مقدمه ای بر انضباط شهری همسایه داری

تار و پود روانی اشخاص، در کانون خانواده به هم تنیده می شود. والدین در تکوین شخصیت سالم، توانا، با تقوا و سازنده ی فرزندان خود نقش انکار ناپذیری دارند.

اگر این ارزیابی‏ها نادرست و ناپسند باشد و جنبه ی تحقیرآمیزی به خود بگیرد، کودک خود را تحقیر شده و بی‏ارزش می‏شمارد و این امر در او حس خود کم‏بینی و حقارت ایجاد می‏کند که در مراحل بعدی زندگی باعث آزارهای روحی و عقده‏های روانی می‏گردد. پدر و مادری که به احساسات کودکان خود و حتی احساسات سایر مردم بی تفاوت اند، به احتمال زیاد بازتاب همان ویژگی را در خصوصیات بزرگسالی فرزندانشان خواهند دید.

امام زین العابدین (علیه السلام) فرموده اند: با فرزندت آن‏چنان رفتار کن که اثر نیکوی تربیت تو مایه زیبایی و جمال اجتماعی او شود. چنان بار بیاور که بتواند در دوره های مختلف زندگی، دنیای خود را با عزّت و آبرومندی زندگی کند و مایه زیبایی و جمال تو باشد.

بزرگوار، همسایه عزیز بهتر از فامیل سلام؛

من یکی از همسایه های این محل هستم. یکی از کسانی که در این دنیا و در آخرت خیلی به گردن همدیگر حق داریم. من کارمند هستم و شب ساعت 11 سر بر بالین می گذارم تا بتوانم صبح ساعت 7 از منزل بیرون بروم تا مثل همه شما عزیزان بر سر کارم حاضر باشم. اما هر روز با روحی کسل و تنی خسته از صداهای شبانه شما عزیزان و بی خوابی های مکرر بر سر کارم حاضر می شوم. در این رابطه می‌خواستم گله ای از شما بکنم که ترجیح دادم از این طریق باشد. البته بهتر است بدانید که کودکان شما از شما الگو می گیرند از ما که گذشت، می خواهم نسل بعدی راحت باشند لطفا به این موارد توجه کنید تا کودکان چیزهای بهتری را کپی برداری کنند:

1- همسایه عزیز: درب پارکینگ شما با یک قوطی روغن چرخ بسیار ارزان بی صدا می شود و نیازی نیست با سر و صدای باز و بسته کردن درب پارکینگ ما را وحشت زده از خواب بیدار نمایید.

2- بزرگواری: که درب ورودی ساختمان را به قدری با شدت به هم میکوبی که ما را به سکته ناقص وا می داری، ناراحتی ات را چه درونی و چه بیرونی از طریق گفتمان قابل حل می باشد نه با کوبیدن درب.

3- راننده عزیزی که صبح زود صدای رادیوی ماشینت را به قدری بلند می کنی که ما را از خواب می‌پرانی.

4- همسایه جان: خیلی دلم می خواد بدانم ماشین شما چند درب دارد، اگر ماشینت هشت درب هم باشد، باز هم زیادی باز و بسته اش می نمایی، به طوری که با هر بار باز و بسته شدن قسمتی از روح ما را سوهان می کشی، یک بار و برای همیشه درب خودروی خودتان را درست کنید تا دعای خیر پشت سرتان باشد.

5- هم محلی: ماشین شما اصلا نیازی به گرم کردن ندارد که صبح برای روشن نگه داشتن آن هی پایتان را روی پدال گاز فشار می دهید و صبح اول وقت دود آن را به زور به خورد ما می دهید، چون در طول روز به اندازه کافی دود خور ما ملس هست و ذخیره هم داریم که دیگر نیازی به اعمال دود ماشین شما نیست کمی اطلاعات داشتن در مورد این مسئله زیاد هم بد نیست.

6- بچه محل: در این روزگار غریب که در هر خانه ای مریضی خفته است فکر کن جلوی بیمارستان هستی بوق نزن. جانم؛ بوق نزن برای صدا کردن، صدایی آهسته تر از بوق وجود دارد، اصلاً فکر کن با بوق زدن شما هر لحظه امکان این که مریضی با ناراحتی قلبی جان به جان آفرین تسلیم کند، آنهم فقط به خاطر اینکه می خواهی شخصی را صدا کنی و از وسیله گوش خراش بوق استفاده می کنی، چه حالی به تو دست می دهد که کسی به خاطر بی ملاحظه گری شما جانش را از دست بدهد.

