تبیان، دستیار زندگی
ایت 1- قال رَسُولُ اللهِ (صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ:( لا تُضَیِّعُوا صَلاتَكُمْ، فَإنَّ مَنْ ضَیَّعَ صَلاتَهُ، حُشِرَ مَعَ قارُونَ وَ هامانَ، وَ كانَ حَقّاً عَلىِ اللهِ أنْ یُدْخِلَهُ النّارَ مَعَ الْمُن...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چلچراغ هدایت


1- قال رَسُولُ اللهِ (صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ:(

لا تُضَیِّعُوا صَلاتَكُمْ، فَإنَّ مَنْ ضَیَّعَ صَلاتَهُ، حُشِرَ مَعَ قارُونَ وَ هامانَ، وَ كانَ حَقّاً عَلىِ اللهِ أنْ یُدْخِلَهُ النّارَ مَعَ الْمُنافِقینَ.

پیامبر مكرم اسلام (صلی الله علیه و آله) فرمود: نماز را سبك و ناچیز مشمارید، هر كس نسبت به نمازش بى‌اعتنا باشد و آن را سبك و ضایع گرداند همنشین قارون و هامان خواهد گشت و حقّ خداوند است كه او را همراه منافقین در آتش داخل نماید.

2- قالَ (صلى الله علیه و آله):

مَنْ مَشى إلى مَسْجِد مِنْ مَساجِدِ اللهِ، فَلَهُ بِكُّلِ خُطْوَة خَطاها حَتّى یَرْجِعَ إلى مَنْزِلِهِ، عَشْرُ حَسَنات، وَ مَحى عَنْهُ عَشْرُ سَیِّئات، وَ رَفَعَ لَهُ عَشْرُ دَرَجات .

فرمود: هر كس قدمى به سوى یكى از مساجد خداوند بردارد، براى هر قدم، ثواب ده حسنه مى‌باشد تا برگردد به منزل خود، و ده خطا از لغزش‌هایش پاك مى‌شود، همچنین در پیشگاه خداوند ده درجه ترفیع مى‌یابد.

3- بَیْنَما رَسُولُ اللهِ (صلى الله علیه و آله) جالِسٌ فِى الْمَسْجِدِ، إذْ دَخَلَ رَجُلٌ فَقامَ یُصَلّى، فَلَمْ یُتِمَّ رُكُوعَهُ وَلا سُجُودَهُ، فَقالَ: نَقَرَ كَنَقْرِ الْغُرابِ، لَئِنْ ماتَ هذا وَ هكَذا صَلوتُهُ لَیَمُوتُنَّ عَلى غَیْرِ دینی .

رسول خدا (صلى الله علیه و آله) در مسجد نشسته بود كه شخصى وارد شد و مشغول خواندن نماز شد و ركوع و سجودش را كامل انجام نمى‌داد و عجله و شتاب مى‌كرد.

حضرت فرمود: كار این شخص همانند كلاغى است كه منقار بر زمین مى‌زند، اگر با این حالت از دنیا برود بر دین من نمرده است.

4- قالَ (صلى الله علیه و آله) لِعَلىّ(علیه السلام): أنَا رَسُولُ اللهِ الْمُبَلِّغُ عَنْهُ، وَ أنْتَ وَجْهُ اللهِ وَالْمُؤْتَمُّ بِهِ، فَلا نَظیر لى إلاّ أنْتَ، وَلا مِثْلَ لَكَ إلاّ أنَا .

رسول خدا (صلى الله علیه و آله) به امام علىّ (علیه السلام) فرمود: من رسول خدا هستم، كه از طرف او تبلیغ و هدایت مى‌نمایم؛ و تو وجه اللّه مى‌باشى، كه امام و مقتداى (بندگان خدا) خواهى بود، پس نظیرى براى من وجود ندارد مگر تو؛ و همانند تو نیست مگر من.

5- قالَ (صلى الله علیه و آله): یا أباذَر، اَلدُّنْیا سِجْنُ الْمُؤْمِن وَ جَنَّةُ الْكافِرِ، وَ ما أصْبَحَ فیها مُؤْمِنٌ إلاّ وَ هُوَ حَزینٌ، وَ كَیْفَ لایَحْزُنُ الْمُؤْمِنُ وَ قَدْ أوَعَدَهُ اللهُ أنَّهُ وارِدٌ جَهَنَّمَ .

