرتبت (ص) و خاندان گرانمایه اش (ع).

راویان و حدیث پژوهان مسلمان از همان سده های نخستین طلوع اسلام در حفظ و پاسداری از این میراث پر ارج سعی وافر داشته اند. از همین روی یکی از سنت های حسنه ای که از دیرباز تا کنون در میان محدثان و دانشمندان اسلامی جریان داشته سنت نیکوی چهل حدیث نگاری است.

چنین می نماید که دانشمندان اسلامی در پاسداشت این سنت دیرینه مهم از روایت  نبوی بوده اند که فرمود: من حفظ من امتی اربعین حدیثا مما یحتاجون الیه من امر دینهم، بعثه الله یوم القیامه فقیها عالما. (خصال، الصدوق،319-302)

هر کس از امت من چهل حدیث از احادیث دینی مورد نیاز جامعه را حفظ کند خداوند متعال او را در روز قیامت به عنوان فقیه و دانشمند محشور خواهد کرد .»

امروز که دستاوردهای زندگی پیچیده ماشینی، مولود نافرخنده اضطراب را برای بشر جدید به بار آورده است، برای رسیدن به ساحل آرامش و ماندن در مسیر، به این سرمایه جاری و جاودان، محتاجیم بیش از همیشه.

همین بهانه، ما را برآن داشت تا در هر دیدار، چهل حدیثی راهگشا با اولویت موضوعات مبتلا به و کاربردی، به محضر عزیزتان عرضه بداریم.

از امروز، تک نگاره‌های دنباله دار "چلچراغ"، در هر سه شنبه منتظر شماست.

شکوری_گروه دین و اندیشه تبیان


این شماره: 40 حدیث برکت زا در زندگی

قرآن كریم وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الأَْرْضِ؛(سوره اعراف، آیه 96.)

اگر اهل شهرها و آبادى ‏ها ایمان آورده و تقوا پیشه مى‏كردند قطعا بركات آسمان و زمین را برایشان مى‏گشودیم.

« 1 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

قالَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ... اِذا قالَ الْعَبْدُ: «بِسمِ اللّه‏ِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» قالَ اللّه‏ُ ـ جَلَّ جَلالُهُ ـ : بَدَاَ عَبْدى بِاسمى، وَ حَقٌّ عَلَىَّ اَنْ اُتـَمِّمَ لَهُ اُمورَهُ و اُبارِكَ لَهُ فى اَحْوالِهِ؛(عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 269، ح 59 . )

خداوند فرمود: «... هرگاه بنده بگوید: بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم، خداى متعال مى‏گوید: بنده من با نام من آغاز كرد. بر من است كه كارهایش را به انجام رسانم و او را در همه حال، بركت دهم».

برکت طعام

« 2 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اَحِبُّو الْمَعْروفَ وَ اَهْلَهُ فَوَالَّذى نَفْسى بِیَدِهِ اِنَّ الْبَرَكَةَ وَ الْعافیَةَ مَعَهُما؛(كنز العمّال، ح 15974. )

نیكى و نیكوكاران را دوست بدارید. سوگند به آن كه جانم به دست اوست، بركت و تندرستى، با نیكى و نیكوكاران است.

« 3 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اِذا دَخَلَ اَحَدُكُمْ بَیْتَهُ فَلْیُسَلِّمْ، فَاِنَّهُ یُنْزِلُهُ الْبَرَكَةَ وَ تُؤنِسُهُ الْمَلائِكَةُ؛(علل الشرایع، ج 2، ص 583، ح 23. )

هرگاه یكى از شما به خانه خود وارد مى‏شود، سلام كند، چرا كه سلام بركت مى‏آورد و فرشتگان با سلام دهنده انس مى‏گیرند.

امام علی (ع): هرگاه گناهان آشكار شوند، بركت‏ها از میان مى‏رود.

« 4 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

باكِروا طَـلَبَ الرِّزْقِ وَ الْحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَكَةٌ وَ نَجاحٌ؛(المعجم الاوسط، ج 7، ص 194، ح 7250. )

در پى روزى و نیازها، سحر خیز باشید؛ چرا كه حركت در آغاز روز، [مایه] بركت و پیروزى است.

