دردسرهای مشق نوشتن

همه ی پدر و مادرها در تمام دنیا به دنبال فرمولی جادویی هستند تا کودکشان را برای انجام تمرینات و

تکالیفشان تشویق کنند. اما پیداکردن راهی که برای همه ی کودکان کارساز باشد و اثری معجزه آسا داشته باشد بسیار سخت است. با این حال روشهایی وجود دارد تا شما به کودکتان کمک کنید تکالیفش را انجام دهد. بعضی از والدین نگرش اشتباهی نسبت به این موضوع دارند و روش درست مواجه با کودکی که از خواندن و نوشتن بیزار است را نمی دانند پس برای این پدر و مادرها، قدم اول تغییر ذهنیت و نگرش خودشان نسبت به تکلیف مدرسه و چگونگی مجبور کردن کودک به انجام آن است. شما می توانید از این پیشنهادها استفاده کنید و به کودکتان کمک کنید تا پیشرفت بهتری در درس هایش داشته باشد.

1.  اهمیت تمرینات در منزل را درک کنید. اگر شما فکر می کنید که تمرین هایی که معلم برای خانه در نظر می گیرد اهمیت زیادی ندارند، متقاعد کردن کودکتان برای انجام این کار بسیار مشکل است. ابتدا باید دلایل اهمیت و ارزش تکالیف و یادگیری را بدانید تا به کودکتان کمک کنید.

2. بعضی از مفاهیم آموزشی نیاز به تکرار و تمرین دارند و موقعیت یا مدت زمان کلاس در مدرسه امکان یادگیری آنها را فراهم نمی کند. بنابراین انجام تکالیف در خانه برای یادگیری کامل آنها ضروری است. این موضوع به ویژه برای درس هایی مانند ریاضی و درس های انتزاعی و فرار دیگر اهمیت بیشتری دارد.

3. گاهی معلم با تکالیفی که برای خانه در نظر می گیرد مفاهیم جدیدتری را آموزش می دهد. زیرا بعضی از مفاهیم را خود دانش آموز باید بدون کمک معلم و در قالب حل مسئله و یا تفکر در مورد یک موضوع به دست بیاورد. انجام تکلیف علاوه بر کمک به یادگیری مطالب درسی به کودکتان خودمحوری، مدیریت زمان، تمرکز و مسئولیت پذیری را آموزش می دهد. این مهارت ها در آینده کودکتان بسیار نقش دارند و تمرین های مدرسه می تواند بسیار در رشد این مهارت ها تاثیر داشته باشند.

4. با واقعیت کنار بیایید. بسیاری از کودکان علاقه ای به انجام تکالیف مدرسه شان ندارند. در دوره ای که کودکتان می تواند تفریحات جذابی مانند بازی های الکترونیکی و یا برنامه های متنوع تلویزیونی داشته باشد، شما نباید توقع داشته باشید او با علاقه مندی و اشتیاق و بدون حواس پرتی پای درس و مشق بنشیند و دانش آموز فعال و کوشایی باشد. شما هم به عنوان پدر یا مادر باید این موضوع را بپذیرید اما این به معنای موافقت و تائید کودک نیست، موضوع مهم فقط فهمیدن احساس کودکی است که اطرافش پر است از سرگرمی و اتفاقات هیجان انگیز. واقعیت این است که نوشتن تکلیف برای کودک کار جذابی نیست، پس با درک این مساله او را مجبور کنید که در خانه درس بخواند.

5. سعی کنید به جای اینکه فقط صفحه ی تکلیف های کودک را بشمارید او را برای انجام تکالیفش همراهی کنید. شیوه ی بسیاری از پدر و مادرها برای ترغیب کودک به انجام تکالیفش روش هایی مثل تهدید کردن، رشوه دادن، داد زدن یا وعده های دروغ است. اما آیا هیچیک از این روش ها به کودکتان انگیزه ی درس خواندن را داده است؟ ممکن است شما با انجام این کارها بتوانید او را مجبور کنید تا تکالیفش را بنویسد و درس هایش را بخواند اما رفتار او در برابر انجام وظیفه ای که بر عهده او گذاشته شده است را اصلاح نمی کنید. روشتان را تغییر بدهید و نقش خودتان را از یک ناظر به یک همراه تغییر دهید.

6. برای فرزندتان مکانی ایده آل و مناسب برای انجام تکالیفش فراهم کنید. کودک را از محیطی پر از وسایل بازی و تحریک کننده دور کنید، اتاقی که او درس می خواند نباید شلوغ و پر رفت و آمد باشد. هر چیزی که او را وسوسه می کند را دور کنید. اگر صدای تلویزیون حواس کودک را پرت می کند برای مدتی تلویزیون را خاموش کنید. البته این نکته را فراموش نکنید که کودک باید یاد بگیرد در شرایط متفاوت و حتی گاهی نامناسب درسش را بخواند اما برای شروع و برای ایجاد انگیزه این روش ها مناسب و ضروری هستند.