7- عزیزم چقدر خوب است که هنوز رفت و آمد و رابطه ها را حفظ نمودید و صله رحم را به جا می‌آورید اما به چه قیمتی، آزار همسایه و یا هم محلی ها می دونی چرا این و می گم؟ همش به خاطر این است که خداحافظی و حرف های نگفته را می خواهید با صدای بلند در کوچه مطرح فرمایید، تازه اونم فقط یک بار خداحافظی می کنند نه چند بار: خداحافظ، خداحافظ، خداحافظ... و در این بین جیغ کودکی که از قفس آزاد شده و صدای  بلند والدین که ساکت همسایه ها خوابن و کتک زدن این طفل معصوم! او بعد صدای جیغ و گریه کودک، واقعا انصاف بدین این کارتون خوبه ؟!

8- همساده: در این دنیای وانفسا که هر کدوممون به دلایل مختلف مجبور به مهاجرت از شهرها و روستاها گشته ایم و پناه به شهری بزرگ آورده ایم. اینجا هیچ فرقی با جایی که بودیم ندارد و فقط بزرگ‌تر است اما اصالت مان را که فراموش نکرده ایم، اگر جایی که زندگی می کردیم و فضای زیادی در اختیار داشتیم و با تن صدای بلند با یکدیگر سخن می گفتیم، فرقش این است که به شهر بزرگی آمدیم که خانه هایش مانند قفس می ماند، دریغ از یک متر فضای باز (حیاطی، تراسی و گاهی پنجره ای) حال که می خواهی از فضای پشت بام به هر دلیلی استفاده کنید دیگر سرک کشیدن به آپارتمان های مشاع درشان مردانگی و مروت نیست اون هم در تاریکی شب.

9- هم دیواری: که به ما در نیمه شب ها آموزش ناگهانی زلزله را می دهید، گذر از کوچه ها با ماشین نوستالژی و پهنای باند و صوت آواز برای شما خوشایند است و برای ما مردم آزاری است و شنیدن اون صدا از این فاصله فقط در آن لحظه ای که از خواب می پریم و احساس می کنیم که فوری باید به زیر تخت یا میز و یا ستونی را گیر آورده و پناه بگیریم، پیشنهاد می کنم بروید در یک فضای باز در بیرون از شهر به قدری گوش فرا دهید که گوش خودتان پر شود که مجبور نباشیم بگوییم خداوند شفایتان بدهد و گوش شما را شنوا کند.

10- جوان همسایه کمی از پدر و برادر بزرگترتان و دایی و عموی بزرگوارتان یاد بگیرید و از آنها بپرسید که در محله تان بیرون از خونه می آمدید چه می کردید؟ قطعا به شما پاسخ می دادند با همان چشمی که به مادر و خواهر خودشان نگاه می کردند به ناموس هم محلی هاشون هم نگاه می کردند. متلک گفتن به هر سنی و یا پوششی که از آن محل گذر می کنند، درشان خانواده شما نیست.

11- هم محلی جان: اگر وقت برای تو کم است قطعا برای ماه هم همین طور است، پس چرا می خواهی در هر صفی (نانوایی، قصایی، سوپرمارکتی و...) از ما جلو بزنی و بگی فقط خودت را عشق است. پس دیگران چی؟ این از زرنگی تو نیست از نادانی تو نشات می گیرد، تو به ظاهر بر پیروزی خودت می‌خندی و ما به بی ادبی تو سری از تأسف تکان می دهیم.

12- هم آپارتمانی: چرا جهت ورود و خروجت از درب ساختان آن را باز می گذاری و باعث راحتی دزدان محلی و ناراحتی ما می شوید. شمایی که سرتان همیشه در صفحات مجازی خم است سری هم به صفحات حوادث و هشدارهای پلیسی بزنید تا روشن شوید که چرا باید این کار را انجام بدهید. (بستن درب را می گویم)

خسته شدم، بگذارید دیگر نگویم که اگر بخواهم همه را بازگو کنم بی خود و بی جهت درختی را با سیاه نمودن صفحه ای دیگر قطع می نمایند. اگر زندگی را دوست می داری و می خواهی در این دنیا بهت خوش بگذرد و مورد احترام همه باشید و اگر آخرت را هم قبول داری در آن دنیا هم بهت خوش بگذرد و مورد احترام فرشته های خداوند باشید، بس است دیگر، مردم آزاری و همسایه آزاری را می گویم. بس است دیگر، رسول اکرم (صلی الله علیه واله وسلم) می فرمایند: به من ایمان نیاورده است آن کس که شب سیر بخوابد و همسایه اش گرسنه باشد به من ایمان نیاورده است آن کس که شب پوشیده بخوابد و همسایه‌اش برهنه باشد تمامی این احادیث پیشکش تان باشد تنها تقاضای این حقیر این است که همسایه آزاری نفرمایید.