« 5 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اِنَّ لِكُلِّ امْرِىٍ‏ء رِزْقا هُوَ یَاْتیهِ لا مَحالَةَ فَمَنْ رَضىَ بِهِ بورِكَ لَهُ فیهِ وَ وَسِعَهُ وَ مَنْ لَمْ یَرْضَ بِهِ لَمْ یُبارَكَ لَهُ فیهِ وَ لَمْ یَسَعْهُ اِنَّ الرِّزْقَ لَیَطْلُبُ الرَّجُلَ كَما یَطْلُبُهُ اَجَلُهُ؛(اعلام الدین، ص 342. )

هر كس روزى‏اى دارد كه حتما به او خواهد رسید. پس هر كس به آن راضى شود، برایش پُر بركت خواهد شد و او را بس خواهد بود و هر كس به آن راضى نباشد، نه بركت خواهد یافت و نه او را بس خواهد بود. روزى در پى انسان است، آن‏گونه كه اجلش در پى اوست.

« 6 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اَلصَّلاةُ مِنْ شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِىَ مِنْهاجُ الاَْنْبیاءِ وَ لِلْمُصَلّى حُبُّ الْمَلائِكَةِ وَ هُدىً و ایمانٌ وَ نورُ الْمَعْرفَةِ وَ بَرَكَةٌ فِى الرِّزْقِ؛(خصال، ص 522، ح 11. )

نماز، از آیین‏هاى دین است و رضاى پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. براى نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و بركت در روزى است.

« 7 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

كُلوا جَمیعا وَ لا تَفَرَّقوا فَاِنَّ الْبَرَكَةَ مَعَ الْجَماعَةِ؛(بحارالأنوار، ج 66، ص 349. )

با هم غذا بخورید و پراكنده نباشید، كه بركت با جماعت است.

« 8 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اِذا وُضِعَتِ الْمائِدَةُ حَفَّتها اَرْبَعَةُ آلاْفِ مَلَكٍ، فَاِذا قالَ الْعَبْدُ: بِسمِ اللّه‏ِ قالَتِ الْمَلائِكَةُ: بارَكَ اللّه‏ُ عَلَیْكُم فى طَعامِكُم ثُمَّ یَقولونَ لِلشَّیْطانِ اُخْرُجْ یا فاسِقُ، لا سُلطانَ لَكَ عَلَیْهِمْ؛(كافى، ج 6، ص 292، ح 1)

هرگاه سفره پهن مى‏شود، چهار هزار فرشته در اطراف آن گرد مى‏آیند. چون بنده بگوید: «بسم اللّه‏» فرشتگان مى‏گویند: «خداوند، به غذایتان بركت دهد!» سپس به شیطان مى‏گویند: «اى فاسق! بیرون شو. تو بر آنان، راه تسلّط ندارى».

« 9 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اَعْظَمُ النِّساءِ بَرَكَةً اَیْسَرُهُنَّ صَداقا ؛(السنن الكبرى، ج 7، ص 235. )

با بركت ‏ترین زنان، كم مهریّه‏ترین آنان است.

« 10 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

رَحِمَ اللّه‏ُ اَبَا الْبَناتِ، اَلْبَناتُ مُبارَكاتٌ مُحَبِّباتٌ وَ الْبَنونَ مُبَشِّراتٌ وَ هُنَّ الْباقیاتُ الصّالِحاتُ؛(مستدرك الوسائل، ج 15، ص 115، ح 17700.) رحمت خدا بر پدرى كه داراى دخترانى است! دختران، با بركت و دوست داشتنى‏اند و پسران، مژده آورند. دختران باقیات الصالحات (بازماندگان شایسته)اند.

« 11 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

مَنْ تَسَمّى بِاسمى یَرجو بَرَكَتى وَ یُمْنى، غَدَتْ عَلَیْهِ الْبَرَكَةُ وَ راحتَ اِلى یَوْمِ القیامَةِ؛(كنزالعمّال، ح 45221. )

هر كس به نام من نامگذارى كند و بركت و خجستگى مرا امید داشته باشد، بركت به سوى او خواهد آمد و تا قیامت (باقى) خواهد بود.