فرمود: اى ابوذر، دنیا زندان مؤمن و بهشت كافران است، مؤمن همیشه محزون و غمگین مى‌باشد، چرا چنین نباشد و حال آن كه خداوند به او - در مقابل گناهان و خطاهایش - وعده مجازات و دخول جهنّم را داده است.

5- وَ قالَ(صلى الله علیه و آله): یا عَلىّ! اِفْتَحْ طَعامَكَ بِالْمِلْحِ، فَإنَّ فیهِ شِفاءٌ مِنْ سَبْعینَ داء، مِنْها: الْجُنُونُ وَ الْجُذامُ وَ الْبَرَصُ وَ وَجَعُ الْحَلْقِ وَ الاْضْراسِ وَ وَجَعُ الْبَطْنِ .

رسول خدا (صلى الله علیه و آله) به امام علىّ (علیه السلام) فرمود: غذاى خود را با (تناول نمودن كمى) نمك شور نما، همانا كه در آن درمان و شفاء هفتاد نوع بلا و آفت خواهد بود، كه دیوانگى، پیسى، جُذام، درد و ناراحتى‌هاى حلق، دندان‌ها؛ و شكم و معده از آنها مى‌باشد.

7- قالَ(صلى الله علیه و آله): شَرُّ النّاسِ مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْیاهُ، وَ شَرٌّ مِنْ ذلِكَ مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْیا غَیْرِه .

فرمود: بدترین افراد كسى است كه آخرت خود را به دنیایش بفروشد و بدتر از او آن كسى خواهد بود كه آخرت خود را براى دنیاى دیگرى بفروشد.

8- قالَ(صلى الله علیه و آله): ثَلاثَةٌ أخافُهُنَّ عَلى اُمتَّى: ألضَّلالَةُ بَعْدَ الْمَعْرِفَةِ، وَ مُضِلاّتُ الْفِتَنِ، وَ شَهْوَةُ الْبَطْنِ وَ الْفَرْجِ .

فرمود: در سه چیز براى امّت خود احساس خطر مى‌كنم:

گمراهى، بعد از آن كه هدایت و معرفت پیدا كرده باشند.

گمراهى‌ها و لغزش‌هاى به وجود آمده از فتنه‌ها.

مشتهیات شكم، و آرزوهاى نفسانى و شهوت‌پرستى.

9- قالَ (صلى الله علیه و آله): ثَلاثَةٌ مِنَ الذُّنُوبِ تُعَجَّلُ عُقُوبَتُها وَلا تُؤَخَّرُ إلى الاخِرَةِ: عُقُوقُ الْوالِدَیْنِ، وَ الْبَغْیُ عَلَى النّاسِ، وَ كُفْرُ الاْحْسانِ .

فرمود: عقاب و مجازات سه دسته از گناهان زودرس مى‌باشد و به قیامت كشانده نمى‌شود: ایجاد ناراحتى براى پدر و مادر، ظلم در حقّ مردم، ناسپاسى در مقابل كارهاى نیك دیگران.

10- قالَ(صلى الله علیه و آله): إنَّ أعْجَزَ النّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ الدُّعاءِ، وَ إنَّ أبْخَلَ النّاسِ مَنْ بَخِلَ بِالسَّلامِ .

فرمود: عاجز و ناتوان‌ترین افراد كسى است كه از دعا و مناجات با خداوند ناتوان و محروم باشد، و بخیل‌ترین اشخاص كسى خواهد بود كه از سلام كردن خوددارى نماید.

11- قالَ(صلى الله علیه و آله): إذا تَلاقَیْتُمْ فَتَلاقُوا بِالتَّسْلیمِ وَ التَّصافُحِ، وَ إذا تَفَرَّقْتُمْ فَتَفَرَّقُوا بِإلاسْتِغْفار .

فرمود: هنگام برخورد و ملاقات با یكدیگر سلام و مصافحه نمائید و موقع جدا شدن براى همدیگر طلب آمرزش كنید.

12- قالَ(صلى الله علیه و آله): بَكِرُّوا بِالصَّدَّقَةِ، فَإنَّ الْبَلاءَ لا یَتَخَطاّها .

فرمود: صبحگاهان حركت و كار خود را با دادن صدقه شروع نمائید چون كه بلاها و آفت‌ها را برطرف مى‌گرداند.

