عاقبت اصرار بر گناه کبیره

در مباحث اخلاقى آمده ، كه تمرین كنید تا سراغ مكروهات نروید و از مشتبهات بپرهیزید كه قرقگاه گناهان صغیر و كبیر است و گناهان صغیر بپرهیزید كه ارتكاب آنها سبب ورود به گناه كبیر و در نهایت سبب ورود به اكبر معاصى، یعنى شرك و كفر مى شود.

در سوره روم چنین آمده است : ثمّ كان عاقبة الذین اءساءوا و السّوى ان كذّبوا بایات اللّه و كانوا بها یستهزءون (1) و غالب مفسران آن را به این گونه تفسیر مى كنند كه پایان و عاقبت كسانى كه معصیت مى كنند تكذیب آیات الهى است یعنى ان كذّبوا... را اسم ، كان ، و موخر و عاقبة ... را خبر آن و مقدم مى گیرند كان تكذیب آیات اللّه عاقبة الذین ... .

اعتبار روانى و نفسانى نیز با چنین تفسیرى مساعد است زیرا تجربه نشان داده است كه انسان معصیت كار گام به گام به خطر مهم نزدیك مى شود و تدریجا سر از كفر در مى آورد، یعنى پس از ارتكاب مكرر گناه عادى ، حریم شریعت در نظر او شكسته مى شود و اصل دین الهى و حدود آن در دل و جان او از هیبت مى افتد و از سلطنت و حاكمیت بر روان او عزل مى شود تا حدى كه گویا اصلا شریعتى در كار نیست و خبرى از آسمان نیامده و وحیى نازل نشده است .

ممكن است از تعبیر به و كانوا یعتدون در آیه 112 از سوره مبارکه آل عمران که می فرماید: ضُرِبَتْ عَلَیهِمُ الذِّلَّةُ أَینَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَضُرِبَتْ عَلَیهِمُ الْمَسْكَنَةُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا یكْفُرُونَ بِآیاتِ اللَّهِ وَیقْتُلُونَ الْأَنْبِیاءَ بِغَیرِ حَقٍّ ذَلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا یعْتَدُونَ استفاده شود كه معصیتى انسان را به چنین عاقبت شوم مبتلا مى كند كه با اعتدا یعنى تعدى و هتك حرمت همراه باشد به ویژه هتك حرمت به رهبر دینى و آسمانى نظیر این كه به پیامبر بگوید: سخن شما را مى شنوم ولى گوش نمى دهم ، سمعنا و عصینا (2) چنین اعتدایى زمینه كفر یا عین كفر است .

رسول گرامى مى فرماید: اى بندگان خدا از غور در گناهان و از كوچك شمردن آن بپرهیزید زیرا گناه سبب چیرگى ذلّت (سستى و ضعف در اراده ) بر انسان گنه كار مى شود، تا این كه او را در گناهى بزرگ تر وارد مى سازد و پیوسته ایت ذلّت

و سستى در اراده و ارتكاب گناهان بزرگ ، ادامه یابد، تا این كه سر از ردّ ولایت وصى علیه السلام و دفع نبوت نبىّصلى الله علیه و آله بر مى آورد و هم چنان ادامه مى یابد تا به بزرگ ترین گناه ، یعنى انكار توحید و الحاد در دین خدا منجر مى شود.(3)

------------

1. سوره روم ، آیه 10

2. سوره بقره ، آیه 93.

3. تفسیر صافى ، ج 1، ص 123، با تحریر و تبیین اندك .

تنظیم برای تبیان: گروه دین و اندیشه_شکوری