7. سعی کنید تمام ابزارها و وسایل آموزشی که کودک برای انجام تکالیفش لازم دارد را در اختیارش بگذارید، خودکار و مداد، دفتر و یا کاغذ و کتاب و یا هر چیز دیگری که نیاز دارد را فراهم کنید پیش از شروع درس خواندن یا مشق نوشتن چند دقیقه ای کنارش بنشینید تا مطمئن شوید که هیچ مشکل یا بهانه ای وجود ندارد. اگر او برای انجام تحقیقی و یا مسئله ای احتیاج به اطلاعاتی دارد حتما همراهیش کنید و اگر خودتان آن اطلاعات را ندارید می توانید از دوست و یا آشنایی بپرسید و یا در اینترنت آن را جستجو کنید. هرگز کودک را رها نکنید او برای تحقیق و پژوهش نیاز به کمک دارد.

8. با پرسیدن «درستو خوندی؟ ریاضیتو حل کردی» خیال خودتان را راحت نکنید. در شنیدن جزئیات مشتاق باشید و به او مشورت بدهید.

9. در مورد تمرین های روزانه اش با هم صحبت کنید. در ابتدای هر ترم تحصیلی در مورد تمریناتی که خواهد داشت، درسهایش و خواسته هایتان با هم صحبت کنید. شما با این کار برای کودکتان قوانینی برای تکالیفش وضع می کنید، در مورد تشویق و تنبیهی که برای او در نظر گرفته اید نیز حرف بزنید.

10.  زمان انجام تکلیف را مشخص کنید. با کودکتان درباره ی زمان انجام تکالیف صحبت کنید. بگذارید خودش در مورد آن تصمیم بگیرد. آیا می خواهد تکالیفش را قبل از شام انجام دهد؟ آیا ترجیح می دهد همه ی تکالیفش را بعد از یک استراحت کوتاه انجام بدهد؟ به روش کودکتان احترام بگذارید و اجازه بدهید همانطوری که راحت تر است عمل کند. این کار باعث می شود او درک کند شما نمی خواهید که تکالیفش تا زمان خوابش باقی بماند.

11.  با گفت و گو درباره ی درس ها متوجه می شوید کدام درس ها و تمرین ها برایش مشکل است. وقتی متوجه ضعف کودک شدید به راحتی می توانید برای یک درس خاص به او کمک کنید، از دوستی کمک بخواهید، از برادر یا خواهر بزرگترش کمک بگیرید و یا از معلم خصوصی استفاده کنید. گاهی فرار کردن کودکتان از درس خواندن و انجام تکالیف به این دلیل ساده است که یک درس و یا یک نوع خاص از تمرینات برایش سخت است.

12.  با هم در مورد تمرینات سخت و آسان صحبت کنید. به او بگویید ابتدا تمرین های سخت تر را انجام هد تا زمان بیشتری داشته باشد و در زمان انجام آنها کمتر خسته شود. با هم در مورد برنامه ریزی زمانی انجام تکالیف در روزهای تعطیل به توافق برسید تا او بداند چه مدت از یک روز تعطیل را می تواند تفریح و بازی کند.

13.  از کودک تعریف کنید. تعریف و تمجید و نادیده گرفتن به موقع ضعف ها می تواند ابزاری برای دادن انگیزه به کودکتان باشد تا وظایف و تکالیفش را انجام دهد.

14.  وقتی از کودک تعریف کنید که همه ی تکالیفش را انجام داده باشد. هدف از تشویق این است که او انگیزه پیدا کند تا همیشه با علاقه و البته با هدف یادگیری درس بخواند.

15.  پاداش دادن و تحسین کردن این پیام را به کودک می دهد که منظم بودن، دقت کردن، فعالیت و هدفمندی بسیار مهم هستند. هربار که کودکتان را تشویق می کنید این اهداف را یادآوری کنید تا آن را رها نکند. همین که او خوب عمل بکند و ارزش درست عمل کردن را بیاموزد بسیار مهم است.

16.  ضعف های کوچک را نادیده بگیرید. اگر او نتوانست به هدف دلخواهش برسد و تمرین ها را درست و کامل انجام بدهد شما نباید غر بزنید یا تحقیرش بکنید. به جای غرولند سعی کنید که اصول را به او یادآوری کنید. به او یادآوری کنید که برای رسیدن به اهدافش باید چگونه عمل کند، چطور درس بخواند و یاد بگیرد. به کودک امیدواری بدهید و به او بگویید فردا یک روز دیگر است و می تواند دوباره تلاش کند تا موفق شود.

17.  پاداش های کوچک مناسب هستند. وعده ی پارک یا رفتن به رستوران برای خوردن یک پیتزا نیز برای کودک پاداش های مناسبی هستند. به کودک قول بدهید اگر درس هایش را بخواند باهم بازی می کنید یا با هم آشپزی می کنید. با این روش نه تنها به کودک پاداش می دهید بلکه ارزش لحظات شاد و با هم بودن و تفریح کردن را یاد می دهید.