 « 12 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اِعْلَمْ اَنَّ الصِّدقَ مُبارَكٌ وَ الْكِذْبَ مَشْؤومٌ؛(تحف العقول، ص 14. )

بدان كه راستگویى، پر بركت است و دروغگویى، شوم.

« 13 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اِنَّ فِى الرِّفْقِ الزّیادَةَ وَ الْبَرَكَةَ وَ مَنْ یُحْرَمِ الرِّفْقُ یُحْرَمِ الْخَیْرَ؛(كافى، ج 2، ص 119، ح 7. )

در مدارا، فزونى و بركت است، و هر كس از مدارا محروم باشد، از خیر، محروم شده است.

« 14 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

عائِدُ الْمَریضِ یَخوضُ فِى الْبَرَكَةِ فَاِذا جَلَسَ انْغَمَسَ فیها؛(كنزالفوائد، ج 1، ص 178. )

عیادت كننده بیمار، در بركت فرو مى‏رود و چون نزد بیمار بنشیند، در آن غوطه‏ور مى‏شود.

 « 15 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اَلرّوحُ وَ الرّاحَةُ وَ الْفَلَجُ وَ الْفَلاحُ وَ النَّجاحُ وَ الْبَرَكَةُ وَ الْعَفْوُ وَ الْعافیَةُ وَ الْمُعافاةُ وَ الْبُشْرى وَ النَّصْرَةُ وَ الرِّضا وَ الْقُرْبُ وَ الْقَرابَةُ وَ النَّصْر وَ الظَّـفَرُ وَ الْتَّمْكینُ وَ السُّروُر وَ الْمَحَبَّةُ مِنَ اللّه‏ِ تَبارَكَ وَ تَعالى عَلى مَنْ اَحَبَّ عَلىَّ بْنَ اَبى طالِبٍ علیه‏السلام وَ والاهُ وَ ائْتَمَّ بِهِ وَ اَقَرَّ بِفَضْلِهِ وَ تَوَلَّى الأَوصیاءَ مِنْ بَعْدِهِ وَ حَقٌ عَلَىَّ اَنْ اُدْخِلَهُمْ فى شَفاعَتى وَ حَقٌ عَلى رَبّى اَنْ یَسْتَجیبَ لى فیهِم وَ هُمْ اَتْباعى وَ مَنْ تَبِعَنى فَاِنَّهُ مِنّى؛(بحارالأنوار، ج 27، ص 92.)

آسایش و راحتى، كامیابى و رستگارى و پیروزى، بركت و گذشت و تندرستى و عافیت، بشارت و خرّمى و رضایتمندى، قرب و خویشاوندى، یارى و پیروزى و توانمندى، شادى و محبّت، از سوى خداى متعال، بر كسى باد كه على بن ابى طالب را دوست بدارد، ولایت او را بپذیرد، به او اقتدا كند، به برترى او اقرار نماید، و امامانِ پس از او را به ولایت بپذیرد. بر من است كه آنان را در شفاعتم وارد كنم. بر پروردگار من است كه خواسته مرا درباره آنان اجابت كند. آنان پیروان من هستند و هر كه از من پیروى كند، از من است.

« 16 »   پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :  

اَلْبَرَكَةُ مَعَ اَكابِرِكُمْ؛(جامع الأخبار، ص 242، ح 617. )

بركت، با بزرگان شماست.

« 17 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

ما مِنْ مائِدَةٍ اَعْظَمُ بَرَكَةً مِنْ مائِدَةٍ جَلَسَ عَلَیْها یَتیمٌ؛(كنزالعمّال، ح 6040.)

هیچ سفره‏اى با بركت‏تر از سفره‏اى نیست كه یتیم بر سر آن بنشیند.

 « 18 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

لَمّا خَلَقَ اللّه‏ُ الْمَعیشَةَ جَعَلَ الْبَرَكاتِ فِى الْحَرثِ وَ الْغَنَمِ؛(كنزالعمّال، ح 9354. )

چون خداوند، وسایل زندگى مردم را آفرید، بركت‏ها را در كشاورزى و گوسفنددارى قرار داد.

