دنیا گرایی
چیست دنیا از خدا غافل بُدن نی قماش و نقره و میزان و زن
مال را كز بهر دین باشی حمول نعم مال صالح خواندش رسول
آب در كشتی هلاك كشتی است آب اندر زیر كشتی پشتی است
چون كه مال و ملك را از دل براند زآن سلیمان خویش جز مسكین نخواند
كوزهی سر بسته اندر آب زفت از دل پر باد فوق آب رفت
باد درویشی چو در باطن بود بر سر آب جهان ساكن بود
قماش: پارچه، جنس، نوع، اسباب خانه
میزان: ترازو
حمول: حمل كننده
پشتی: تكیهگاه، پناهگاه، حامی
زفت: بسیار بزرگ، درشت، ستبر
مولانا در این ابیات دنیاگرایی و دنیاگروی را غافل شدن از خدا میخواند نه این كه استفادهی صحیح و متعادل و متوازن و شرع پسند از مواهب مادی موجب غفلت از خدا گردد. و اشاره دارد به حدیثی از پیامبر كه فرمودهاند:«نعم المال الصالح للرجل الصالح؛ چه نیكوست مال شایسته برای بنده شایسته.»
منبع:
HTTP://WWW.MONADI.COM
گردآوری و توضیح: سعید اعتماد مقدم