مقام قرآن
اسناد جاویدان (5)
ادامه مطلب از اسناد جاویدان (4)....
اوستا كتاب معروف زرتشتیان می‌باشد. معروف است كه آن روی 12 هزار پوست گاو نوشته شده بود. این كتـاب جمعاً 21 جلد بـوده كه قسمت های آن را «نسك‌ها» می گویند. قسمت عمده اوستا در حملة اسكندر از بین رفته و گویا از 346 هزار كلمة آن فقط 83 هزار كلمة آن باقی مانده است. اوستای موجود شامل پنج قسمت بوده كه مهمترین قسمت های آن «گاتها» یعنی همان سرودها و مناجات و گفته های اصلی زرتشت می‌باشد . به غیر از پنج قسمت اوستا، كتابهای دیگری نیز در خصوص آداب و اطلاعات دینی زرتشتیان موجود می‌باشد كه از آن جمله دینــكرت (Dinkart) و بنــدهشـن (Bundahshin) را می توان نام برد. زند و پازند نیز تفسیر اوستا است كه مورد استفادة زرتشتیان قرار دارد. اگر بخواهیم تنها به گونة مختصر به عدم صحت اوستای امروزی و امكان تحریف شدن آن بپردازیم باید اشاره‌ای به اعتقاد ثنویت در آئین امروزة زرتشتیان و كتاب دینی‌شان اوستا داشته باشیم. اعتقادی كه خلقت جهان را در بین دو نیرو تقسیم می‌نماید.
« جان ناس» از نویسندگان و محققان دینی است كه كم و بیش زرتشت را موحد می داند. ولی هم او چنین می گوید:
«اعتقاد به مبدأ شر و عامل تبهكاری و خطا در طول زمان تحولی حاصل كرده و رفته رفته دین زرتشت را به صــورت یــك آئیـن دوگـانه پرستـی اخــلاقی در آورد... در طـی زمــان« انگرامئینو» ابلیس نیرومند گردیده است كه در برابر اهورامزدا مقاومت كرده و آن هر دو به صورت دو عامل متساوی با یكدیگر به ستیز و نبرد پرداختند. درقطعات و اجزای اوستا كه از آثار قرون اخیر است «انگرامئینو» را هم شأن و هم طراز خدای اهورامزدا می‌شناسند».
در كتاب تاریخ تمدن ایرانی به نقل از « دو مناشه »كه از محققینی است كه زرتشت را ثنوی دانسته می نویسد: « دوگانه?پرستی گاتهای زرتشت، به دوگانه پرستی استوارتری مبدل شد كه تمام موجودات عالم را میان خیرو شر تقسیم می‌كرد ». همچنین در كتاب « وندیداد» كه به صورت جزئی از اوستای موجود چاپ شده است، صریحاً « انگرامئینو» را آفریننده و خالق نواحی بد زمین، سرمای یخبندان زمسـتان، حرارت سوزان تابستان، مارها و افعی‌ها و از این قبیل معرفی می كند.
« دینكرت » نیز كه از كتابهای معروف زرتشتیان است بخش عمده ای از آن در دفاع از « ثنویت » می‌باشد.
همانگونه كه قبلاً نیز اشاره شد باید توجه داشت كه این كتب از زمان خود زرتشت باقی نمانده است بلكه مثلاً همین « دینكرت » در قرن نهم میلادی یعنی هزاروپانصد سال پس از زمان حیات زرتشت تألیف یافته است .
ادامه مطلب در اسناد جاویدان (6)....
نوشته :محسن سیداسماعیلی
