تبیان، دستیار زندگی
علاوه بر تجربه های تلخ ایران از همکاری با نهادهای بین المللی، آگاهی از برنامه طراحی شده غرب علیه ایران، ازجمله بی اعتبارسازی روایات تهران، گزارش های از قبل نوشته شده توسط این گزارشگر و همچنین اتخاذ استراتژی انتشار اخبار وخیم از جانب غرب برای بی دفاع کر
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ایران و گزارشگرحقوق بشر


علاوه بر تجربه های تلخ ایران از همکاری با نهادهای بین المللی، آگاهی از برنامه طراحی شده غرب علیه ایران، ازجمله "بی اعتبارسازی روایات تهران"، گزارش های از قبل نوشته شده توسط این گزارشگر و همچنین اتخاذ "استراتژی انتشار اخبار وخیم" از جانب غرب برای بی دفاع کردن ایران، تنها تعدادی از این دلایل است.


پیش از تبدیل شدن کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل به شورای حقوق بشر، رینالدو گالیندوپل در سال های ?? تا ?? و موریس کاپیتورن در سال های ???? تا ????، به عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران فعالیت می کردند؛ اما پس از اینکه قدرت های غربی به شورای حقوق بشر به عنوان ابزاری برای فشار بر ایران نگاه کردند؛ موریس کاپیتورن، دومین گزارشگر این شورا گزارشی سراسر ضد ایرانی و بی اساس از ایران منتشر کرد و تجربه ای تلخ از خود برای ایران به یادگار گذاشت و با آشکار شدن نیت این شورا، مسوولین ایران از پذیرفتن چنین گزارشگرانی امتناع کرده است.

حقوق بشر

البته ایران بارها پیشنهاد داده است که سازمان ملل گزارشگر موضوعی به ایران بفرستد.

پس از سالها تلاش بی وقفه قدرت های غربی به خصوص کانادا در حوزه حقوق بشر علیه ایران، شورای حقوق بشر در فروردین ماه 90،  قطعنامه ای تصویب کرد که به موجب آن از طریق انتخاب یک گزارشگر ویژه، فشار ویژه ای را بار دیگر به ایران در حوزه حقوق بشر اعمال نمایند .

شاید تنها خاطره مردم ایران از مالدیو، شکست تیم فوتبال این کشور با نتیجه ای دو رقمی باشد؛ اما زمانی که شورای حقوق بشر هفته گذشته، احمد شهید، وزیر امور خارجه پیشین مالدیو را به عنوان گزارشگر ویژه خود در ایران، انتخاب و معرفی کرد؛ مردم ایران نام مالدیو را پس از سالها، یک بار دیگر شنیدند.

آیت الله صادق لاریجانی، رئیس قوه قضاییه ایران در پاسخ به این اقدام، گفت که "پذیرفتن گزارشگر ویژه حقوق بشر سیاست ما نیست".

"بی اعتبارسازی روایات تهران"

معیارهای دقیق انتخاب احمد شهید حاکی از این بود که انتخاب وی کاملا حساب شده است، چراکه او یک مسلمان و شرقی است و بر این اساس ایران نمی تواند بگوید که گزارشگر این سازمان غربی است و از موضع خصمانه قدرتهای غربی نسبت به ایران نگاه می کند.

دلایل این انتخاب را باید در نشست کمپین اطلاعاتی کشورهای اروپایی که در جریان فتنه 88 برگزار شد جستجو کرد. کارشناسان در آن نشست به یک نتیجه مشترک رسیدند: "بی اعتبارسازی روایات تهران"

لذا برای ایفای همان نقش گزارشگران قبلی، اینبار در هیات و لباس مسلمان و شرقی، احمد شهید بهترین گزینه بود. انتخابی که 3 ماه به طول انجامید و در این مدت تحرکات و اظهارات مقامات ایران به خوبی کنترل می شد.

طراحی باخت ایران در هرصورت طراحی چنین برنامه ای از اساس براین قاعده استوار است که ایران چه گزارشگر ویژه حقوق بشر را بپذیرد و چه نپذیرد در هر صورت بازنده شود و هر اقدام و انتخابی زمینه ساز افزایش فشارهای سیاسی بر ایران شود .

با این برنامه غرب به زعم خود، هیچ جای دفاعی برای مقامات ایرانی نسبت به وضع حقوق بشر باقی نگذاشته است   و با بی دفاع کردن ایران، هرتلاشی از جانب این کشور، از ابتدا محکوم به شکست است.

اگر ایران گزارشگر ویژه حقوق بشر را بپذیرد؛ او نیز به تبع مواضع ایران ستیزانه غرب، راه گزارشگران قبلی را خواهد پیمود و گزارشی ضد ایرانی ارایه و منتشر خواهد کرد و دستاوردی جدید برای غرب خواهد اندوخت.

ضمن اینکه جنبش سبز نیز، در راستای تضعیف موضع ایران برای حضور گزارشگر ویژه سازمان ملل برنامه های ویژه ای را تدارک دیده بود و قصد داشت با وخیم نمایش دادن اوضاع، برای خوش خدمتی به غرب سنگ تمام بگذارد.

طی هفته های گذشته جنب و جوش قابل توجهی در میان فعالان حقوق بشر داخل و خارج ایران شکل گرفته بود تا با مستندسازی نقض حقوق بشر در ایران، به ماموریت گزارشگر ویژه سازمان ملل کمک کنند .

اما در صورت امتناع از پذیرش چنین گزارشگری، باز هم به صورت غیر رسمی این پیام به همه مخاطبان مخابره خواهد شد که به دلیل "وخامت اوضاع حقوق بشر" در ایران، مقامات این کشور از پذیرش وی سرباز زده اند.

