سیلی که فاصله حرف تا عمل مسئولان را تایید کرد!

اینجا خیلی ها کشته شدند و روزنامه‌ها می‌نویسند هفت -هشت نفر؟! آیا واقعا هفت- هشت نفر کشته شدند؟

5نفر بودند. همگی جوان. آمده بودند برای تفریح. نشسته بودند لب رودخانه که آب آمد. ستون بلند و بی‌رحم. همه را با خودش کند و برد. شاخه‌ها و آدم ها. سنگ‌های سنگین هم بود. همان‌ها که بلای جان شد. مرد جوان عرق پیشانی اش را پاک می‌کند. چشم اش هنوز به آن پایین است. کنار رودخانه. تازه آمده بالا. دارد دنبال فامیل اش می‌گردد. یکی از همان 5 نفر. 28 ساله بود. مثل بقیه مردم کنار رودخانه نشسته بودند. روز تعطیل بود دیگر.
اینجا شلوغ بوده. آب ناگهان آمده. غافلگیر شده‌اند. دو نفرشان دست شان را به شاخه درخت‌ها گرفته‌اند و نجات پیدا کرده‌اند. 3 نفر دیگر را آب برده. جنازه 2 نفرشان پیدا شده. یکی دیگر را هنوز پیدا نکرده‌اند. فامیل مان بود. خودم آمده ام دنبالش می‌گردم.
مرد خیال دارد دوباره برود پایین. می‌گوید: «همین جاها نشسته بودند.» جاده امامزاده داوود، حدود روستای سولقان، کنار رودخانه، جای خوش آب و هوایی است برای گردشی چند ساعته. آدم چه می‌داند قرار است یکهو ورق برگردد. هیچ کدام از آنهایی که آن روز آمده بودند برای تفریح، به فکرشان هم نمی‌رسیده که قرار است چه اتفاقی بیفتد. حالا چند روز بعد از حادثه، هنوز خانواده‌هایی در کنار امدادگران دیده می‌شوند که با چشم‌های نگران، دنبال عزیزشان می‌گردند.
آسمان صاف، نسیم ملایم سر ظهر و آرامشی که در فضا برقرار است، آدم را به شک می‌اندازد که اصلاً اینجا اتفاقی افتاده است یا نه؟! رستوران‌های حاشیه جاده، ماشین‌های گذری را که تعدادشان زیاد هم نیست، به ناهار دعوت می‌کنند.

«کل جاده را آب گرفته بود. همه چیز را داشت می‌شست و می‌برد.»‌ مرد این را می‌گوید و اشاره می‌کند به حاشیه جاده که گل و لای همراه با شاخه‌های کنده شده درخت‌ها را می‌شود آنجا دید، گرچه بیشتر محدوده را پاکسازی کرده‌اند. مرد میانسال از محلی هاست. مغازه دار است. مشتری‌ها دارند خرید می‌کنند. می‌گوید: «سیل خیلی به روستاها خسارت زده. بیشترش به روستای سنگان. محصول شان را از بین برده و خانه‌ها خسارت دیده‌اند. به اهالی آسیب جانی نرسیده. فقط مالی. کشته ها، آنهایی هستند که برای گردش آمده بودند، چینی‌ها هم همینطور»
شاگرد جوانش با دست بالا را نشان می‌دهد و می‌پرد وسط حرف اوستا: «کانکس شان را آب کند و برد. دو نفرشان داخل آن بودند که کشته شدند. چند تا افغانی را هم آب برد. جسد یکی شان پیدا شده. بقیه را هنوز پیدا نکرده‌اند.»
اوستای میوه فروش می‌گوید:
« اینجا خیلی کشته شدند. چرا روزنامه‌ها می‌نویسند هفت هشت نفر؟! بالای 200 نفر را آب برد. ما خودمان شاهد بودیم.»
حالا با گذشت حدودا یک هفته، آمده‌اند تا شاید نشانی از عزیزان مفقود شده شان در سیل بیابند؛ سیلی که با آمدنش بار دیگر به ما، نشان داد که درمقابل بحران آماده نیستیم.
روز جمعه احمد مسجد جامعی به همراه رحمت الله حافظی؛ رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران برنامه تهرانگردی خود را به بازدید از مناطق سیل زده کن و سولقان و دلجویی از خانواده قربانیان این حادثه معطوف کرد.
خرداد ماه پارسال بود که طوفانی شدید تهران را درنوردید و پس از آن بود که رییس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران در سخنرانی‌ها و گفت‌وگو های مختلفی تاکید کرد که نباید از سیل و طوفان در تهران غافل ماند و مخاطرات طبیعی که پایتخت را تهدید می‌کند تنها محدود به زمین لرزه نیست.
بیش از یک سال از آن واقعه، طوفان بار دیگر به سراغ تهرانی‌ها آمد و معیار خوبی شد برای قضاوت میان حرف تا عمل مسئولان.

بالگردهایی که برای نجات گرفتارشدگان اعزام نشدند

یکی از این آسیب دیده گان سیل می گوید : هنگامی که سیل جاری شد به عینه مشاهده کردم که سیل از روی خانه ما عبور کرد اما خواهرم که در حال برداشت محصول بود در محاصره گل و لای ماند و چهارساعت با مرگ جنگید؛ اما سرانجام جان خود را از دست داد. در دقایق اولیه هنگامی که با سازمانهای امدادی تماس می‌گرفتیم باورشان نمی‌شد که سیل آمده است تا اینکه نا امید از همه جا با استفاده از نردبام برای خواهرم، برانکاردی آماده و او را به بیمارستان رساندیم؛ اما متاسفانه جان باخته بود.
وی با بیان اینکه سیل بیش از 20 متر ارتفاع داشت مدعی شد: خواهرم ساعتها با مرگ جنگید اما هیچ نیروی امدادی به او کمک نکرد و این درحالی است که دختر 18 ساله متوفی در آستانه جشن عروسیش قرار داشت.

