افشای حقایقی از دکتر سروش

برای بسیاری از دوستان و نزدیکان سروش که از دوره دبیرستان و دانشگاه، او را می شناسند، این سوال و ابهام وجود دارد که چگونه ممکن است، کسی که روزگاری دفترچه ای در جیب خود داشت و واجبات و مستحبات را می نوشت و گناهان و خطاها را ثبت می کرد که آنها را جبران کند و تلاش می کرد که دچار لغزش نشود و... حال چه شده که به انحراف کشیده شده؟

فرآوری: آزاده مرنی -بخش سیاست تبیان

ما همواره باید در راستای دشمن شناسی و آشنایی با اقدامات مهره های اصلی و منحرفان در پروژه خیالی سرنگونی ایران اسلامی، آگاه باشیم. آگاهی و بصیرتی که سدی باشد در برابر بدخواهی های مستکبران جهانی.
"مرضیه حدیدچی دباغ" از یاران و شاگردان حضرت امام (ره) و مبارزان پیشگام نهضت اسلامی است که فعالیت ها و حرکت های سیاسی خود را از سال1346 آغاز کرد و این مبارزات را تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داد و در این راه طعم زندان و شکنجه های سخت رژیم پهلوی را نیز چشید. وی پس از آزادی از زندان ساواک در 1353 برای ادامه مبارزاتش به خارج از کشور می رود و تا پیروزی انقلاب اسلامی در هجرت به سر می برد. وی پس از هجرت امام به پاریس در سال1357 به خیل یاران ایشان پیوست و وظایف اندرونی بیت امام را به عهده گرفت و لحظاتی گرانمایه را برای خود رقم زد.

مرحومه دباغ پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در مصدر بسیاری از امور از جمله فرماندهی سپاه همدان و مسئولیت بسیج خواهران ، 3 دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی و قائم مقامی جمعیت زنان جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت. او همچنین از اعضای هیات حامل پیام بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی به گورباچف، رهبر اتحادیه جماهیر شوروی است. این بانوی مبارز پس از یک عمر مجاهدت در راه آرمان های انقلاب اسلامی، 27 آبان ماه امسال پس از گذراندن دوره ای بیماری، دعوت حق را لبیک گفت.

نظر حدیدچی درباره دکتر سروش

مرحوم حدیدچی معمولا درباره ی افراد اظهار نظر و یا نقل خاطره نمی کردند اما زمانی که از ایشان درباره لغزش های دکتر سروش سوال شد گفتند : "اول مایلم جمله ای را از یکی از اساتید بزرگوارم نقل کنم که برای همه نسل ها و همه زمان ها عبرت آموز است. ایشان می فرمودند: تا زمانی که کبر و غرور شما را احاطه نکرده، سعی کنید گام اول را که در وجودتان برمی دارد، در نطفه، خفه اش کنید، چون یک مرتبه متوجه می شوید پایتان را از این طرف جوی آب گذاشته اید آن طرف و شده اید ساواکی!. آقای سروش را کبر و غرور به این ورطه کشید و متأسفانه مسئله شهوت. بنده در دور سوم مجلس نماینده بودم، همان موقعی که آقای سروش همسرش را طلاق داد و آن بازی ها را سر دختر و پسرش درآورد. او دانشجوئی را فرستاد جلوی در مجلس و پیغام داد که: اگر جانت را دوست داری، پایت را از کفش من در بیاور. من همسر سروش را می شناسم که چه زن متدین و فداکاری بود و همه عمرش را گذاشت که این آقا در انگلستان تحصیل علم کند! نمی دانست که دارد تحصیل شیطنت می کند، به آن آقا گفتم: از قول من به دکتر سروش بگو پایت را جای بسیار خطرناکی گذاشته ای. به جای اینکه امروز به پسرت برسی و برای او زن بگیری و به دخترت برسی و او را سروسامان بدهی، دنبال هوا و هوس خودت افتاده ای و داری مزد دست زنی را می دهی که با این همه ایثار، همه پولش را به پای تو ریخت و خرج کرد؟"
حالا من از کجا این بدبینی را نسبت به ایشان پیدا کردم؟ موقعی که از شوروی برگشتم، نمی دانم منزل کدام یک از آقایان، دکتر سروش را دعوت کرده بودند و من هم دعوت داشتم. قرار بود که من نکاتی را که خصوصی تر بودند، در آنجا مطرح کنم. همین که وارد راهروی منزل این آقا شدم، آقای دکتر سروش در اتاق را باز کرد و گفت: "بالأخره رهبرتان شما را به کمونیست ها نزدیک کرد؟!" حالا هنوز اتفاق جدائی بین او و خانمش نیفتاده بود. به او گفتم: "حیفم می آید از آن همه قرآنی که تو خواندی. او پیرمرد نیست، رهبر این انقلاب است.

اگر هم کسی توانسته از قرآن و اسلام و انقلاب استفاده کند، به خاطر رهبری و راهنمائی های ایشان بوده." و بلند شدم و برگشتم. هرچه صاحبخانه اصرار کرد که بمانم و در جلسه شان شرکت کنم، نرفتم و خداحافظی کردم و برگشتم. از همان جا احساس کردم که او دارد مثل عدّه ای دیگر لنگ می زند تا کجا رسوا شود تا وقتی که آن مسائل پیش آمد.

گوشه ای از انحرافات سروش

در زمان حیات حضرت امام، سروش در یک برنامه تلویزیونی در تلویزیون با عنوان در محضر حضرت مولانا، به خواندن اشعار و مولوی شناسی و مباحث اندیشه و دین می پرداخت و با تسلط خود بر سخن وری تلاش می کرد که با خواندن اشعاری از مولانا که به بحث های لیبرالیزم، نسبی گرایی، کثرت گرایی و نسبیت مفاهیم دینی نزدیک است، مباحث مورد علاقه خود را به خورد مردم و جوانان و علاقه مندان به بحث های حوزه اندیشه بدهد و در نتیجه بحث های کثرت گرایی، نسبی گرایی و نسبیت و لیبرالیزم، به تدریج با انتقاد برخی علما و روحانیون و افراد مومن به اصول دین مواجه شد و عده ای نسبت به این گونه مفاهیم هشدار دادند که نباید از هر بحثی حتی مولوی شناسی، پایه ها و زمینه های انحراف و شناخت غیر صحیح از دین اسلام سوء استفاده شود. سرانجام، با دستور امام خمینی، برنامه "در حضور حضرت مولانا" یعنی برنامه عبدلکریم سروش متوقف شد.
با توجه بدان چه گفته شد، برای بسیاری از دوستان و نزدیکان سروش که از دوره دبیرستان و دانشگاه، او را می شناسند، این سوال و ابهام وجود دارد که چگونه ممکن است، کسی که روزگاری دفترچه ای در جیب خود داشت و واجبات و مستحبات را می نوشت و گناهان و خطاها را ثبت می کرد که آنها را جبران کند و تلاش می کرد که دچار لغزش نشود و ... حال چه شده که به انحراف کشیده شده و ظلم به خانواده و همسر می کند، در مقابل اندیشمندان و متفکران بزرگ، با بی ادبی و هتاکی حاضر می شود و در مسائل سیاسی، به مزدوری انگلیس و آمریکا راضی شده و در رقابت سیاسی، با خشونت در مقابل رقیب سیاسی رفتار می کند و بی توجه به منافع کشور و ملت ایران است؟

منابع : خبرگزاری فارس / مشرق نیوز / باشگاه خبرنگاران جوان