زیباترینهای تلاوت(5)

چنانکه دانشمندان علوم قرآنی گفته اند: فروزان ترین بعد اعجاز بیانی قرآن، همسازی با نغمه های دلنشین، و آهنگهای وزین صوتی است، آنگاه كه با صدایی گرم و زیبا، و آوایی نرم و فریبا، دمساز گردد، آتشی بر خرمن دلها افكند. كه شعله های تابناكش جهانیان را به سوز و گداز گذارد.

در حدیث درربار نبوی می خوانیم که: اقراوا القرآن بالحان العرب و اصواتها و ایاكم و لحون اهل الفسوق و اهل الكبائر[ اصول كافی، ج 2]: قرآن را، با الحان و صوت عربی تلاوت كنید. و از آهنگهای اهل فسق و فجور پرهیز کنید.

در روایتی دیگر حضرتش می فرماید: زیباترین زیبایی‌ها، موی زیبا و نعمت آواز خوش است. هر چیزی زینتی دارد و زینت قرآن، آواز خوش است.» (همان)

این سفارشها همه بر اساس حکمتی است و آن اینکه جمال گرایی و زیبا پسندی، میل مشترکیست که ریشه در نهاد آدمیان دارد و قهرا از این میل فطری می توان راهی به سوی جمال مطلق ِ خالق هستی بخش گشود.

در این میان، آواز خوش و صدای دلپذیر، نعمتی است که سرآمد همه زیباییهاست و شکر این نعمت آنگاه گزارده می شود که آدمی، آن را در راه تلاوت قرآن که آهنگ پذیر ترین کلام هستی است به کار گیرد.

از طرفی دیگر باید دانست که بر هر نعمتی زکاتی مترتب است؛ زکات صوت زیبا نیز بخشش سخاوتمندانه آن به گوشهای زیبا شناس است و اینک این نغمه های زیبا و روح بخش، ارزانی گوشهای زیبا پسند شما.

استاد محمود شحات انور