جاسوس اسرائیلی از شهروندان عرب

یك روزنامه لبنانی به بررسی روش‌های رژیم صهیونیستی برای جذب جاسوس در لبنان پرداخت و نوشت: دشمن صهیونیست تلاش دارد از شهروندان عرب كه جهت تحصیل یا كار به خارج می‌روند و با سوء استفاده از مشكلات آنان و به بهانه حل مسائل، آنها را به دام بیاندازد.

به گزارش فارس، در پی كشف اخیر شبكه‌های جاسوسی رژیم صهیونیستی در لبنان كه از نظر تعداد و افراد از اهمیت بالایی برخوردار بوده است، روزنامه لبنانی "اللواء " در گزارشی تحقیقی مفصل به بررسی این شبكه‌ها پرداخته است.

روش جذب نیروهای مزدور

"امیر اوران " كارشناس امنیتی اسرائیل می‌گوید: از آنجا كه برخی از اخبار حیاتی و مهم از طریق منابع عادی قابل دسترسی نیست بنابراین تمامی سران اطلاعاتی اسرائیل، خواهان سرمایه‌گذاری بیشتر در به كارگیری منابع انسانی در داخل اسرائیل و نیز كشورهای عربی برای گرفتن این اطلاعات هستند.

در این مسیر شبكه‌های ویژه اسرائیلی از نیازهای مادی، اقتصادی، عاطفی،‌احساس ضعف وابستگی ملی به كشور، پائین بودن میزان تحصیلات و عدم اعتماد به نفس بهره می‌گیرند.

علاوه بر این، دشمن صهیونیستی تلاش دارد از شهروندان عربی كه جهت تحصیل یا كار به خارج می‌روند و با سوء استفاده از مشكلات ایشان و به بهانه حل مسائل آنها بهره می‌گیرد كه سرانجام این امر سقوط در دام موساد است. روش دیگر ایشان، انتشار اعلامیه‌هایی در روزنامه‌ها یا اینترنت تحت شركت‌های صوری است كه كاریابی می‌كنند و مقر اكثر این شركت‌ها در پایتخت‌هایی است كه موساد به راحتی در آنها عمل می‌كند.

طرح صهیونیستی

دشمن صهیونیستی دو طرح را در لبنان دنبال می‌كند یكی طرح اشغال سرزمینی كه در سال 1982 حتی تا بیروت هم پیش آمد و سپس تا جنوب عقب‌نشینی كرد و دیگری طرح تقسیم سیاسی با هدف تجزیه لبنان بر اساس مسائل طایفی، مذهبی و تشكیل دولت‌های كوچك از طریق جنگ‌های داخلی.

باتوجه به شكست نظامی این رژیم و شكست صهیونیست‌ها و خروج مفتضحانه آنها از جنوب لبنان در سال 2000 این رژیم توانش را بر طرح تقسیم لبنان متمركز كرده و در این مسیر از هر روش، طریقه و وسیله‌ای بهره گرفت.

رژیم صهیونیستی جهت اجرای این توطئه نیاز به شبكه‌هایی در داخل لبنان داشت كه هر كدام در زمینه خاصی و جهت رسیدن به هدف ویژه‌ای فعالیت نمایند.

ارتش لبنان بین سال‌های 1990 تا 2000 ده‌ها شبكه جاسوسی اسرائیلی را در لبنان كشف كرد، قبل از 2006 هم ارتش لبنان یك شبكه جاسوسی خطرناك به رهبری "محمود رافع " را كشف كرد كه آنها نسبت به انجام خرابكاری‌ها و انفجارهایی در جنوب لبنان اعتراف كردند، قابل توجه است كه برخی از این شبكه‌های كشف شده اخیرا میان 3 تا 5 سال و برخی هم حدود 30 سال در لبنان فعالیت داشته‌اند.