« 19 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

شَهْرُ رَمَضانَ شَهْرُ اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ وَ هُوَ شَهْرٌ یُضاعِفُ اللّه‏ُ فیهِ الْحَسَناتِ وَ یَمحو فیهِ السَّیِّئاتِ وَ هُوَ شَهْرُ الْبَرَكَةِ؛( بحارالأنوار، ج 96، ص 340، ح 5) ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است كه خداوند در آن حسنات را مى‏افزاید و گناهان را پاك مى‏كند و آن ماه بركت است.

« 20 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اَلْبَیِّعانِ بِالخیارِ ما لَمْ یَتَفَرَّقا ـ او قال: حَتّى یَتَفَرَّقا ـ فَاِنْ صَدَقا وَ بَیَّنا بورِكَ لَهُما فى بَیْعِهِما وَ اِنْ كَـتَما وَ كَذِبا مُحِقَت بَرَكَةُ بَیْعِهِما؛(صحیح بخارى، ج 3، ص 10)

خریدار و فروشنده، تا از یكدیگر جدا نشده‏اند، اختیار [فسخ معامله را] دارند. اگر راست بگویند و [عیب را] آشكار بگویند، داد و ستد براى هر دو، بركت خواهد داشت، و اگر [عیب را [بپوشانند و دروغ بگویند بركت دادوستدشان خواهد رفت.

« 21 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

ثَلاثٌ لَو یَعْلَمُ النّاسُ ما فیهِنَّ ما اُخِذْنَ اِلاّ بِسَهْمَةٍ حِرصا عَلى ما فیهِنَّ مِنْ الْخَیْرِ وَ الْبَرَكَةِ: اَلتَّـأْذینُ بِالصَّلاةِ وَ التَّهجیُر بِالجَماعاتِ وَ الصَّلاةُ فى اَوَّلِ الصُّفوفِ؛(كنزالعمّال، ح 43235)

سه چیز است كه اگر مردم آثار آن را مى‏دانستند، به جهت حریص بودن به خیر و بركتى كه در آنها هست، به قرعه متوسل مى‏شدند: اذان نماز، شتاب به نماز جماعت و نماز در صف اول.

« 22 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

مَنْ حَبَسَ عَنْ اَخیهِ الْمُسْلِمِ شَیْئا مِنْ حَقِّهِ حَرَّمَ اللّه‏ُ عَلَیْهِ بَرَكَةَ الرِّزْقِ اِلاّ اَنْ یَتوبَ؛(من لایحضره الفقیه، ج 4، ص 15، ح 4968 )

هر كس چیزى از حقّ برادر مسلمان خود را نگه دارد [و به او ندهد]، خداوند، بركت روزى را بر او حرام مى‏كند، مگر آن كه توبه كند [و جبران نماید].

« 23 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اَلْجَماعَةُ بَرَكَةٌ وَ السَّحوُر بَرَكَةٌ وَ اِطْعامٌ مِنَ اللَّیْلِ بَرَكَةٌ. تَسَحَّروا تَزْدادوا قُوَّةً، تَسَحَّروا تُصیبُوا السُّنَّةَ، تَسَحَّروا وَ لَوْ بِجُرْعَةٍ مِنْ ماءٍ ؛(تیسیر المطالب، ص 282 )

جماعت، غذاى سحر و غذا دادن در شب، بركت است. سحرى بخورید تا نیرویتان زیاد شود. سحرى بخورید تا به سنّت عمل كرده باشید؛ سحرى بخورید هر چند یك جرعه آب باشد.

« 24 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

لا یَزالُ النّاسُ بِخَیْرٍ ما اَمَروا بِالْمَعْروفِ وَ نَهَوا عَنِ الْمُنْكَرِ وَ تَعاوَنوا عَلَى البِرِّ وَ التَّقْوى فَاِذا لَمْ یَفْعَلوا ذلِكَ نُزِعَتْ مِنْهُمْ الْبَرَكاتُ وَ سُلِّطَ بَعْضُهُم عَلى بَعْضٍ وَ لَمْ یَكُنْ لَهُمْ ناصِرٌ فِى الاَْرْضِ وَ لا فِى السَّماءِ؛(تهذیب الأحكام، ج 6، ص 181، ح 373 )

تا وقتى مردم امر به معروف و نهى از منكر مى‏كنند و یكدیگر را در نیكى و تقوا، یارى مى‏رسانند، در خیر و نیكى‏اند، آن‏گاه كه چنین نكنند، بركت‏ها از آنان گرفته مى‏شود و بعضى بر بعض دیگر مسلّط مى‏گردند و در زمین و در آسمان، هیچ یاورى نخواهند داشت.