13- قالَ(صلى الله علیه و آله): یُؤْتَى الرَّجُلُ فی قَبْرِهِ بِالْعَذابِ، فَإذا اُتِیَ مِنْ قِبَلِ رَأسِهِ دَفَعَتْهُ تِلاوَةُ الْقُرْآنِ، وَ إذا اُتِیَ مِنْ قِبَلِ یَدَیْهِ دَفَعَتْهُ الصَّدَقَةُ، وَ إذا اُتِیَ مِنْ قِبَلِ رِجْلَیْهِ دَفَعَهُ مَشْیُهُ إلىَ الْمَسْجِد .

فرمود: هنگامى كه بدن مرده را در قبر قرار دهند، چنانچه عذاب از بالاى سر بخواهد وارد شود تلاوت قرآنش مانع عذاب مى‌گردد و چنانچه از مقابل وارد شود صدقه و كارهاى نیك مانع آن مى‌باشد . و چنانچه از پائین پا بخواهد وارد گردد، رفتن به سوى مسجد مانع آن خواهد گشت.

14- قالَ(صلى الله علیه و آله): عَلَیْكُمْ بِمَكارِمِ الاْخْلاقِ، فَإنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ بَعَثَنی بِها، وَ إنَّ مِنْ مَكارِمِ الاْخْلاقِ: أنْ یَعْفُوَ الرَّجُلُ عَمَّنْ ظَلَمَهُ، وَ یُعْطِیَ مَنْ حَرَمَهُ، وَ یَصِلَ مَنْ قَطَعَهُ، وَ أنْ یَعُودَ مَنْ لایَعُودُه .

فرمود: بر شما باد رعایت مكارم اخلاق، كه خداوند مرا بر آن‌ها مبعوث نمود، و ـ بعضى از ـ آن‌ها عبارتند از:

كسى كه بر تو ظلم كند ـ به جهت غرض شخصى ـ او را ببخش، كسى كه تو را نسبت به چیزى محروم گرداند كمكش نما، با شخصى كه با تو قطع دوستى كند رابطه دوستى داشته باش، شخصى كه به دیدار تو نیاید به دیدارش برو.

15- قالَ(صلى الله علیه و آله): مَنْ وَجَدَ كَسْرَةً اَوْ تَمْرَةً فَأكَلَهَا لَمْ یُفارِقْ جَوْفَهُ حَتّى یَغْفِرَ اللهُ لَهُ .

فرمود: هر كس تكّه‌اى نان یا دانه‌اى خرما در جائى ببیند، و آن را بردارد و میل كند، مورد رحمت و مغفرت خداوند قرار مى‌گیرد.

16- قالَ(صلى الله علیه و آله): ما تَواضَعَ أحَدٌ إلاّ رَفَعَهُ اللّهُ .

فرمود: كسى اظهار تواضع و فروتنى نكرده، مگر آن كه خداوند متعال او را رفعت و عزّت بخشیده است.

17- قالَ(صلى الله علیه و آله): مَنْ أنْظَرَ مُعْسِراً، كانَ لَهُ بِكُلِّ یَوْم صَدَقَةٌ .

فرمود: هر كس بدهكار ناتوانى را مهلت دهد براى هر روزش ثواب صدقه در راه خدا مى‌باشد.

18- قالَ(صلى الله علیه و آله): ما مِنْ هُدْهُد إلاّ وَ فی جِناحِهِ مَكْتُوبٌ بِالِسّرْیانیَّةِ «آلُ مُحَمَّد خَیْرُ الْبَریَّةِ».

فرمود: هیچ پرنده‌اى به نام هدهد وجود ندارد مگر آن كه روى بال‌هایش به لغت سریانى نوشته شده است: آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) بهترین مخلوق روى زمین مى‌باشند.

19- قالَ(صلى الله علیه و آله): یَأتی عَلىَ النّاسِ زَمانٌ، الصّابِرُ مِنْهُمْ عَلى دینِهِ كَالْقابِضِ عَلىَ الْجَمَرِ .

فرمود: زمانى بر مردم خواهد آمد كه صبر نمودن در برابر مسائل دین ـ و عمل به دستورات آن ـ همانند در دست گرفتن آتش گداخته است.

