کیست این یگانه‌مرد؟

ای سجود باشکوه، و ای نماز بی‌نظیر

ای رکوع سربلند، و ای قیام سر به زیر

در هجوم بغض‌ها ای صبور استوار

در میان تیرها ای شکست‌ناپذیر

شرع را تو رهنما، خلق را تو رهگشا

عشق را تو سرپناه، مرگ را تو دستگیر

فرش آستانه‌ات بوریایی از كرَم

تخت پادشاهی‌ات دستبافی از حصیر

کیست این یگانه‌مرد این غریب شب‌نورد

این‌که آشنای اوست هم صغیر و هم کبیر

کاش قدر سال بود آن شب سیاه و تلخ

آسمان! تو غافلی زان طلوع ناگزیر

بعد از او نه من نه عشق از تو خواهم ای فلک

یا ببندی‌ام به سنگ یا بدوزی‌ام به تیر

دست بی‌وضو مزن بر ستیغ آفتاب

آی تیغ بی‌حیا! شرم کن وضو بگیر

لختی ای پدر درنگ پشت در نشسته‌اند

رشته‌های سرد اشک کاسه‌های گرم شیر....

رمضان است رفیقان! همه بیدار شویم

همه بیدار در این فرصت سرشار شویم

زیر سنگینی اعمالِ پریشان مُردیم

رمضان است، بیایید سبک بار شویم

می توانیم در این ماه به قران برسیم

می توانیم در این ماه، علی وار شویم

ماهِ مهمانی حق است، بیاییــد همــه

تا نمک خورده ی این سفره ی افطار شویم

چشم ها را بتکانیم در این ماهِ زلال

با دو آیینه همه راهیِ دیدار شویم

نفَسی حق بکنید ای همه نا همواران!

تا در این ماهِ مبارک همه هموار شویم

زین کنیم اسب، رفیقان سفری در پیش است

جای اُتراق نَه این جاست، خبردار شویم

سِرِّ سی جزء به سی روز فرو می آید

هان! رفیقان! همه آیینه ی اسرار شویم

یازده ماه گذشت و خبر از عشق نشد

با خداوند، در این ماه مگر یار شویم

رمضان است رفیقان! همه بیدار شویم

همه بیدار در این فرصتِ سرشار شویم