پاسخ هلال احمر به انتقادات مردمی

در ادامه فردی با مراجعه به اکیپ تهرانگردی از گم شدن دو دوچرخه سوار که برای مسابقات قزاقستان در این جاده آماده می شدند خبرداد که مسئولان بخشداری از وی درخواست کرده بودند تا با مراجعه به بخشداری نسبت به ارائه اطلاعات این دوچرخه سوارها اقدام کند.
دراین بین برخی افراد با کمک خانواده خود نسبت به جستجوی محل اقدام کرده تا لااقل نشانی از گم شدگان خود بیابند و مردم انتقاداتی نیز از عملکرد هلال احمر بیان کردند که فرجی نماینده هلال احمر در محل حادثه با حضور در جمع خبرنگاران به انتقادات وارده پاسخ گفت و در پاسخ به حضور کمرنگ امدادگران هلال احمر در محل حادثه گفت: هلال احمر از دقایق ابتدایی وقوع حادثه در محل حضور داشته است و در همان دقایق اولیه توانستیم نسبت به نجات 20 خانوار اقدام کنیم.
وی با اشاره به بکارگیری 140 امدادگر در قالب 7 تیم در سیل یکشنبه هفته گذشته گفت: وسعت وقوع حادثه زیاد است اما با برنامه ریزی ها برای پاک سازی این منطقه طی چند روز اقدام کردیم اما دقت داشته باشید که سگ‌های "آنست" در دقایق اولیه به محل آمدند اما آب حس بویایی آنها را تغییر می‌دهد و به همین دلیل نتوانستیم از آنها به خوبی استفاده کنیم که با فروکش شدن آب و خشک شدن گل ولای می توان از توان سگ‌ها بهره برد.
فرجی با اشاره به تماس‌های گسترده مردمی برای اعلام مفقود شدن عزیزانشان گفت: روز چهارشنبه جلسه ای با مسئولان بخشداری برگزار شد و مقرر شد بخشداری نسبت به نصب بنرهایی با موضوع مراجعه خانواده‌ها به بخشداری برای ارائه مدارک اقدام کنند.
در حالی نماینده هلال احمر در محل حادثه از نصب بنرهای اطلاع رسانی سخن گفت که در طول 9 ساعت بازدید از این مناطق چنین بنری مشاهده نشد.
در ادامه اعضای تیم تهرانگردی به مدخل ورودی بوستان جوانمردان در منطقه آمده و از میزان خسارات وارده سیل به این بوستان بازدید کردند به‌گونه ای که مهندس انتظاری معاون خدمات شهری منطقه 22 اعلام کرد: تاکنون دولاشه خودرو و تعدادی جسد دراین منطقه یافت شده است و 60 هزار مترمکعب نیز نسبت به پاکسازی معابر از گل و لای اقدام شده است.
احمد مسجد جامعی با اشاره به بازدید روز چهارشنبه خود از منطقه کن و سولقان به همراه پرویز سروری رئیس کمیسیون حقوقی و نظارت شورای شهر گفت: منطقه کشار و کارگاه چینی هایی که مشغول ساخت آزاده راه تهران-شمال هستند بیشترین آسیب را از سیل دیده است.

عضو کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر با بیان اینکه امیدواریم با توافق صورت گرفته از ظرفیت تمامی کشورها در صحنه بین المللی برای ساخت و ساز پروژه‌های بزرگ بهره بگیریم، به میزان خسارت منطقه کشار اولی و سفلی در حریم منطقه 22 اشاره کرد و گفت: علاوه بر خسارت جانی و مالی وارد شده به مردم باید برای بهبود شرایط فعلی نیز چاره‌ای اندیشیده شود به‌گونه ای که مردم محلی به دلیل از بین رفتن راه های آب رسانی به درختانشان بسیار گلایه دارند و باید برای این موضوع تمهیداتی اندیشیده شود.
حافظی با بیان اینکه علت ناکارآمدی سازمان مدیریت بحران، ساختار آن است ادامه داد: تا وقتی رئیس سازمان مدیریت بحران، در حد معاون وزیر است، مشکلی حل نمی شود چراکه سازمان ها در زمان غیر از بحران پای صحبت سازمان مدیریت بحران نمی نشیند و لازم است جایگاه این ستاد ارتقاء یابد و رئیس جمهور ریاست آن را پذیرفته و قائم مقام آن را اداره کند.
وی با اشاره به پتانسیل نیروهای مسلح در زمان پوشش بحران گفت: لازم است الزامی در خصوص تحت امر قرار گرفتن های نیروهای مسلح در زمان بحران زیر نظر ستاد مدیریت بحران ایجاد شود.
براساس آمار اعلام شده از سوی مسئولان تاکنون 9 جسد یافت شده و تلاش برای یافتن مابقی ادامه دارد اما جای سوال است که باوجود گذشت یک هفته چرا هنوز خانواده های افراد مفقود شده نمی دانند باید به کجا مراجعه کند؟ آیا سگ های امداد و نجات هلال احمر که توان مرده یابی ندارند؛ می توانند بارقه امیدی در دل خانواده قربانیان روشن کنند؟ آیا با مسببین تشدید این سیلاب برخورد می‌شود؟