« 25 » امام على علیه‏السلام :

اِنَّ لِلّدارِ شَرَفا وَ شَرَفُهَا السّاحَةُ الْواسِعَةُ وَ الْخُلَطاءُ الصّالِحونَ وَ اِنَّ لَها بَرَكَةً وَ بَرَكَتُها جَودَةُ مَوْضِعِها وَسَعَةُ ساحَتِها وَ حُسْنُ جِوارِ جیرانِها؛(مكارم الاخلاق، ص 125)

خانه را شرافتى است. شرافت خانه به وسعت حیاط (قسمت جلوى خانه) و هم‏نشینان خوب است. و خانه را بركتى است، بركت خانه جایگاه خوب آن، وسعت محوطه آن و همسایگان خوب آن است.

« 26 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

صَلاةُ اللّیلِ مَرضاةٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ المَلائِكَةِ وَ سُنَّةُ الاَْنْبیاءِ وَ نورُ الْمَعْرفَةِ وَ اَصْلُ الاْیمانِ وَ راحَةُ الاَْبْدانِ وَ كَراهیَةٌ لِلشَّیْطانِ وَ سِلاحٌ عَلَى الاَْعْداءِ وَ اِجابَةٌ لِلدُّعاءِ وَ قَبولُ الاَْعْمالِ وَ بَرَكَةٌ فِى الرِّزْقِ؛(ارشاد القلوب، ج 1، ص 191)

نماز شب، موجب رضایت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پیامبران، نور معرفت، ریشه ایمان، آسایش بدن‏ها، مایه ناراحتى شیطان، سلاحى بر ضدّ دشمنان، مایه اجابت دعا، قبولى اعمال و بركت در روزى است.

« 27 » امام على علیه‏السلام :

شیعَتُنَا الْمُتَباذِلونَ فى وِلایَتِنا، اَلْمُتَحابّونَ فى مَوَدَّتِنا اَلْمُتَزاوِرونَ فى اِحیاءِ اَمْرِنا اَلَّذینَ اِنْ غَضِبوا لَمْ یَظْلِموا وَ اِنْ رَضوا لَمْ یُسْرِفوا، بَرَكَةٌ عَلى مَنْ جاوَروا سِلْمٌ لِمَنْ خالَطوا؛(كافى، ج 2، ص 236، ح 24 )

شیعیان ما كسانى‏اند كه در راه ولایت ما بذل و بخشش مى‏كنند، در راه دوستى ما به یكدیگر محبت مى‏نمایند، در راه زنده نگه داشتن امر و مكتب ما به دیدار هم مى‏روند. چون خشمیگین شوند، ظلم نمى‏كنند و چون راضى شوند، زیاده روى نمى‏كنند، براى همسایگانشان مایه بركت‏اند و نسبت به هم‏نشینان خود در صلح و آرامش‏اند.

« 28 » امام على علیه‏السلام :

اَلْبَرَكَةُ فى مالِ مَنْ آتَى الزَّكاةَ وَ واسَى الْمُؤمِنینَ وَ وَصَلَ الاَْقْرَبینَ؛(تحف العقول، ص 172)

بركت در مال كسى است كه زكات بپردازد، به مؤمنان مدد و یارى رساند و به خویشاوندان كمك نماید.

« 29 »  امام على علیه‏السلام :

عِنْدَ فَسادِ النِّیَّةِ تَرْتَفِعُ الْبَرَكَةُ؛(غررالحكم، ح 6228)

هرگاه نیّت‏ها فاسد باشد، بركت از میان مى‏رود.

« 30 » امام على علیه‏السلام :

اِذا ظَهَرَتِ الجِنایاتُ ارْتَفَعَتِ الْبَرَكاتُ؛(غررالحكم، ح 4030 )

هرگاه گناهان آشكار شوند، بركت‏ها از میان مى‏رود.

