صحنه های مختلف قیامت!
شخصی خدمت امیر مؤمنان آمد و گفت: ای امیر مؤمنان! در قرآن دچار شك شده ام! حضرت فرمود: مادرت به عزایت بنشیند! چرا در قرآن به شك افتاده ای؟ گفت: زیرا در قرآن آیاتی است كه با یكدیگر مخالف هستند! حضرت فرمود: كدام آیات؟ گفت: یكی آیه 28سوره نبأ كه می‌فرماید: روز قیامت، غیر از كسانیكه خدا اجازه دهد، احدی سخن نمی‌گوید! دوم آیه23انعام كه می فرماید: - در قیامت، مشركین- گویند: قسم به خدا! ما مشرك نبودیم! سوم آیه 25 عنكبوت كه می فرماید: روز قیامت، بعضی ها به بعضی از شما كافر می شوند وبعضی از شما، بعضی دیگر را لعن نمایند! چهارم آیه64سوره ص كه می فرماید: جهنمیان، شكایت یكدیگررا می كنند! پنجم آیه 28 سوره ق می فرماید: نزد من شكایت نكنید!
در این آیات، قرآن از سخن گفتن مشركین سخن می گوید. ولی در آیه65 یس می فرماید: امروز بر دهان آنان مُهر زدیم ودستها وپاهایشان، آنچه را كه انجام داده اند، برایمان می گویند!
طبق آیات اولی، آنان سخن می گویند ولی طبق آیه دومی، آنان حق سخن گفتن ندارند. در بعضی آیات است كه احدی اجازه سخن گفتن ندارد ولی دربعضی از آیات می گوید كه دست و پا وپوست بدن، سخن می گویند.
ای امیر مؤمنان! علت اختلاف این آیات چیست؟
امیر مؤمنان فرمود: این آیات همه در یك محل قیامت نیست. بلكه هر آیه ای مربوط به یك موقف قیامت است. زیرا روز قیامت، پنجاه هزارسال است! خداوند در آن روز، ابتدا همه را در یك محل جمع می كند.
در آیه23انعام می فرماید: بخدا قسم! ما شرك نورزیدیم! چون در اینجا به اعمالشان اقرار نمی كنند، بر دهانشان مُهر زره می‌شود و دست و پا و پوست بدنهایشان، سخن می گویند و بر معصیتی كه ازآن سر زده شهادت می دهند! سپس مُهر از دهانشان برداشته می شود و آنان به اعضای بدنشان اعتراض می كنند كه چرا علیه ما شهادت می‌دهید؟
عده‌ای كه تابعین پیامبران بوده و در دنیا، در كارهای خیر وتقوی، به هم كمك ویاری می رسانده اند، سخن می گویند وبرای یكدیگر، استغفار می كنند. اما آنانكه در دنیا، معصیت می كرده اند ودر ظلم ودشمنی، یاورهمدیگر بوده اند، ومستكبرین ومستضعفینی كه ظلم می كرده اند، درقیامت، یكدیگر را لعن می نمایند!
سپس به محلی می روند كه عده ای كه در دنیا در ظلم، با هم همكار بوده اند، از عده ای دیگر، فرار می كنند. همانطور كه قرآن می‌فرماید: روزیكه انسان، از برادر ومادر وپدر و رفیق وپسرانش، فرار می كند!
بعد در محلی جمع شده وگریه می كنند كه اگر صدای این گریه ها، به اهل زمین می رسید، مردم از زندگی می افتادند. آنقدر گریه می كنند كه اشكشان تبدیل به خون می شود. كه قرآن در آیه37عبس می فرماید: امروز، هر شخصی بفكر خودش است!
سپس به جای دیگری می روند و سخن می گویند. كه در آیه23انعام می فرماید: بخدا قسم! ما شرك نورزیدیم!
چون در اینجا به اعمالشان اقرار نمی كنند، بر دهانشان مُهر زره می‌شود و دست و پا و پوست بدنهایشان، سخن می گویند و بر معصیتی كه ازآن سر زده شهادت می دهند! سپس مُهر از دهانشان برداشته می شود و آنان به اعضای بدنشان اعتراض می كنند كه چرا علیه ما شهادت می‌دهید؟
قرآن جواب اعضا را در آیه21فصلت، این چنین می گوید: خدایی كه هر چیزی را بسخن می آورد، مارا بسخن آورد!
بعد در جای دیگری جمع شده كه هیچ شخصی بدون اجازه خدا، سخن نمی گوید. همانطور كه در آیه38نبأ می فرماید: احدی سخن نمی گوید مگر كسیكه خدا به او اجازه دهد وسخن درست بگوید.
سپس در مكان دیگر جمع می شوند كه یعضی ها علیه بعضی شكایت وطلب دِین می كنند. وهمه این ها قبل از حساب است. وقتیكه حساب‌شروع شد، هر كسی به خودش مشغول می شود. ما از خدا می خواهیم كه آنروز را برایمان ، مبارك گرداند.
از عالم بعد از مرگ چه خبر؟، محمد تقى صرفى
جهرمی زاده_دین و اندیشه تبیان
