خداوند؛ اولین ستایشگر فاطمه

زمانی که فاطمه در محراب خود پیش روی پروردگارش جلّ جلاله (به عبادت و نیایش) می‌ایستد، نور او برای فرشتگان آسمان  مانند نور ستارگان برای اهل زمین می‌درخشد.

و در جایی دیگر می‌فرماید: یَقولُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِلمَلائِکَة: یَا مَلائِکَتی اُنظُروا اِلی اَمَتِی فَاطِمَةَ سَیدَةِ اِمائِی قَائِمَةََ بَینَ یَدیَّ تَرتَعِدُ فَرائِضَها مِن خِیفَتی وَ قَد اَقبَلَتْ بقََلبها اِلی عِبادَتی اُشهِدُکُم اَنی قَد اَمِنتُ شِیعَتَها مِن النار.

خدای عزیز و جلیل به فرشتگان می‌فرماید: ای فرشتگان من! کنیز من فاطمه، سرور کنیزان مرا بنگرید که چگونه پیش رویم ایستاده و ارکان بدنش از خوف و خشیت من می‌لرزد و او با قلب، به عبادت من روی آورده، من شما را شاهد می‌گیرم که شیعیان و پیروان او را از آتش دوزخ ایمن گردانیدم.

بنگرید خداوند بزرگ که این همه عبادت، بندگی و نیایش را از بندگانش، اعم از انسان و فرشتگان دیده، به عبادت ویژه فاطمه هنگامی که در محراب عبارت با توجهات معنوی، حال منقلب، لرزش اندام و خوف و خشیت، مشغول مناجات می‌شود بر ملائکه آسمان ها فخر و مباهات می‌کند و آنان را به تماشای آن منظره تکان دهنده فرا می‌خواند.

از فاطمه با عنوان امه، کنیز سراپا عبودیت، سیده و خاتم کنیزان خود یاد می‌کند. موقف ایستادن او در جلو روی خود را یادآوری می‌نماید، لرزش اندام او از خوف ذات لایزال الهی را ذکر و اقبال قلبی اش به عبادت را بازگو می‌نماید، و در نهایت ملائکه مقربین خود را بر مصونیت شیعیان او از آتش سوزان دوزخ فرا می‌خواند و آنان را گواذهان صدق بر این نوید آسمانی قرار می‌دهد.

راستی! در مورد کدام بانوی با جلالتی از مریم، ساره، همسر فرعون و یا دیگران این همه ستایش از ناحیه ذات اقدس الهی صادر شده است؟ کدام زن به کمال رسیده ای این همه مورد تقدیس، تقدیر و اکبار شأن واقع شده است؟!

شرف و افتخار از آن بانوی بزرگی است که خدای بزرگ، خالق آسمان ها، زمین ها و همه مخلوقات را این چنین به تحسین خود واداشته و این همه مقامات عالی و مراتب رفیع معنوی و الهی به او اعطا شده اس. به راستی در مورد این عصاره هستی، این جان جهان و روح مخلوقات چه می‌توان گفت وقتی خداوند با عظمت، ستایشگر او باشد و این همه ستایش های افتخارآمیز برای او ذدکر کند؟!

شگفتا! نمی‌تواننم از این همه ستایشگری خداوند بزرگ بگذرم و به ذهنم می‌آید که اگر پیامبر بزرگوار، عبد خدا و رسول اوست پس فاطمه- به سخن صریح خدا و توصیف او از این در یگانه- کنیز خدا و سرور کنیزان پروردگار است و گزاف نیست اگر از باب لازمه کلام حضرت حق و وصف بس جالب او از فاطمه، او را «محمد ثانی» بنامیم.

در جریان ازدواج حضرت صدیقه طاهره، فاطمه زهرا  علیها‌السلام  آمده که رسول خدا بعد از ذکر مطالبی فرمود:

ثُمَّ نَادَی? مُنادٍ اَلا یَا مَلائِکَتِی وَ سُکّانَ جَنَّتِی بَارِکُوا عَلی عَلِیِّ بنِ اَبی طالِبٍ حَبیبِ مُحَمَّدٍ وَ فَاطِمَةَ بنتِ مُحَمدٍ فََقَد بَارَکتُ عَلیهِما اَلا اَنّی قَد زَوّجتُ اَحبَّ النِساءِ اِلَیَّ مِن اَحَبَّ الرِجالِ اِلَیَّ بَعدَ النَبیین وَ المُرسَلین.

سپس منادی ندا می‌کند: «آگاه باشید ای فرشتگان من و ای ساکنان بهشت من! همانا من این وصلت را بر آن دو مبارک گرداندم. به علی بن ابی طالب، دوست محمد صلی الله علیه و آله و فاطمه دختر محمد تبریک بگویید که من بر آنان مبارک گرداندم. بدانید که محبوبترین زنان در نزد خود را به محبوبترین مردان در نزد خودم بعد از پیامبران تزویج کردم».

در نقل این جریان جالب و شگفت انگیز :

اول اینکه خداوند، خود را مباشر و عامل تزویج فاطمه با علی صلوات الله علیهما معرفی می‌کند.

و دوم اینکه ملائکه را امر می‌کند که در این وصلت مبارک، تبریک بگویند.

و سوم اینکه او را محبوبترین همه زنان به بارگاه خود معرفی می‌کند. چنان که همسر او را «احبّ الرجال»- محبوبترین مردان- در نزد خود می‌خواند.