آیات مهدوی(3)
حیات دوباره
خداوند پس از آنكه مؤمنان را مورد نكوهش قرار داده كه آیا وقت خشوع نرسیده است. در ادامه به حیات زمین اشاره می‌كند؛ گویا می‌خواهد میان قلب‌هایی كه مرده‌اند و با ذكر الهی زنده می‌شوند، با زمین مرده‌ای كه به بركت قطرات باران دوباره زنده و سرسبز می‌شود، شباهت برقرار كند. در اینجا خداوند می‌فرماید: چنین حیاتی تحقق می‌یابد. (یُحی الارض). اگر این آیه با آیه قبل ارتباط داشته باشد (كه دارد)، می‌توان استفاده كرد كه دل‌های مرده نیز به خواست او زنده خواهد شد.
امام باقر«علیه السّلام» دربارة این آیه شریفه فرمود:
«یٌحیِیها اللهُ عَزَّوَجلَّ بِالقائم«علیه السّلام» بَعدَ مَوتها، بِمَوتِها: كفرُ اَهْلِها، وَ الكافِر مَیِّتُ»؛2
خدای تعالی زمین را به واسطه قائم«علیه السّلام» زنده می‌كند، پس ازآنكه مرده باشد، و مقصود از مردن آن، كفر اهل زمین است و كافر همان مرده است.
شیخ كلینی(رضوان‌الله‌علیه) از امام صادق«علیه السّلام» درباره قول خداوند( اعلموا ان الله یحی الارض بعد موتها) نقل می‌كند كه حضرت فرمود: «العَدلُ بَعدَ الجُور».3
چند نكته:
1. همان طور كه حیات زمین به خواست و اراده خدا برقرار است و خداوند حیات دوباره زمین را می‌خواهد، حیات انسان‌ها نیز مورد خواست و اراده او است و خداوند می‌خواهد آنان حیاتی دوباره پیدا كنند.
2. همانطور كه حیات مجدد زمین به آمادگی زمین و وجود شرایط بستگی دارد، حیات دوباره انسان‌ها نیز به آمادگی مردم برای ظهور و حصول شرایط نیاز دارد.
پی نوشت ها________
1 . حدید(57)، آیه 17.
2 . كمال الدین و تمام النعمة، ج 2، باب 58، ح 4.
3 .كلینی، كافی، ج 8، ص 267، ح 390
منبع: امام مهدی علیه السلام در قرآن، مهدی یوسفیان
تنظیم برای تبیان: گروه دین و اندیشه_شکوری
