شرکاء با وفا

یکی از شرکای تجارت خانه در حال احتظار بود و با مرگ چندان فاصله ای نداشت. شریک دیگرش را صدا کرد و در حالی که اشک در چشمانش پر بود، به او گفت: شریک عزیزم، باید منوحلال کنی، من باید اعتراف کنم که در این مدت که با تو شریک بودم، همیشه سر تو کلاه می گذاشتم و با صورت سازی یک بار دویست هزار تومان به جیب خودم ریختم و باید اعتراف کنم مالیاتی که در دفتر ارد می کردم، همه اش را خودم برداشت می کردم و اعتراف می کنم که تمام اجناس را به دو برابر قیمت می خریدم و باید اعتراف کنم . . . شریک دیگر که با خونسردی به اعترافات او گوش می داد، در اینجا حرفش را قطع کرد و گفت : انشاء الله که خدا رحمتت کند، ولی من هم باید اعتراف کنم که توی غذای امروز زهر ریخته بودم!

برای خرید اشتراک کتاب کلیک کنید.

برای خرید از فروشگاه اینترنتی کلیک کنید.