« 31 »  امام حسن علیه‏السلام :

لَوْ اَنَّ النّاسَ سَمِعوا قَوْلَ اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ وَ رَسولِهِ لاََعْطَتْهُمُ السَّماءُ قَطْرَها وَ الاَْرْضُ بَرَكَـتَها وَ لَمَا اخْتَلَفَ فى هذِهِ الاُْمَّةِ سَیْفانِ وَ لاََكَلوها خَضْراءَ خَضِرَةً اِلى یَوْمِ القیامَةِ؛(امالى طوسى، ص 566، ح 1174)

اگر مردم سخن خدا و پیامبرش را مى‏شنیدند، آسمان بارانش را و زمین بركتش را به آنان مى‏بخشید و هرگز در این امّت، اختلاف و زدوخورد پیش نمى‏آمد و همه از نعمت سر سبز دنیا تا روز قیامت، برخوردار مى‏شدند.

« 32 » امام حسین علیه‏السلام :

فى بَیانِ ما یَحْدُثُ فى زَمَنِ ظُهورِ الاِْمامِ الْحُجَّةِ علیه‏السلام : وَ لَتَنْزِلَنَّ الْبَرَكَةُ مِنَ السَّماءِ اِلَى الاَْرْضِ حَتّى اِنَّ الشَّجَرَةَ لَتَقْصِفُ مِمّا یَزیدُ اللّه‏ُ فیها مِنَ الثَّمَرَةِ وَ لَتُوْكَلُ ثَمَرةُ الشِّتاءِ فِى الصَّیْفِ وَ ثَمَرَةُ الصَّیْفِ فِى الشِّتاءِ وَ ذلِكَ قَوْلُهُ تعالى: «وَ لَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُرى آمَنوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِم بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الاَْرْضِ وَلكِن كَذَّبُوا»؛(مختصر بصائر الدرجات، ص 51 )

در بیان آنچه هنگام ظهور امام زمان علیه‏السلام رخ مى‏دهد : بركت از آسمان به سوى زمین فرو مى‏ریزد، تا آن‏جا كه درخت از میوه فراوانى كه خداوند در آن مى‏افزاید، مى‏شكند. (مردم) میوه زمستان را در تابستان و میوه تابستان را در زمستان مى‏خورند و این معناى سخن خداوند است كه: (و اگر مردمِ آبادى‏ها ایمان مى‏آوردند و تقوا پیشه مى‏كردند، بركت‏هایى از آسمان و زمین به روى آنان مى‏گشودیم، لیكن تكذیب كردند).

« 33 »پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اَلْمُفْتونَ سادَةُ الْعُلَماءِ وَ الْفُقَهاءُ قادَةٌ اُخِذَ عَلَیْهِمْ اَداءُ مَواثیقِ الْعِلْمِ وَ الْجُلوسُ اِلَیْهِمْ بَرَكَةٌ وَ النَّظَرُ اِلَیْهِم نورٌ؛(=تاریخ بغداد، ج 4، ص 159)

فتوا دهندگان بزرگانِ دانشمندان‏اند و فقیهان پیشوایانى كه از آنان بر اداى پیمان علم تعهد گرفته شده است، نشستن نزد آنان بركت است و نگاه به آنان روشنى است.

پیامبر(ص): عیادت كننده بیمار، در بركت فرو مى‏رود و چون نزد بیمار بنشیند، در آن غوطه‏ور مى‏شود.

« 34 » امام صادق علیه‏السلام :

اِنَّ النّاسَ یَستَغْنونَ اِذا عُدِلَ بَیْنَهُمْ وَ تُنْزِلُ السَّماءُ رِزْقَها وَ تُخْرِجُ الاَْرْضُ بَرَكَتَها بِاِذْنِ اللّه‏ِ تَعالى ؛(كافى، ج 3، ص 568، ح 6 )

اگر در میان مردم عدالت برقرار شود، همه بى‏نیاز مى‏شوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزى خود را فرو مى‏فرستد و زمین بركت خویش را بیرون مى‏ریزد.

