تبیان، دستیار زندگی
بسیاری از زنان و کودکان برای در امان ماندن از این حملات به مقر نیروهای سازمان ملل در این روستا پناه بردند. اما نیروهای رژیم صهیونیستی این منطقه و ساختمان مورد نظر را زیر آتش سنگین توپخانه ویران کردند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

جنایتکار قرن را بشناسید

بسیاری از زنان و کودکان برای در امان ماندن از این حملات به مقر نیروهای سازمان ملل در این روستا پناه بردند. اما نیروهای رژیم صهیونیستی این منطقه و ساختمان مورد نظر را زیر آتش سنگین توپخانه ویران کردند.

فرآوری: ع. امانی - بخش سیاست تبیان

جنایتکار، رژیم صهیونیستی، اسراییل، شیمون پرز، مرگ شیمون پرز، حمله به لبنان، سازمان ملل

"یمعون برنسکی" یا همان "شیمون پرز" دوم آگوست 1923 در شهر "ویشنوا" به دنیا آمد.  پدر و مادر او در سال 1932 به فلسطین مهاجرت کردند. در سال 1947 به عنوان مسئول خرید سلاح به سازمان شبه نظامی "هاگانا" پیوست؛ گروهی که مسئولیت اصلی آن پاک  سازی قومی روستاهای فلسطینی طی سال ها 1947 تا 1947 (سال  های نکبت) بود.
علیرغم این مسأله که اخراج و آواره  کردن خشونت آمیز فلسطینی ها در اسناد تاریخی ثبت و ضبط شده است، اما پرز در طول حیات خود همواره تأکید داشته است که "صهیونیسم" طی دوران تأسیس رژیم صهیونیستی از "شیوه  های پاک و اخلاقی استفاده کرده" است. در واقع وی حتی ادعا کرده است که پیش از این که اسرائیل به وجود آید، "هیچ چیزی در آنجا وجود نداشت."

از مهمترین جنایاتی شیمون پرز ؛ کشتار وحشیانه ی غیرنظامیان جنوب  لبنان در آوریل 1996 می باشد.

شیمون پرز طی 7 دهه گذشته، در جایگاه نخست وزیر و رئیس این رژیم فعالیت داشته است، هرچند که هیچگاه به شکل واقعی در انتخاباتی پیروز نشده بود. وی عضو 12 کابینه بوده است و در جایگاه وزیر جنگ، خارجه و دارایی مشغول فعالیت بوده است. پرز در دنیای غرب احتمالا بیش از هرچیز به خاطر نقش آفرینی در مذاکراتی که به توافق 1993 اسلو منجر شده و در پی آن همراه با اسحاق رابین و یاسر عرفات برنده جایزه صلح نوبل شد، مشهور است.

سوابق سیاسی

پرز در سال 1947 به سازمان هاگانا پیوست و  "بن گوریون" مسئولیت خرید اسلحه را بر عهده وی گذاشت. در سال 1952 وی معاون وزیر دفاع شد و دو سال بعد در 29 سالگی به مقام وزارت رسید . او نقش برجسته ای در خرید تسلیحات نظامی ، به ویژه دستیابی رژیم صهیونیستی به تسلیحات هسته ای و راه اندازی رآکتور هسته ای دیمونا داشته است.
در سال 1969 پرز به عنوان وزیر جذب مهاجر ، در سال 1970 به عنوان وزیر حمل و نقل و در سال 1974 پس از یک دوره فعالیت در وزارت اطلاعات ، در سمت وزارت دفاع قرار گرفت .
وی چند دهه از اعضای اصلی حزب کارگر بود و چندین بار نیز رهبری این حزب را بر عهده داشت ؛ اما در سال 2005 پس از شکست در انتخابات داخلی این حزب ، آن را ترک و به حزب تازه تاسیس کادیما پیوست . وی در سال های آخر نخست وزیری " شارون" معاون او بود.
"شیمون پرز" تلاش کرد تا مشکل اصلی خاورمیانه را که وجود و سیاست های این رژیم است ، به ایران منتسب کند و اعراب را از ایران بترساند . رئیس رژیم صهیونیستی مدعی شد که "منازعه حقیقی در خاورمیانه بین ایران و جهان عرب است نه بین اسرائیل و فلسطینی ها" . وی که در کنفرانس سالانه مرکز صادرات [رژیم صهیونیستی] سخن می گفت ، افزود : ایران بار دیگر تلاش می کند تا کشوری بزرگ شود و لباس فضایل اخلاقی را بپوشد ولی ایران عملا کشوری حمله گر است .

جنایتکار، رژیم صهیونیستی، اسراییل، شیمون پرز، مرگ شیمون پرز، حمله به لبنان، سازمان ملل

جنایات پرز

"شیمون پرز" فردی است که برنامه  هسته  ای رژیم صهیونیستی را گستردگی چشم گیری داد تا جایی که در این راستا لقب " مهندس برنامه هسته ای اسرائیل " را به وی اعطا کردند.
وی فردی جنایت کار با افکاری غیرقابل تصور بود. جنایات وی در تاریخ ثبت شده و هرگز از ذهن بشریت پاک نخواهد شد. از مهمترین جنایاتی شیمون پرز ؛ کشتار وحشیانه ی غیرنظامیان جنوب  لبنان در آوریل 1996 می باشد. در آن روز حمله گسترده رژیم صهیونیستی به لبنان با عنوان "خوشه  های خشم" با دستور مستقیم وی آغاز شد که هدف از آن پایان دادن به مقاومت در لبنان بود و با بمباران شدید شهرهای این کشور از جمله بیروت آغاز شد.
بسیاری از زنان و کودکان برای در امان ماندن از این حملات به مقر نیروهای سازمان ملل در این روستا پناه بردند. اما نیروهای رژیم صهیونیستی با زیرپا گذاشتن تمام مقررات و حقوق بین المللی و انسانی ، این منطقه و ساختمان مورد نظر را زیر آتش سنگین توپخانه ویران کردند. در جریان این بیش از 100 نفر که 33 نفر از آن ها کودکان زیر 10 سال بودند به شهادت رسیدند.

مرگ

وی برای در روز 24 ژانویه 2016 دچار سکته قلبی شد و 13 سپتامبر 2016 به علت سکته ای دیگر راهی بیمارستان شد و پس از گذشت 15 روز با با حواشی فراوانی در 28 سپتامبر درگذشت.


منابع : خبرگزاری فارس / عصر ایران / باشگاه خبرنگاران