انفجار بزرگ

شناختنامه قرآن  48

سوره ی مبارکه ی دخان

غرض سوره ی مبارکه، انذار کسانی است که به کتاب الهی شک دارند و بیم دادن آنها به عذاب دنیا و عذاب آخرت است. این کتاب آشکار ، از جانب خداوند تعالی نازل شده تا مردم را بیم دهد و رحمتی باشد از جانب حق تعالی. ولی کافران در آن شک دارند و مشغول هوا و هوسهای خود هستند اما بزودی عذاب دردناک دنیا آنها را فرا می گیرد و بسوی پروردگار باز می گردند و از آنها با عذاب جاودانه انتقام خواهد گرفت. به عنوان اولین وعید، داستان موسی و فرعون را بیان می کند و نجات بنی اسرائیل و غرق شدن فرعون و سپاهش. انکار معاد و رجوع إلی الله را از جانب کافران ذکر می کند و حجت و استدلال بر حتمی بودن آن اقامه می کند .از  عذابهای مختلفی  که مجرمان را فرا می گیرد و پاداش متقیان که همان حیات طیب و مقام کریم است سخن  می گوید.¹

علت نامگذاری این سوره به دخان تبیین چگونگی آفرینش عالم در آیه «ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء وَهِیَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ اِئْتِیَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَیْنَا طَائِعِینَ» سپس آهنگِ [آفرینشِ‏] آسمان كرد، و آن بخارى بود. پس به آن و به زمین فرمود: «خواه یا ناخواه بیایید.» آن دو گفتند: «فرمان‏پذیر آمدیم.»²  از توده گازی شکل متراکم است بسیاری از دانشمندان و اختر شناسان مسلمان در عصر جدید این آیه را مطابق با نظریه انفجار بزرگ می دانند.

1-المیزان ج18 ص131-132

2-سوره فصلت آیه 11