بعد از 2005 به خاطر برخی مسائل داخلی لبنان، پیگیری جدی در این مورد صورت نگرفت و این زمان مناسبی را در اختیار دشمن جهت تشكیل شبكه‌های جدید قرار داد و در مجموع كشف این تعداد شبكه‌ جاسوسی در لبنان، در زمان اخیر تعجب‌آور نیست چرا كه همانگونه كه در بالا ذكر شد، صهیونیست‌ها بعد از شكست نظامی و نیز خروج مفتضحانه پس از 22 سال از جنوب لبنان، به جنگ امنیتی و اطلاعاتی روی آورده‌اند.

ارتش لبنان جنوبی

همانند هر ارتش اشغالگر دیگر، رژیم صهیونیستی از ابتدای ورود به لبنان توانست تعدادی را به مزدوری خویش درآورد و به آنها تشكیلات منطقی بدهد كه به نام ارتش لبنان جنوبی خوانده می‌شوند. این ارتش در سال 1976 در شهر "مرجعیون " و "قلیعه " تشكیل شد و اغلب افراد آن مسیحیانی بودند كه از گروه‌های فلسطینی كه در آن زمان بر جنوب لبنان تسلط داشتند، جدا شده بودند.

البته در میان صفوف ارتش لبنان جنوبی، از تمامی طوائف لبنانی اعم از مسیحی، دروزی، مسلمان شیعی و سنی حضور داشتند. اولین فرمانده این ارتش "سعد حداد " مسیحی بود كه بعد از مرگش در 1984 "آنطوان لحد " مسیحی جایگزین او شد.

افراد ارتش لبنان جنوب تا سال 1990 حقوق‌شان را از ارتش لبنان دریافت می‌كردند چرا كه در ابتدا ظاهرا به عنوان یك سازمان مستقل با هدف حمایت از غیرنظامیان لبنان در مقابل سازمان آزادیبخش فلسطین (فتح) كه دولت لبنان، این ارتش را یك سازمان خارجی، مزدور و خائن معرفی كرد، عمل می كرد و پس از آنكه حقوق افرادش را قطع كرد كه پس از آن وابستگی آنها به اسرائیل بیشتر شد.

فرار بزرگ

در 25 / 5 /2000 اسرائیل بعد از 22 سال اشغال جنوب لبنان، از جنوب این كشور خارج شده و مزدوران و خانواده‌های ایشان را پشت سر خود باقی گذاشت به سرعت شایعاتی در زمینه تسویه‌های احتمالی این افراد پخش شد و بنابراین بیش از 7000 لبنانی كه اكثریت مطلق آنان از مسیحیان بودند به داخل سرزمین‌های اشغالی فرار كردند.

بعد از این فرار درخواست‌هایی در لبنان مبنی بر بازگشت و تسلیم آنها مطرح شد كه برخی بازگشته و بعضی هم در اسرائیل باقی ماندند و تعدادی از ایشان نیز به استرالیا، آلمان و كانادا رفتند. دولت فرانسه هم اعلام كرد، آمادگی پذیرش 1500 نفر از آنها را به عنوان پناهنده دارد. معامله‌ای هم میان تركیه و رژیم صهیونیستی انجام شد كه 1000 نفر از عناصر این ارتش به تركیه منتقل و در بخش اشغالی جزیره قبرس از سوی تركیه (طرف لبنان) مستقر شدند.

در هنگام عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی حدود 2000 نفر از این مزدوران خود را به حزب‌الله و نیروهای امنیتی لبنان تسلیم كردند و حدود 3000 نفر هم بعدا از اسرائیل بازگشتند. در این زمان در مورد چگونگی مجازات این افراد اختلاف پیدا شد و بنابراین این مزدوران میان مزدوران حقیقی كه كارهای جاسوسی انجام می‌دادند یا قتل و شكنجه در بازداشتگاه‌ها انجام می‌دادند و میان كسانی كه شرایطی از جمله كار یا بیماری‌ باعث ورود ایشان به اسرائیل شده و نیز كسانی كه به خاطر اضطرار شغلی با این ارتش همكاری می‌كردند مثل راننده‌،‌ محافظ یا پشتیبانی تقسیم شدند به علاوه اینكه تعداد زیادی از جوانان منطقه كمربند امنیتی جنوب لبنان، بعد از انهدام خانه‌ها و ویرانی آنها و آزار خانواده‌هایشان، مجبور به همكاری با این ارتش شده‌اند.

