اختلاف ما و اعراب، چرا؟

خبر:

تحلیل:

اختلاف ایران و اعراب در کجا ریشه دارد:

1-ریشه تاریخی: ایران و اعراب از همان ابتدای پیدایش اسلام علی رغم برخی تعاملها، درگیری هایی نیز داشتند که ریشه اصلی در تشدید این درگیری ها به سیاست تبعیض نژادی خلفای اموی باز می گردد. انحراف اسلام و عدم جانشینی جانشینان راستین پیامبر در تمام ابعاد تاثیرات منفی و ناگواری را به دنبال داشته است. معاویه در نامه ای رسمی به حجاج بن یوسف ثقفی می نویسد که عرب را بر عجم در تمام موارد برتری بده و.... همین اقدام نژادپرستانه امویان سبب شد که علی رغم استقبال از دین اسلام، میان ایرانیان و اعراب نشانه های اختلاف آشکار شود. اصولا یکی از دلایل اصلی گرایش ایرانیان به شیعه و اهل بیت عصمت و طهارت در این نکته نهفته بود که این بزرگواران به پیروی از تعالیم اسلام ملاک برتری را بر تقوا و نه نژاد و... قرار می دادند.

2-ریشه مذهبی: دومین مساله ای که اختلاف ما و اعراب را پدید آورده، مذهب است. اکثر ایرانیان شیعه هستند و اکثر اعراب سنی، به خصوص آنکه اعراب عربستان وهابی هستند و سر سازش با شیعیان را ندارند. اما در تمام کشورهای عربی منطقه گروه هایی از شیعیان که در اقلیت هستند (به جز عراق که اکثریت هستند) قرار دارند که طبیعی است با انقلاب اسلامی ایران رشد و بالندگی فزاینده ای یافته اند و این امر برای حکام این کشورها که سنی مذهب هستند مطلوب نیست.

3- ریشه سیاسی: ایران از بدو انقلاب اسلامی با آمریکا و سیاستهای منطقه ای او و نفوذ استعمار و استکبار در منطقه به مقابله پرداخته است. اما در مقابل تمام کشورهای عربی منطقه به آمریکا و حمایتهای او وابسته هستند و ضعف سیاست آمریکا در منطقه معنایی جز ضعف سیاست آنها در منطقه را نخواهد داشت. پس طبیعی است که با ایران مخالفت کنند. متاسفانه این عوامل به قدری قوی عمل میکنند که برخی از سران کشورهای منطقه تهدید ایران را از تهدید اسراییل مهمتر می دانند! چنانچه در گزارش فوق نیز اول به ایران اشاره شده و بعد اسراییل و نقش ایران را بسیار پررنگ تر تحلیل کرده است.

4- ریشه داخلی: رشد و پیشرفت ایران می تواند به برخی مشکلات داخلی برای این کشورها تبدیل شود. بارها دیده شد که رهبران ایران رتبه اول محبوبیت را در کشورهای عربی منطقه و  به دلیل مخالفت با اسراییل و آمریکا به دست آورده اند. درست است که هیچ کدام از کشورهای عربی منطقه (به جز عراق و لبنان) دموکراتیک نیستند اما به هرحال گسترش ایده های انقلابی ایران در این کشورها می تواند وضعیت حاکمیتی آنها را تهدید کند.

به همین علت است که تقریبا کمتر وزیر خارجه یا رییس دولتی در کشورهای عربی منطقه دیده می شود که در این چند سال اخیر بر علیه ایران موضع گیری های تند نداشته باشد.

5- ریشه ژئوپلتیک: از سوی دیگر حمله آمریکا به عراق سبب شد که در نهایت صدام سنی مسلک قدرت را به نوری مالکی شیعه متمایل به ایران واگذار کند و از سوی دیگر حزب الله شیعه در لبنان وضعیتی انکار ناپذیر یافته و پیروزی حماس سنی اما متمایل به ایران زنگ خطر را بیشتر به صدا در آورده است. چنانچه پادشاه اردن از شکل گیری هلال شیعی با مرکزیت ایران اظهار نگرانی کرد. از سوی دیگر وضعیت فن آوری و تکنولوژیکی ایران به حدی است که احتمال حمله نظامی به ایران نیز رنگ باخته  و آخرین امیدها نیز ناامید شده است. چندی پیش نمایندگان ویژه کشورهای عربی با رییس جمهور منتخب آمریکا دیدار داشتند تا او را به افزایش فشارها بر علیه ایران تشویق سازند.

6- سی سال است که ایران در میانه این جنگ احزاب به رشد خود ادامه داده است و این گونه اظهار نظرها که در بالا نمونه آن ذکر شد نشان از پیروزی ایران در این جنگ دارد.

7- ایران همواره سیاست خود را بر وحدت شیعه و سنی در درجه اول و در درجه دوم تبلیغ و گسترش تشیع قرار داده است و همچنان باید به این سیاست خود بدون تغییر در اولویتهای آن ادامه دهد که رمز پیروزی در همین معنا نهفته است و همین شیوه بوده که ملتهای جهان اسلام را با انقلاب اسلامی ایران همراه کرده و استکبار را در تشدید جنگهای شیعه و سنی ناکام گذاشته است.

اگر مقدرات کشورهای عربی به مردم آنها داده می شد و سران آنها به جای حمایت از آمریکا با ایران متحد می شدند......