« 35 »  امام صادق علیه‏السلام :

اَ لْبَرَكَةُ مِنْ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلىٍّ علیه‏السلام عَشَرَةُ اَمْیالٍ؛(بحارالأنوار، ج 101، ص116، ح 41)

تا ده میل اطراف قبر حسین بن على علیه‏السلام بركت است.

« 36 » امام على علیه‏السلام :

ایّاكُمْ وَ الْحَلْفَ فَاِنَّهُ یُنْفِقُ السِّلْعَةَ وَ یَمْحَقُ الْبَرَكَةَ؛(كافى، ج 5، ص 162، ح 4 )

از قسم خوردن بپرهیزید، چرا كه كالا را تلف مى‏كند و بركت را از بین مى‏برد.

« 37 »  امام صادق علیه‏السلام :

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَسَمْتَ لى مِنْ قِسْمٍ اَوْ رَزَقْتَنى مِنْ رِزْقٍ فَاجْعَلْهُ حَلالاً طَیِّبا واسِعا مُبارَكا قَریبَ الْمَطْلَبِ سَهْلَ الْمَاْخَذِ فى یُسْرٍ مِنْكَ وَ عافَیةٍ وَ سَلامَةٍ وَ سعادَةٍ اِنَّك عَلى كُلِّ شَىْ‏ءٍ قَدیرٌ؛ (بحارالأنوار، ج 89، ص 377، ح 66 )

امام صادق علیه‏السلام: خدایا! بر محمّد و خاندان او، درود فرست و آنچه را برایم قسمت كرده و یا روزى نموده‏اى، حلال، پاك، فراوان، با بركت، دست یافتنى و آسان به دست آمدنى قرار بده، با راحتى، عافیت، تندرستى و خوش‏بختى از سوى خود مقرر كن! به درستى كه تو بر هر چیز توانایى.

« 38 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اِعْلَموا اَنَّ اللّه‏َ تعالى قَدْ فَرَضَ عَلَیْكُمْ الْجُمُعَةَ فَمَنْ تَرَكَها فى حَیاتى وَ بَعْدَ مَماتى وَ لَهُمْ اِمامٌ عادِلٌ اِسْتِخْفافا بِها وَ جُحودا لَها فَلا جَمَعَ اللّه‏ُ شَمْلَهُ وَ لا بارَكَ لَهُ فى اَمْرِهِ اَلا وَ لا صَلاةَ لَهُ اَلا وَ لا زَكاةَ لَهُ اَلا وَ لا حَجَّ لَهُ اَلا وَ لا صَوْمَ لَهُ اَلا وَ لا بَرَكَةَ لَهُ حَتّى یَتوبَ؛(عوالى اللالى، ج 2، ص 54، ح 146)

بدانید كه خداوند متعال نماز جمعه را بر شما واجب ساخته است پس آنان كه در زندگى و پس از مرگ من، از روى سبك شمردن و یا انكار، آن را ترك كنند، با وجود این‏كه پیشواى عادلى دارند، خداوند وحدتشان نبخشد و در كارشان بركت ندهد، آگاه باشید نه زكات، نه نماز، نه حج و نه روزه آنان پذیرفته است. بدانید كه زندگى آنان بركتى نخواهد داشت، مگر توبه كنند.

« 39 »  امام كاظم علیه‏السلام :

مُشاوَرَةُ الْعاقِلِ النّاصِحِ یُمْنٌ وَ بَرَكَةٌ وَ رُشْدٌ وَ تَوفیقٌ مِنَ اللّه‏؛(تحف العقول، ص 398)

مشورت با عاقلِ خیرخواه، خجستگى، بركت، رشد و توفیقى از سوى خداست.

« 40 »  امام هادى علیه‏السلام :

اِنَّ الْحَرامَ لا یَنْمى وَ اِنْ نَمى لا یُبارَكُ لَهُ فیهِ وَ ما اَنـْفَقَهُ لَمْ یُؤجَرْ عَلَیْهِ وَ ما خَلَّـفَهُ كانَ زادَهُ اِلَى النّارِ؛(كافى، ج 5، ص 125، ح 7)

به راستى كه حرام، افزایش نمى‏یابد و اگر افزایش یابد، بركتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشه‏اى به سوى آتش خواهد بود.

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.