به هر حال این پرونده به دادگاه نظامی سپرده شد و احكام مختلفی میان یكسال تا 10 سال یا برخی احكام اداری برای آنها صادر شد. دستگیری‌های اخیر نشان می‌دهد كه تعدادی از جاسوس‌های دستگیر شده از همان افرادی هستند كه بعد از آزادی از زندان، مجددا كم و بیش همكاری خود را با این جریان تجدید كردند.

بازجویی‌ از برخی از این مزدوران در سال 2001 نشان داد كه آنها بنابر دستور افسران اسرائیلی، مكلف شده‌اند تا بعد از آزادی جنوب و بقاع غربی در سال 2000 از نظر امنیتی با آنها در ارتباط باشند و در این زمینه امكانات لازم از جمله تلفن‌های موبایل پیشرفته با شماره‌های اسرئیلی هم در اختیار ایشان قرار گرفته است. از جمله این مزدوران "یوسف فیاض حیدر " بود كه مسئولیت مراقبت از مسجد امام رضا (ع) در بئر‌العبد و ساختمان رادیو نور و شناسایی محیط و افراد محافظ آن را به عهده داشت.

با پایان جنگ تابستان 2006 كه باعث شكست نظامی و اطلاعاتی صهیونیست‌ها شد و كمیته وینوگراد هم در گزارش خود آن را اعلام كرده مجددا اسرائیل با به كارگیری برخی شبكه‌ای خاموش و برخی شبكه‌های قدیمی‌اش مثل شبكه علی‌الجراح و ادیب العلم تحركاتی را آغاز كرد و با تجدید رابطه با مزدوران قدیمی از آنها درخواست كرد شبكه‌های جدیدی را سازماندهی كنند.

اسرائیل جهت این شبكه‌ها سه وظیفه تعریف كرده بود:

1- به دست آوردن و جمع‌آوری اطلاعات و ارسال آنها

2- بخش‌های امنیتی كه وظیفه آنها جذب نیروهای جدید بود

3- امور پشتیبانی و اجرایی. كه البته این وظایف ثابت نبود و ممكن بود برخی شبكه‌ها چند وظیفه را به عهده داشته باشد مثل ادیب‌المعلم كه جمع‌آوری معلومات،‌ جذب نیروی جدید و حتی امور لجستیكی مثل انتقال افسر اسرائیل سفر كرده بود كه آخرین بار آن مستقیما بعد از جنگ 2006 بود. اسرائیل هیچ هدفی را از مقاومت مستثنی نكرده بود. به خصوص سیدحسن نصرالله دبیركل حزب‌الله و تلاش در جهت یافتن مكان اقامت او كه در این زمینه "هیثم سحمرانی " از عناصر امنیتی لبنان به طور ویژه و با توجه به وظیفه امنیتی رسمی‌اش در خلال جنگ 2006 میان نقاط مختلف بیروت و ضاحیه رفت و آمد و آخرین اطلاعات در مورد اماكن احتمالی حضور سیدحسن نصرالله و سایر رهبران از جمله حاج حسین خلیل و سفارت جمهوری اسلامی ایران، مجمع سیدالشهدا و مجتمع امام الحسن (ع) را به طرف اسرائیلی می‌داد.

