نمادهای هفت سین ایرانی سفره ای به گستردگی تمام جهان
سفره نوروزی از جلوه های اصلی سیمای نوروز در جمع خانواده های ایرانی است.
در قدیم بر حاشیه سفره های قلمكار ایرانی با قلم های خوانا و زیبا این شعر را می نوشتند:ادیم زمین سفره عام اوست
بر این خوان یغما چه دشمن چه دوست
بخش عمده ای از جهان بینی ایرانی در این شعر نهفته است كه تمام جهان را سفره ای از نعمت های خدایی می داند كه برای دوست و دشمن گسترده شده است.
در این سفره (هفت سین) كه آن را روی فرش می گسترند، هفت سینی می گذارند. هفت، عدد نامیرایی و جاودانگی و كمال است و چیزهایی كه در سفره نوروز می گذارند در مناطق مختلف گوناگونی بسیار دارد. بسیاری نیز با آنچه در دیگر سفره ها می گذارند، مشترك است. شماری از اینها چنین است:
از سین ها: سیب، سركه، سماق، سنجد، سبزی، سبزه، سمنو، سپند، سنبل، سوهان، سنگك، سیاه دانه و سكه.
از شین ها: شهد، شكر، شمع، شمشاد، شانه، شیرینی، شربت.
از میم ها:میوه، ماهی، مرغ، ماست، مربا، مسقطی، میگو.
از خشكبار: سنجد، كشمش، انجیر، توت، برگ هلو، برگ زردآلو.
از آجیل ها: نخودچی، گندم و شاهدانه، بادام، گردو، تخمه كدو، تخمه آفتابگردان، تخمه هندوانه و تخمه خربزه.
از شیرینی ها: نقل، باقلوا، حلوا، عسل، شكر، نان برنجی، نان بادامی، نان نخودچی، پشمك، قطاب، زنجبیل، حاج بادام، لوز، كلوچه.
از میوه ها: خرما، نارنج و هر میوه ای كه فراهم باشد.
از دیگر خوردنی ها: نان، شیر، پنیر، تخم مرغ.
از موارد مقدس و متبرك: قرآن مجید، عكس حضرت علی(ع)، آینه، آب، گلاب، شمع.
آنچه در سفره می گذارند نمادی و آرمانی است:قرآن مجید: نشانه استواری ایمان، زینت بخش سفره نوروزی مسلمین است كه پس از تحویل سال همه آن را زیارت كرده و چند آیه ای برای تبرك می خوانند.
تصویری از حضرت علی(ع): بنابر بسیاری از روایات روز غدیرخم سال دهم هجری كه حضرت محمد(ص)، حضرت علی(ع) را به جانشینی برگزید برابر با نوروز بود.
سفره: نماد گستردگی جهان است و سفیدی آن نشانه پاكی و سفیدبختی.
آینه: نماد جهان بی پایان و بارگاه خداوندی است.
شمع: به تعداد اعضای خانواده برای آرزوی شادی و روشنایی زندگی آنها. شعله افروخته نماد روشنایی و فروزه های جاودانه است.
جامی پر از آب با چند قطره گلاب: نشانه تازگی و نماد باروری و وجود زندگی. چند برگ نارنج به نشانه آرزوی سرسبزی روی آب شناور است. وجود نارنج شناور در آب، نماد شناوری زمین در كیان است.
كوزه ای پر از آب: نشانه درخواست باران و فراوانی آب است.
ماهی قرمز: در تنگ بلورین، نماد روزی حلال.
تخم مرغ رنگ شده: نشانه رنگارنگی نژادهای مختلف بشری و تأكید بر این كه بنی آدم اعضای یكدیگرند.
نان: بنیاد تغذیه است و در سفره نشانه بركت و روزی.
گندم: نماد روزی، فراوانی و بركت.
سیب: نشانه بركت، نعمت و سلامت.
سبزی: سبزه و سنبل نشان شادی، سرسبزی، خوشبختی.
سمنو: نماد فراوانی، خوراك و غذاهای خوب و پرنیرو.
سیر: برای گندزدایی و پاكیزگی محیط زیست و زدودن چشم زخم.
سركه: برای پاكی محیط و زدودن آلودگی ها.
سماق: نشان بركت آشپزخانه و پخت وپز است.
سنجد: نماد مهر و عشق.
سپند: نماد پیشگیری از چشم زخم.
لینک هاهفت سین قرآن مجیدسفره عید یا هفت سینغم ها می رود حتی با بوییدن شاخه ای گلراز حاجی فیروزدنیای رنگین کودکان در نوروزبهترین عیدی مهربانی استخاستگاه نوروزفروش کتاب های «
تاریخی » و «
متفرقه » در فروشگاه اینترنتی تبیان
