کارتر و حفظ حکومت پهلوی

سی و نهمین رئیس جمهور آمریکا جیمز اِرل کارتر (James Earl Carter)، معروف به جیمی کارتر در اول اکتبر 1924 در شهر پلینز (Plains) ایالت جورجیا به دنیا آمد. پدرش جمیز اِرل کارتر و مادرش لیلیان گوردی بودند.

رییس جمهور در فضاهای کشاورزی ، سیاسی و اعتقاد به کلیسای پروتستان رشد کرد

دغدغه اصلی سالهای رشد او در خانواده کشت بادام زمینی، گفتگوهای سیاسی و اعتقاد به کلیسای پروتستان باب تیست بود. کارتر در 1946 از آکادمی علوم دریایی آناپولیس مریلند فارغ التحصیل شد و همان سال با رزالین اسمیت ازدواج کرد و دارای سه پسر به نامهای جان ویلیام (جک)، جیمز اِرل سوم (چیپ)، دانل جفری (جف) و یک دختر به نام اِمی لین شد. وی پس از هفت سال خدمت (53 ٓ1946) به عنوان افسر نیروی دریایی به پلینز برگشت. در سالهای 66 ٓ1963 سناتور ایالت جورجیا و در سالهای 74 ٓ1971 فرماندار ایالت جورجیا بود. در میان فرمانداران جوان جنوب، او با تأکید بر محیط زیست، کارآمدی دولت و رفع موانع نژادی توجه بسیاری را به خود جلب کرد.

کارتر در امور خارجی به دنباله روی از سیاست پیشینیان، مناسبات سیاسی کامل با جمهوری چین برقرار کرد و مذاکرات مربوط به پیمان محدودیت سلاحهای هسته ای سالت دو را با اتحاد جماهیر شوروی به پایان رساند. در خاورمیانه با قرارداد کمپ دیوید در سال 1987 بین مصر و اسرائیل ارتباط برقرار کرد و توافقنامه های مربوط به کانال پاناما را به تصویب رساند.

کارتر همانند رؤسای جمهور دموکرات قبلی مانند کندی، بود.

دکترین کارتر همانند رؤسای جمهور دموکرات قبلی مانند کندی، برای بالا بردن حیثیت جهانی امریکا، واکسینه کردن حکومتهای دیکتاتوری از بروز انقلاب و حفظ آنان در برابر فروپاشی و ایجاد تزلزل در کشورهای اقمار شوروی و تلاش برای فروپاشی آنها با مدعای حقوق بشر، دموکراسی، مردم سالاری و ایجاد فضای باز سیاسی استوار بود. اما با آغاز حرکت انقلابی مردم ایران، کارتر در 10 دی ماه 1356 با فراموشی حقوق بشر و دموکراسی برای تحکیم یکی از بزرگترین دیکتاتورهای تاریخ به تهران سفر کرد تا حمایت کامل واشنگتن را به محمدرضا پهلوی ابلاغ کند. کارتر در ضیافتی که از طرف شاه به مناسبت ورودش ترتیب داده شده بود خطاب به شاه چنین گفت: «به دلیل رهبری بزرگ شاه، ایران جزیره ثبات در یکی از آشوب زده ترین نقاط جهان شده است. اعلیحضرت، این به دلیل تکریم بسیار نسبت به شما، رهبری شما و احترام و ستایش و عشقی است که ملت ایران به شما دارد. هیچ کشور دیگری در جهان برای برنامه ریزی مشترک از ایران به امریکا نزدیکتر نیست. هیچ کشور دیگری برای بررسی مشکلات منطقه ای که مورد علاقه هر دو طرف ما نیز هست ارتباط نزدیکتری از ایران با ما ندارد و هیچ رهبر دیگری نزد من احترامی عمیق تر و رابطه ای دوستانه تر ندارد».

کارتر و حفظ حکومت پهلوی

از 17 دیماه 1356 با چاپ مقاله موهن «ایران و استعمار سرخ و سیاه» حرکت انقلابی مردم ایران ابعاد تازه ای یافت و با تظاهرات و اعتصابات گسترده در طول سال 1357 ادامه یافت.

برژینسکی در ادامه می نویسد هدف من از تماس با شاه روشن کردن این مطلب بود که رئیس جمهور امریکا از او پشتیبانی کرده و در صدد بودم او را تشویق با انجام اقدام قاطع کنم، پیش از آنکه اوضاع از کنترل خارج شود. اما ماهها بود که اوضاع از کنترل شاه خارج شده بود دو روز بعد از این تماس 14 آبان ماه 1357 جعفر شریف امامی نخست وزیر سرانجام در مقابل مشکلات فراوان تاب نیاورد و پس از 70 روز صدارت استعفا داد تا ارتشبد غلامرضا ازهاری کابینه نظامی خود را به شاه معرفی کند. در 21 نوامبر 1978 (30 آبان ماه 1357) کارتر در دیدار با زاهدی از او خواست تا پشتیبانی شدید ایالات متحده امریکا از شاه و نیاز به نشان دادن قاطعیت از سوی او را به شاه اعلام کند. کارتر که می دید ایران در حال خروج از اردوگاه غرب است روز پنجشنبه 14 ژانویه 1979 (14 دیماه 1357) ژنرال رابرت هایزر معاون فرماندهی نیروهای مسلح امریکا را در اروپا به تهران فرستاد تا از فروپاشی ارتش شاهنشاهی در پی خروج شاه از کشور جلوگیری کند و همزمان نظامیان را از دست زدن به اقدامی نسنجیده یا خشونت آمیز بر ضد حکومت بختیار باز دارد. و در صورت سقوط دولت بختیار و ناتوانی امریکا در سازش با رهبران انقلاب یک کودتای نظامی برای حفاظت از منابع غرب سازماندهی کند تا حکومت دلخواه امریکا در ایران به جای اسلام گرایان برپا گردد. اما کاری از دست هایزر نیز ساخته نبود. سرانجام هایزر در 14 بهمن ماه 1357 تهران را ترک کرد.

کارتر طی 14 ماه آخر دوره ریاست جمهوریش، درگیر موضوع گروگانگیری کارمندان سفارت امریکا در ایران بود. ادامه گروگانگیری و تورم مستمر در داخل امریکا منجر به شکست کارتر در انتخابات ریاست جمهوری سال 1980شد.