20- قالَ(صلى الله علیه و آله): سَیَأتی زَمانٌ عَلى اُمتَّی یَفِرُّونَ مِنَ الْعُلَماءِ كَما یَفِرُّ الْغَنَمُ مِنَ الذِّئْبِ، إبْتَلاهُمُ اللهُ بِثَلاثَةِ أشْیاء: الاْوَّلُ: یَرَفَعُ الْبَرَكَةَ مِنْ أمْوالِهِمْ، وَ الثّانی: سَلَّط اللّهُ عَلَیْهِمْ سُلْطاناً جائِراً، وَ الثّالِثُ: یَخْرُجُونَ مِنَ الدُّنْیا بِلا إیمان .

فرمود: زمانى بر امّت من خواهد آمد كه مردم از علماء گریزان شوند همان طورى كه گوسفند از گرگ گریزان است، خداوند چنین جامعه‌اى را به سه نوع عذاب مبتلا مى‌گرداند:

- بركت و رحمت خود را از اموال ایشان برمى‌دارد.

- حكمفرمائى ظالم و بى‌مروّت را بر آن‌ها مسلّط مى‌گرداند.

- هنگام مرگ و جان دادن، بى‌ایمان از این دنیا خواهند رفت.

21- قالَ(صلى الله علیه و آله): اَلْعالِمُ بَیْنَ الْجُهّالِ كَالْحَىّ بَیْنَ الاْمْواتِ، وَ إنَّ طالِبَ الْعِلْمِ یَسْتَغْفِرُ لَهُ كُلُّ شَیء حَتّى حیتانِ الْبَحْرِ، وَ هَوامُّهُ، وَ سُباعُ الْبَرِّ وَ أنْعامُهُ، فَاطْلُبُوا الْعِلْمَ، فَإنّهُ السَّبَبُ بَیْنَكُمْ وَ بَیْنَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ إنَّ طَلَبَ الْعِلْمِ فَریضَةٌ عَلى كُلِ مُسْلِم .

فرمود: دانشمندى كه بین گروهى نادان قرار گیرد همانند انسان زنده‌اى است بین مردگان، و كسى كه در حال تحصیل علم باشد تمام موجودات برایش طلب مغفرت و آمرزش مى‌كنند، پس علم را فرا گیرید چون علم وسیله قرب و نزدیكى شما به خداوند است، و فراگیرى علم، بر هر فرد مسلمانى فریضه است.

22- قالَ(صلى الله علیه و آله): مَنْ زارَ عالِماً فَكَأنَّما زارَنی، وَ مَنْ صافَحَ عالِماً فَكأنَّما صافَحَنی، وَ مَنْ جالَسَ عالِماً فَكَأنَّما جالَسَنی، وَ مَنْ جالَسَنی فِى الدُّنْیا أجْلَسْتُهُ مَعى یَوْمَ الْقِیامَةِ.

فرمود: هر كس به دیدار و زیارت عالم و دانشمندى برود مثل آن است كه مرا زیارت كرده، هر كه با دانشمندى دست دهد و مصافحه كند مثل آن كه با من مصافحه نموده، هر شخصى همنشین دانشمندى گردد مثل آن است كه با من مجالست كرده، و هر كه در دنیا با من همنشین شود، در آخرت همنشین من خواهد گشت.

23- قالَ(صلى الله علیه و آله): مَنْ تَزَوَّجَ إمْرَأةً لِمالِها وَكَلَهُ اللهُ إلَیْهِ، وَ مَنْ تَزَوَّجَها لِجَمالِها رَأى فیها ما یَكَرَهُ، وَ مَنْ تَزَوَّجَها لِدینِها جَمَعَ اللّهُ لَهُ ذلِكَ .

فرمود: هر كس با زنى به جهت ثروتش ازدواج كند خداوند او را به همان واگذار مى‌نماید، و هر كه با زنى به جهت زیبائى و جمالش ازدواج كند خوشى نخواهد دید، و كسى كه با زنى به جهت دین و ایمانش تزویج نماید؛ خداوند خواسته‌هاى او را تأمین مى‌گرداند.

24- قالَ(صلى الله علیه و آله): مَنْ قَلَّ طَعامُهُ، صَحَّ بَدَنُهُ، وَ صَفا قَلْبُهُ، وَ مَنْ كَثُرَ طَعامُهُ سَقُمَ بَدَنُهَ وَ قَسا قَلْبُهُ .

فرمود: هر كه خوراكش كمتر باشد بدنش سالم و قلبش با صفا خواهد بود، و هر كس خوراكش زیاد باشد امراض جسمى بدنش و كدورت، قلبش را فرا خواهد گرفت.

