نخستین نگاه؟!

چه احساسی است که وقتی کسی را برای نخستین بار می بینید، شما را تکان می دهد؟ اگر عشق نیست، پس چیست؟

* عشق در نخستین نگاه: احساسی است که نسبت به جنس مخالف پیش می آید، ولی عشق نیست. این احساس گاهی شدید و با عشق اشتباه گرفته می شود، ولی این احساس معمولاً چیزی جز شــکست، سرخوردگی یا ناامیدی به دنبال ندارد. *

* شیفتگی تصویری: گاهی عشق به تصویری که از کسی در ذهن دارید، با عشق اشتباه گرفته می شود. شما از آنچه دوباره او می دانید، در ذهنتان تصاویری رؤیایی می سازید و ماهیت واقعی او را نادیده می گیرید: " چه اتومبیلی سوار می شود؟" ؛ "در زندگی چه کارهایی انجام داده است؟" ؛ " خواستگارمن پزشک است!" *

آیا برایتان اتفاق افتاده است که کسی را ملاقات کرده و در همان لحظه احساس کنید همسر مطلوب خود را یافته اید و اشتباه نکرده اید؟ زوج هایی را می شناسم که بیشتر از سی سال در کنار یکدیگر زیسته اند و ادعا می کنند در همان ملاقات نخست، می دانستند همسر مطلوب را یافته اند. آیا این امر ،همان "عشق در نخستین نگاه" نبوده است؟ باید این گونه در نظر گرفت که آنها در آن لحظه احساسی معنوی و قوی داشته اند، ولی عشق واقعی میان آن دو، احتمالاً بر اثر گذشت زمان شکل گرفته است.

واقعیت آن است که برای دلباختگی، یک لحظه کافی است، ولی برای ایجاد عشق واقعی، مرور زمان از ضروریات است.

تصور کنید در شبی سرد، در کلبه ای نشسته اید و قصد دارید برای گرم شدن، آتشی روشن کنید. می توانید از میان روزنامه و هیزم، یکی را برگزینید. اگر در این مورد تجربه داشته باشید، انتخاب را بهتر انجام می دهید. روزنامه سریعتر شعله ور می شود، ولی در عین حال، سریعتر هم خاموش خواهد شد و دوامی ندارد. هیزم برای روشن شدن به زمان بیشتری نیاز دارد، ولی پس از آن، آرام و یکنواخت، مدتی بسیار طولانی می سوزد. عده زیادی را می شناسم که از همان ابتدای ایجاد رابطه ، به دنباله همان شعله وری سریع هستند، نه کسی که بتواند رابطه ای محکم و دائمی برقرار کند. نمی گویم نمی توان هر دو را داشت و مثلاً برای برافروختن آتش، هم از روزنامه استفاده کرد و هم از هیزم.