18.  وظیفه ی فرزند را به عهده ی خودش بگذارید. اگر از آن دسته والدینی هستید که مسئولیت درس خواندن و تکالیف کودک به عهده ی شماست باید روشتان را تغییر بدهید. شاید این کار سخت باشد اما هم شما و هم کودکتان باید بدانید که مسئولیت درس خواندن و نتایج آن هرچه که باشد به عهده ی کودک است نه والدینش. کودک نباید مسئولیت انجام دادن تکالیفش را به عهده ی شما و برنامه ریزی هایتان بگذارد. تنها مسئولیت شما یک نظارت کلی بر تکالیف، حمایت و تشویق و فراهم کردن شرایط مناسب برای درس خواندن است. یادتان باشد که این موضوع یکی از قدم های مهم برای تربیت یک انسان مسئولیت پذیر است.

19. کودک باید عواقب بد درس نخواندن و انجام ندادن تکالیفش را ببیند. معمولا معلم ها رابطه ی خوبی با دانش آموزانی که تکالیفشان را درست انجام نمی دهند و در کلاس آماده نیستند، ندارند. اگر کودک تان با تشویق و تمجید شما پای درس و مشق اش نمی نشیند برای چند روز رهایش کنید تا به همان روشی که می خواهد عمل کند. به احتمال بسیار زیادی او عاقبت درس نخواندن و بی محلی های معلم را درک خواهد کرد.

20. اگر کودک شما دچار ناتوانی هایی در یادگیری، عدم تمرکز و حواس پرتی است حتما باید از مشاوران و مددکاران آموزشی کمک بگیرید و راهکارهای مناسبی برای کودک به کار ببندید. یادتان باشد مشکل کودک شما فراتر از بازیگوشی یا تنبلی های معمول کودکان است و او نیاز به کمک دارد.

21. اجبار را کنار بگذارید. کودک باید به تنهایی و مستقل از دیگران تکالیفش را انجام بدهد. وقتی خودتان را بیش از حد درگیر رفع و رجوع مسائل مدرسه و انجام تکالیف می کنید کودک را از هدف انجام تکالیف دور می کنید. تکالیف مدرسه بهترین راه برای تجربه ی استقلال، مهارت یافتن در انجام کارهای شخصی و اعتماد به نفس است این فرصت ها را از کودک نگیرید.

22. دعوا بی فایده است. هیچ انسانی با دعوا، تهدید و فریاد برای انجام دادن کارهایش ترغیب نمی شود. کودک شما هم همینطور است.

23. کودک را تهدید نکنید که مثلا تا نیم ساعت دیگر مشق هایش را بنویسد و گرنه اتفاق ناخوشایندی می افتد.

24. وقتی کودک به شما می گوید «ریاضیم را خواندم» نپرسید «تا کدوم صفحه؟» بپرسید «از پیشرفتت راضی بودی؟»

25. همزمان با کودک به کارهایتان برسید. وقتی را که برای درس خواندن کودک مشخص کرده اید را به کارهای هیجان انگیز و وسوسه کننده نپردازید. بهتر است همزمان با کودک شما هم مشغول درس خواندن، مطالعه و رسیدگی به کارهای شخصی تان شوید. همین روش ساده کودک را تشویق می کند تا با تمرکز و انگیزه ی بیشتری درس بخواند و فعالیت های دیگر را برای وقت دیگری بگذارد.

26. از آرزوهای کودک کمک بگیرید. کودکان دبستانی معمولا با انگیزه ی انجام دادن کار مورد علاقه شان در آینده درس می خوانند. کودک شما چه آرزو و هدفی دارد؟ آیا او آرزوی دکتر یا معلم شدن را دارد؟ از آرزوهای کودک استفاده کنید تا او یاد بگیرد برای رسیدن به هدف هایش باید درس بخواند.

27. ممکن است کودکتان بهانه بیاورد و بگوید «من می خوام صاحب یک فروشگاه بشوم و نیازی نیست این همه ریاضی یا تاریخ بخونم» وقتی کودکتان چنین بهانه هایی می آورد ارزش دانش آموختن و نیاز ضروری انسان ها به علوم را یادآوری کنید.

کار آسانی نیست که کودک بهانه گیر و فراری از درس را توجیه و تشویق کنید. ممکن است بارها نا امیدتان کند، از کلنجار رفتن خسته شوید و نتوانید همه ی این راهکارها را به درستی به کار بگیرید. با این حال یادتان باشد که شما مسئولیت آموزش فرزندتان را به عهده دارید و باید با روشی درست او را برای آموزش پذیری هدایت کنید. صبور باشید و خسته نشوید.

تنظیم: گل محمدی

روزنامه اطلاعات

مرکز مشاوره