25- قالَ(صلى الله علیه و آله): لا تُشْبِعُوا، فَیُطْفأ نُورُ الْمَعْرِفَةِ مِنْ قُلُوبِكُمْ .

فرمود: شكم خود را از خوراك سیر و پر مگردانید، چون كه سبب خاموشى نور عرفان و معرفت ـ در افكار و ـ قلب‌هایتان مى‌گردد.

26- قالَ(صلى الله علیه و آله): مَنْ تَوَلّى عَمَلا وَ هُوَ یَعْلَمُ أنَّهُ لَیْسَ لَهُ بِأهْل، فَلْیُتبَّوَءُ مَقْعَدُهُ مِنَ النّارِ.

فرمود: هر كه ریاست و مسئولیتى را بپذیرد و بداند كه أهلیّت آن را ندارد، ـ در قبر و قیامت ـ جایگاه او پر از آتش خواهد شد.

27- قالَ(صلى الله علیه و آله): إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَیُبْغِضُ الْمُؤْمِنَ الضَّعیفِ الَّذی لا دینَ لَهُ، فَقیلَ: وَ ما الْمُؤْمِنُ الضَّعیفُ الَّذی لا دینَ لَهُ؟ قالَ: اَلذّی لا یَنْهى عَنِ الْمُنْكَرِ.

فرمود: همانا خداوند دشمن دارد آن مؤمنى را كه ضعیف و بى‌دین است، سؤال شد: مؤمن ضعیف و بى‌دین كیست؟ پاسخ داد: كسى كه نهى از منكر و جلوگیرى از كارهاى زشت نمى‌كند.

28- قالَ(صلى الله علیه و آله): صَدَقَةُ السِّرِّ تُطْفِىءُ الْخَطیئَةَ، كَما تُطْفِىءُ الماءُ النّارَ، وَ تَدْفَعُ سَبْعینَ باباً مِنَ الْبَلاءِ. فرمود: صدقه‌اى كه محرمانه و پنهانى داده شود سبب پاكى گناهان مى‌باشد، همان طورى كه آب، آتش را خاموش مى‌كند، همچنین صدقه هفتاد نوع بلا و آفت را برطرف مى‌نماید.

29- قالَ(صلى الله علیه و آله): عَجِبْتُ لِمَنْ یَحْتَمى مِنَ الطَّعامِ مَخافَةَ الدّاءِ، كَیْفَ لایَحْتمى مِنَ الذُّنُوبِ، مَخافَةَ النّارِ.

فرمود: تعجّب دارم از كسانى كه نسبت به خورد و خوراك خود اهمیّت مى‌دهند تا مبادا مریض شوند ولیكن اهمیّتى نسبت به گناهان نمى‌دهند و باكى از آتش سوزان جهنّم ندارند.

30- قالَ(صلى الله علیه و آله): حُبُّ الْجاهِ وَ الْمالِ یُنْبِتُ النِّفاقَ فِى الْقَلْبِ، كَما یُنْبِتُ الْماءُ الْبَقْلَ.

فرمود: علاقه نسبت به ریاست و ثروت؛ سبب روئیدن نفاق در قلب و درون خواهد شد، همان طورى كه آب و باران سبب روئیدن سبزیجات مى‌باشند.

31- قالَ(صلى الله علیه و آله): مَنْ اَصابَ مِنْ إمْرَأة نَظْرَةً حَراماً، مَلَأَ اللهُ عَیْنَیْهِ ناراً .

فرمود: هر كس نگاه حرامى به زن نامحرمى بیفكند، خداوند چشم‌هاى او را پر از آتش مى‌گرداند.

32- قالَ(صلى الله علیه و آله): حَسِّنُوا أخْلاقَكُمْ، وَ ألْطِفُوا جیرانَكُمْ، وَ أكْرِمُوا نِسائَكُمْ، تَدْخُلُوا الْجَنّةَ بِغَیْرِ حِساب.

فرمود: رفتار و اخلاق خود را نیكو سازید، نسبت به همسایگان با ملاطفت و محبّت برخورد نمائید، زنان و همسران خود را گرامى دارید تا بدون حساب وارد بهشت گردید.

33- قالَ(صلى الله علیه و آله): اَلْمَرْءُ عَلى دینِ خَلیلِهِ، فَلْیَنْظُر أحَدُكُمْ مَنْ یُخالِطُ.

فرمود: انسان بر روش و اخلاق دوستش پرورش مى‌یابد و شناخته مى‌شود، پس متوجّه باشید با چه كسى دوست و همنشین مى‌باشید.

