وعده یاقوت احمر به شیعیان

این باب از 118 حدیث تشکیل شده است. از منابع علامه مجلسی در این باب این کتب نام برده شده است:

1. جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ: « إِنَّ لِکُلِّ نَبِیٍّ عَصَبَةً یَنْتَمُونَ إِلَیْهَا إِلَّا وُلْدَ فَاطِمَةَ فَأَنَا وَلِیُّهُمْ وَ أَنَا عَصَبَتُهُمْ وَ هُمْ عِتْرَتِی‏خُلِقُوا مِنْ طِینَتِی وَ وَیْلٌ لِلْمُکَذِّبِینَ بِفَضْلِهِمْ مَنْ أَحَبَّهُمْ أَحَبَّهُ اللَّهُ وَ مَنْ أَبْغَضَهُمْ أَبْغَضَهُ اللَّهُ.»

پیامبر اکرم فرمود: «هر خانواده‏اى از جانب پدر فرزندانشان به آنها نسبت داده مى‏شود مگر فرزندان فاطمه که من، ولىّ آنها و مرکز نژادى ایشان هستم و آنها فرزندان من هستند که از سرشت من، خلق شده‏اند. واى بر آن کسانى که فضل و مقام آنها را تکذیب کنند. هر کس آنها را دوست بدارد خدا او را دوست خواهد داشت و هر که با ایشان دشمنى بورزد خدا با او دشمنى می ورزد.»

2. حَبَّةَ الْعُرَنِیِّ قَالَ سَمِعْتُ عَلِیّاً یَقُولُ: « نَحْنُ النُّجَبَاءُ وَ أَفْرَاطُنَا أَفْرَاطُ الْأَنْبِیَاءِ حِزْبُنَا حِزْبُ اللَّهِ وَ الْفِئَةُ الْبَاغِیَةُ حِزْبُ الشَّیْطَانِ مَنْ سَاوَى بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُمْ فَلَیْسَ مِنَّا»

حبه عرنى گفت از امیر المؤمنین ـ علیه السّلام ـ شنیدم می فرمود: «ما نجباء هستیم و فرزندان ما، فرزندان انبیاءاند. حزب ما، حزب خدایند و گروه ستم پیشه، حزب شیطانند. هر که بین ما و آنها برابرى قائل باشد از ما نیست.»

3. قَالَ النَّبِیُّ: «فَاطِمَةُ بَهْجَةُ قَلْبِی وَ ابْنَاهَا ثَمَرَةُ فُؤَادِی وَ بَعْلُهَا نُورُ بَصَرِی وَ الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِهَا أُمَنَاءُ رَبِّی وَ حَبْلٌ مَمْدُودٌ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ خَلْقِهِ مَنِ اعْتَصَمَ بِهِمْ نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهُمْ هَوَى.»

نبی مکرم اسلام فرمود: « فاطمه سبب شادى دل من است. دو فرزندش، میوه قلب من هستند. شوهرش، روشنى بخش چشم من است. امامان از نسل او، امین‏هاى پروردگار من و ریسمان متصل بین خدا و خلقند. هر کس به آنان چنگ زند نجات پیدا می کند و هر کس نافرمانى کند سقوط می کند.»

4. عن ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ: «أَنَا مِیزَانُ الْعِلْمِ وَ عَلِیٌّ کِفَّتَاهُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ خُیُوطُهُ وَ فَاطِمَةُ عِلَاقَتُهُ وَ الْأَئِمَّةُ مِنْ بَعْدِی عَمُودُهُ یُوزَنُ فِیهِ أَعْمَالُ الْمُحِبِّینَ لَنَا وَ الْمُبْغِضِینَ لَنَا»

پیامبر اکرم فرمود: «من ترازوى علم هستم و علی، دو کفه آن و حسن و حسین، بندهاى آن ترازو و فاطمه، قسمت اتصال دهنده دو کفه اش می باشد و امامان بعد از من عمود آن؛ در آن ترازو، اعمال دوستان و دشمنان ما را محاسبه می کنند.»

5. قال عَلِیٍّ:«‌أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص أَخَذَ بِیَدِ حَسَنٍ وَ حُسَیْنٍ وَ قَالَ مَنْ أَحَبَّنِی وَ أَحَبَّ هَذَیْنِ وَ أَبَاهُمَا وَ أُمَّهُمَا کَانَ مَعِی فِی دَرَجَتِی یَوْمَ الْقِیَامَةِ.»

على بن ابى طالب فرمود: «رسول خدا دست حسن و حسین را گرفت و فرمود: هر که این دو و پدر و مادرشان را دوست دارد با من روز قیامت همراه و هم درجه است.»

6. عَنْ زَیْدِ بْنِ أَرْقَمَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ لِعَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ:« أَنَا حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبْتُمْ وَ سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمْتُمْ»

پیامبر اکرم به على و فاطمه و حسن و حسین ـ‌ علیهم السلام ـ فرمود: «من با کسى که شما جنگ با او بکنید جنگ می کنم و با کسى که سازگار باشید سازگارم.»

7. قَالَ ابْنِ عَبَّاس:« لَمَّا رَجَعْنَا مِنْ حَجَّةِ الْوَدَاعِ جَلَسْنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ فِی مَسْجِدِهِ فَقَالَ أَ تَدْرُونَ مَا أَقُولُ لَکُم؟ قَالُوا: اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ. قَالَ: اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مَنَّ عَلَى أَهْلِ الدِّینِ إِذْ هَدَاهُمْ بِی وَ أَنَا أَمُنُّ عَلَى أَهْلِ الدِّینِ إِذْ أَهْدِیهِمْ بِعَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ابْنِ عَمِّی وَ أَبِی ذُرِّیَّتِی أَلَا وَ مَنِ اهْتَدَى بِهِمْ نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهُمْ ضَلَّ وَ غَوَى أَیُّهَا النَّاسُ اللَّهَ اللَّهَ فِی عِتْرَتِی وَ أَهْلِ بَیْتِی فَإِنَّ فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی وَ وَلَدَیْهَا عَضُدَایَ وَ أَنَا وَ بَعْلُهَا کَالضَّوْءِ اللَّهُمَّ ارْحَمْ مَنْ رَحِمَهُمْ وَ لَا تَغْفِرْ لِمَنْ ظَلَمَهُمْ ثُمَّ دَمَعَتْ عَیْنَاهُ وَ قَالَ کَأَنِّی أَنْظُرُ الْحَالَ»

ابن عباس گفت:«وقتى از حجة الوداع برگشتیم در مسجد پیامبر خدمت آن جناب نشسته بودیم. فرمود: مى‏دانید مى‏خواهم به شما چه بگویم ؟

گفتیم: خدا و پیامبرش مى‏دانند.

فرمود: بدانید که خداوند منت بر اهل دین گذاشت؛ زیرا ایشان را به وسیله من هدایت نمود و من بر اهل‏ دین، منت می گذارم؛ چون آنها را به وسیله على بن ابى طالب پسر عمو و پدر فرزندانم هدایت کردم. هر که به وسیله آنها هدایت یافت رستگار است و کسى که از آنها تخلف جست گمراه و سرگردان می باشد.

در این موقع چشمان پیامبر پر از اشک شده فرمود: گویا هم اکنون می بینم چه خواهند کرد.»