برخی از مهم‌ترین شبكه‌های كشف شده:

در سال 1993 ایوب، یكی از افسران موساد توانست محمود رافع از افسران نیروی انتظامی(نیروهای امنیت داخلی) لبنان را جهت كسب اطلاعاتی از مواضع حزب‌الله و فعالیت‌های این حزب در چارچوب كارش در "نبطیه " و اطراف آن در قبال مسائل مادی، به خدمت بگیرد كه این ارتباط به صورت هفتگی ادامه داشته و رافع تمامی اطلاعات خود در منطقه نبطیه را به ایوب می داد. در سال 96 او در نیروی انتظامی لبنان ترفیع گرفته و به بعبدا منتقل شد و قرار شد كارش انتقال افرادی باشد كه پول و مواد انفجاری را از اسرائیل به مناطق مختلف لبنان و از جمله جبل منتقل می‌كنند و وظیفه او شناسایی قبلی راه‌ها و نیز انتقال چمدان‌های پول و مخفی نمودن آنها در زمین و قراردادن علاماتی بر روی آنها جهت اخذ آنها توسط مزدوران مجهول بود. بین سال‌های 98 و 2006 رافع در عملیات مختلف ترور عناصر حزب‌الله و مقاومت فلسطینی از جمله شهید حسن سلامه، شهید آبو جراح شركت داشت.

شبكه علی جراح:

او مسئول شبكه اسرائیلی در بقاع غربی بود و بین دهه 80 تا 2008 پیگیری امور امنیتی زیادی از جمله مراكز ارتش و امنیت سوریه و مراكز فلسطینی را به عهده داشت تا اینكه در سال‌های اخیر بر حزب‌الله، مراكز و شخصیت‌های آن متمركز شده بود. تحقیقات نشان می‌دهد كه این شبكه از حد و مرزهای لبنان فراتر رفته و سوریه را هم در برگرفته و از جمله همین مجموعه بررسی برخی مناطق حساس سوریه از جمله "كفرسوسه " را به عهده داشت كه عماد مغنیه از رهبران مقاومت اسلامی در آن جا شهید شد.

شبكه ادیب المعلم :

تحقیقاتی از نظامی بازنشسته ادیب‌المعلم و همسرش نشان داد كه او مسئولیت پیگیری مسیر ساحلی تا جبیل و سواحل آن را به عهده داشت و همچنین تامین فرار افسر اسرائیلی كه در ترور برادران مجذوب در صیدا مشاركت داشت، عهده‌دار بوده است.

شبكه حمصی و نادر:

زیاد الحمصی و نادر دو شكار ارزشمند در مجموعه شبكه‌های جاسوسی اسرائیل هستند كه اخیرا به دام نیروهای امنیتی لبنان افتادند. تحقیقات نشان داده است كه این دو نفر اهمیت زیادی برای اسرائیل داشته‌اند، زیاد در امور سیاسی و نادر در امور امنیتی.

زیاد الحمصی كه از قبل از 2005 با اسرائیل همكاری می‌كرده است با توجه به جایگاه اجتماعی و روابط سیاسی‌اش توانسته است در مواردی از جمله تحت پوشش آماده سازی فضاهای آشتی و آرامش از جمله بعد از حوادث سعدنایل، به اماكنی كه ورود به آنها برای همگان امكان پذیر نیست از جمله مراكز حزب‌الله وارد شود و در این امر به قدری طمع كرده بود كه دیدار با دبیركل حز‌ب‌الله را درخوست كرد كه البته به خاطر هوشمندی حزب، این دیدار صورت نگرفت.

اما ناصر نادر شخصیت بسیار مهمی در سیاست موساد اسرائیلی در سال‌های طولانی اخیر به شمار می‌رود و محققان او را گنجینه اطلاعاتی نامیده‌اند. او در زمینه تعیین مراكز حزب‌الله، منازل عناصر و مسئولان آن و در اختیار نهادن آخرین اطلاعات به اسرائیل و نیز برنامه‌ریزی جهت برخی از ترورهای رهبران مقاومت از جمله شهید غالب عوالی در 19 ژانویه 2004 در ضاحیه بیروت نقش داشته است.

تهیه و تنظیم برای تبیان: سعید آقازاده