34- قالَ(صلى الله علیه و آله): اَلصَّدقَةُ بِعَشْر، وَ الْقَرْضُ بِثَمانِیَةَ عَشَرَ، وَ صِلَةُ الرَّحِمِ بِأرْبَعَةَ وَ عِشْرینَ .

فرمود: پاداش و ثواب دادنِ صدقه ده برابر درجه، و دادن قرض الحسنه هیجده درجه، و انجام صله رحم بیست و چهار درجه افزایش خواهد داشت.

35- قالَ(صلى الله علیه و آله): لا یَمْرُضُ مُؤْمِنٌ وَلا مُؤْمِنَةٌ إلاّ حَطّ اللّهُ بِهِ خَطایاهُ .

فرمود: هیچ مؤمن و مؤمنه‌اى مریض نمى‌گردد مگر آن كه خطاها و لغزش‌هایش پاك و بخشوده مى‌شود.

36- قالَ(صلى الله علیه و آله): مَنْ وَقَّرَ ذا شَیْبَة فِى الاْسْلامِ أمَّنَهُ اللهُ مِنْ فَزَعِ یَوْمِ الْقِیامَةِ .

فرمود: هر كس بزرگسال مسلمانى را گرامى دارد و احترام نماید، خداوند او را در قیامت از سختى‌ها و مشكلات در أمان مى‌دارد.

37- قالَ(صلى الله علیه و آله): كُلُّ عَیْن باكِیَةٌ یَوْمَ الْقِیامَةِ إلاّ ثَلاثَ أعْیُن:

- عَیْنٌ بَكَتْ مِنْ خَشْیَةِ اللهِ ،

- وَ عَیْنٌ غُضَّتْ عَنْ مَحارِمِ اللهِ،

- وَ عَیْنٌ باتَتْ ساهِرَةً فى سَبیلِ اللهِ .

فرمود: تمامى چشم‌ها در روز قیامت گریانند، مگر سه دسته:

- آن چشمى كه به جهت خوف و ترس از عذاب خداوند گریه كرده باشد.

- چشمى كه از گناهان و موارد خلاف بسته شده و نگاه نكرده باشد.

- چشمى كه شب‌ها در عبادت و بندگى خداوند متعال بیدار بوده باشد.

38- قالَ(صلى الله علیه و آله): سادَةُ النّاسِ فِى الدُّنْیا الأسْخِیاء، سادَةُ النّاسِ فِى الاخِرَةِ الاْتْقِیاء .

فرمود: سرور و سیّد مردم در دنیا افراد سخاوتمند خواهند بود، و سیّد و سرور انسان‌ها در قیامت پرهیزكاران مى‌باشند.

39- قالَ(صلى الله علیه و آله): وَ عَظَنی جِبْرئیلُ(علیه السلام): یا مُحَمَّدُ، أحْبِبْ مَنْ شِئْتَ فَإنَّكَ مُفارِقُهُ، وَاعْمَلْ ما شِئْتَ فَإنَّكَ مُلاقیهِ .

فرمود: جبرئیل مرا موعظه و نصحیت كرد: با هر كس كه خواهى دوست باش، بالأخره بین تو و او جدائى خواهد افتاد. هر چه خواهى انجام ده، ولى بدان نتیجه و پاداش آن را خواهى گرفت.

40- قالَ(صلى الله علیه و آله): اَوْصانى رَبّى بِتِسْع:

- اَوْصانى بِالاْخْلاصِ فِى السِّرِّ وَ الْعَلانِیَةِ،

- وَ الْعَدْلِ فِى الرِّضا وَ الْغَضَبِ،

- وَ الْقَصْدِ فِى الْفَقْرِ وَ الْغِنى،

- وَ اَنْ أعْفُوَ عَمَّنْ ظَلَمَنى،

- وَ أعطِیَ مَنْ حَرَمَنى،

- وَ أصِلَ مَنْ قَطَعَنى،

- وَ اَنْ یَكُونَ صُمْتى فِكْراً،

- وَ مَنْطِقى ذِكْراً،

- وَ نَظَرى عِبْراً .