ضمن اینکه با توجه به هزینه های سیاسی و بدنامی ای که عدم همکاری با سازمان ملل در زمینه حقوق بشر می تواند برای هرکشوری به همراه آورد، غرب به طور مشخص، روی این گزینه حساب کرده است.

به نظر می رسد مقامات غربی از ابتدا برآورد درستی از تصمیم مسئولان ایران داشته و برای آنها از قبل مسجل بوده که ایران در برابر چنین تصمیماتی خواهد ایستاد .

تجربه های تلخ همکاری

تجربه های تلخ ایران از همکاری با نهادهای بین المللی، نشان داده است که قلم گزارشگران بین المللی ولو در شفاف ترین حالات ممکن هرگز به نفع ایران نخواهد نوشت.

گزارشگران آژانس بین المللی انرژی اتمی هرگز گزارشی که تامین کننده منافع ملی ایران و مبتنی بر حقیقت باشد را ننوشته اند و علیرغم اینکه هیچ سندی مبنی بر نظامی بودن فعالیت های هسته ای ایران وجود ندارد، همواره مواضع دولت های غربی و به ویژه آمریکا را دستمایه گزارش خود قرار داده اند.

شایان ذکر است که یک فرد عادی، هرگز نمی تواند به پست های نهادهای بین المللی دست یابد. این پست ها همواره با نظر شبکه های فراماسونری تامین و حمایت می شوند و اگر فردی وابسته به این شبکه نباشد، هرگز برای ایفای ماموریت های بین المللی برگزیده نخواهد شد.

گزارش های از قبل نوشته شده

نکته مهم آن است که چه قوه قضاییه و وزارت امور خارجه ایران گزارشگر ویژه سازمان ملل را به کشور بپذیرند و چه از پذیرفتن گزارشگر این سازمان امتناع کنند، احمد شهید موظف است تا ماه سپتامبر گزارش اولیه خود را بنویسد و به سازمان ملل ارائه کند.

چنانچه که بخش فارسی بی بی سی ابراز کرده است: احمد شهید حتی از روزهای قبل از اینکه نامش به عنوان گزارشگر ویژه اعلام شود، کار خود را آغاز کرده است.

پذیرفتن احمد شهید مستلزم همکاری نهادهای ذیربط برای فراهم آوردن دسترسی وی به مدارک، زندانیان سیاسی، بازداشتگاه ها، خانواده های زندانیان، و در نهایت مخالفان سیاسی در ایران است.

اما نکته جالب اینجاست که غرب و بخصوص گردانندگان پروژه "پرونده سازی حقوق بشر علیه ایران" نیازی به این مجراهای رسمی ندارند و بارها ثابت کرده اند که به جزییات همه افراد در زندان های ایران دسترسی داشته و اخبار روزانه زندان های ایران را به صورت لحظه به لحظه، به شیوه ای اغراق آمیز، تلخ، سیاه و رقت انگیزی از طریق بوغ های رسانه ای خود به سراسر دنیا مخابره می کنند.

معیارهای دقیق انتخاب احمد شهید حاکی از این بود که انتخاب وی کاملا حساب شده است، چراکه او یک مسلمان و شرقی است و بر این اساس ایران نمی تواند بگوید که گزارشگر این سازمان غربی است و از موضع خصمانه قدرتهای غربی نسبت به ایران نگاه می کند.

هم اکنون در منابع اینترنتی نیز نام تعداد زیادی از زندانیان و اطلاعات تفصیلی اغراق آمیز در مورد آنها وجود دارد.

"استراتژی انتشار اخبار وخیم" برای بی دفاع کردن ایران

یک اصل استراتژیک نظامی می گوید که "برای دستیابی به پیروزی، ابتدا باید شرایط پیروزی را فراهم نمود."

این احتمال وجود داشت که ایران در قبال فشارهای حقوق بشر توسط غرب، از راه های ممکن به دفاع از خود بپردازد؛ لذا بنا بر اصل ذکر شده، غرب با ساختن چهره ای سیاه و منفی از ایران در حوزه حقوق بشر ابتدا به ساکن، ذهن همه مخاطبان جهانی رسانه های خود را مملو از اخبار سیاه و منفی از ایران نمود و با اتخاذ"استراتژی انتشار اخبار وخیم" مدام اخبار سیاه را از حوادث ایران که در هر کشوری نیز وجود دارد، مخابره  و منتشر نموده است.

با این برنامه غرب به زعم خود، هیچ جای دفاعی برای مقامات ایرانی نسبت به وضع حقوق بشر باقی نگذاشته است   و با بی دفاع کردن ایران، هرتلاشی از جانب این کشور، از ابتدا محکوم به شکست است.

بنابراین غرب ابتدا با دیپلماسی رسانه ای و توان "ایمیج سازی" خود چهره ای منفی از ایران ساخت و با سیاه نمایی وضعیت حقوق بشر در ایران، افکار عمومی را اقناع نمود و در ذهن عوام، به یک قطعنامه غیر رسمی در حوزه حقوق بشر علیه ایران دست یافت.

غرب با این کار یک قدم به پیروزی نزدیک شد و سپس جامعه جهانی را به این نتیجه رساند که : با توجه به این اخبار وخیم، فرستادن یک گزارشگر ویژه از سوی سازمان ملل برای بررسی وضعیت حقوق بشر، ضروری است.

آیا شورای حقوق بشر سازمان ملل، برای گوانتانامو ، ابو غریب و صدها زندان مخفی آمریکا، یا برای آمار شرم آور تجارت جنسی و خشونت جنسی کودکان و زنان در پهنه تمدن غرب، گزارشگری خواهد فرستاد؟

بخش سیاست تبیان


منبع: مشرق