فرمود: پروردگار متعال، مرا به نُه چیز سفارش نمود:

- اخلاص در آشكار و پنهان،

- دادگرى در خشنودى و خشم،

- میانه‌روى در نیاز و توانمندى،

- بخشیدن كسى كه در حقّ من ستم روا داشته است،

- كمك به كسى كه مرا محروم گردانده،

- دیدار خویشاوندانى كه با من قطع رابطه نموده‌اند،

- و این كه خاموشیَم اندیشه،

- و سخنم، یادآورى خداوند،

- و نگاهم عبرت و پند باشد.

________________________________________

1- وسائل الشّیعة: ج 4، ص 30، ح 4431 .

2- عقاب الأعمال: ص 343، س 14، وسائل الشّیعة: ج 5، ص 201، ح 6328.

3- وسائل الشّیعة: ج 4، ص 31، ح 4434.

4- تأویل الآیات الظاهرة: ص 549، س 5؛ و تفسیر البرهان: ج 4، ص 184، س 26.

5- أمالى طوسى: ج 2، ص 142، بحارالأنوار: ج 74، ص 80، ح 3.

6- محاسن برقى: ص 593، ح 110، بحار: ج 63، ص 398، ح 20.

7- من لایحضره الفقیه: ج 4، ص 353، ح 5762 چاپ جامعه مدرّسین.

8- أمالى طوسى: ج 1، ص 158، بحارالأنوار: ج 10، ص 368، ح 15.

9- أمالى طوسى: ج 1، ص 13، بحارالأنوار: ج 70، ص 373، ح 7.

10- أمالى طوسى: ج 1، ص 87، بحارالأنوار: ج 90، ص 291، ح 11.

11- أمالى طوسى: ج 1، ص 219، بحارالأنوار: ج 73، ص 4، ح 13.

12- أمالى طوسى: ج 1، ص 157، بحارالانوار: ج 93، ص 177، ح 8.

13- مسكّن الفؤاد شهید ثانى: ص 50، س 1.

14- أمالى طوسى: ج 2، ص 92، بحارالأنوار: ج 66، ص 375، ح 24.

15- أمالى صدوق: ص 246، ح 14، بحارالأنوار: ج 63، ص 430، ح 12.

16- أمالى طوسى: ج 1، ص 56، بحارالأنوار: ج 72، ص 120، ح 7.

17- أعیان الشّیعة: ج 1، ص 305، بحارالأنوار: ج 100، ص 151، ح17.

18- أمالى طوسى: ج 1، ص 360، بحارالأنوار: ج 27، ص 261، ح 2.

19- أمالى طوسى: ج 2، ص 92، بحارالأنوار: ج 28، ص 47، ح 9.

20- مستدرك الوسائل: ج 11، ص 376، ح 13301.

21- بحارالأنوار: ج 1، ص 172، ح 25.

22- مستدرك الوسائل: ج 17، ص 300، ح21406 .

23- تهذیب الأحكام: ج 7، ص 399، ح 5.

24- تنبیه الخواطر، معروف به مجموعة ورّام: ص 548، بحارالأنوار: ج 59، ص 268، ح 53.

25- مستدرك الوسائل: ج 16، ص 218، ح 19646.

26- تاریخ إلاسلام: ج 101ـ120، ص 285.

27- وسائل الشّیعة: ج 16، ص 122، ح 21139.

28- مستدرك الوسائل: ج 7، ص 184، ح 7984.

29- بحارالأنوار: ج 70، ص 347، ح 34.

30- تنبیه الخواطر، معروف به مجموعة ورّام: ص 264

31- مستدرك الوسائل: ج 14، ص 270، ح 16685.

32- أعیان الشّیعة: ج 1، ص 301.

33- أمالى طوسى: ج 2، ص 132، بحارالأنوار: ج 71، ص 192، ح 12.

34- مستدرك الوسائل: ج 7، ص 194، ح 8010.

35- جامع الأحادیث: ج 3، ص 89، ح 35، مستدرك الوسائل: ج 2، ص 66، ح 1422.

36- كافى: ج 2، ص 658، ح 3، بحارالأنوار: ج 7، ص 302، ح 53.

37- ثواب الأعمال: ص 211، ح 1، بحارالأنوار: ج 46، ص 100، ح 88.

38- أعیان الشّیعة: ج 1، ص 302، بحارالأنوار: ج 68، ص 350، ح 1.

39- أمالى طوسى : ج 2، ص 203، بحارالأنوار: ج 68، ص 188، ح 54.

40- أعیان الشّیعة، ج 1، ص 300، بحارالأنوار: ج 74، ص 139، ضمن ح 1.

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.