توجیهات دینی کشتار مردم غزه!
این روزها در تلویزیون و رسانه ها تصاویر قتل عام اهالی غزه را می بینید.صورتهای سوخته ،کودکان گریان و مادران عزادار بر مصائب اهالی خانه هم چنان وجدان ها را می آزارد.
پس از دیدن صحنه های کشتار فجیع مردم غیر نظامی به ویژه زنان و کودکان غزه به دست نظامیان صهیونیست شاید این
سوال هم برای شما به وجود می آید که آیا مگر این نظامیان انسان نیستند؟آیا فطرت بشری در آنها به کمترین میزان وجود ندارد؟ کدام دین،آیین یا ایدئولوژی انجام چنین جنایان جنگی را برای آنان مباح می شمارد؟آیا آنان احساس ندارند؟کدام سیستم تعلیم و تربیت و کدام مبانی فکری در جهان مدرن و عصر حقوق بشر به فرد اجازه می دهد علیه غیر نظامیان دست به کشتار زد؟ما در این نوشتار به دنبال پاسخ به این سوالیم.
برای پاسخ به این سوال باید به این نکته اشاره کنیم که اگرچه نخبگان سیاسی اسراییل می کوشند نظام خود را لیبرال و سکولار معرفی کنند،اما واقعیت آن است که ایدئولوژی صهیونیسم به عنوان برداشت خاصی از یهودیت دارای جنبه های بسیار پیچیده ایست. صهیونیسم یک جنبش قومیگرا، و سیاسی است که خواستار بازگشت همه ی یهودیان به سرزمین مادری آنها میباشد. صهیونیسم صورت دنیوی و ملت پرستانه ای از یهودیت است که در اواخر قرن 19 پدید آمد این جنبش نام خود را از «کوه صهیون» در اورشلیم گرفته است ؛ که ظاهرا آرامگاه داوود نبی (ع) در آن قرار دارد . واژه صهیون به تدریج نماد سرزمین مقدس شد بنابر نظر صهیونیست ها، یهودیان خارج از این سرزمین، در تبعید زندگی می کنند و زندگی کامل فقط در آنجا ممکن است .صهیونیسم باوری بر خلاف یهودیت ارتودکس است که امکان بازگشت به سرزمین موعود را قبل از آمدن مسیح اسراییل را غیر ممکن می داند.صهیونیستها همواره بازگشت خود به سرزمین اسراییل را با بازگشت بنی اسراییل در عهد موسی(ع) و یوشع بر مبنای وعده الهی با ابراهیم(ع) مقایسه می کنند.
این فهم سیاسی از عهد عتیق باعث می شود توجهات به برخی فرازهای عهد عتیق(تورات تحریف شده از نگاه ما مسلمانان و برخی کتب دیگر انبیای بنی اسراییل) بیشتر شود و از آن مستمسک برای کردارهای ناپسند سیاسی صهیونیستها پدید آید.این فرازها در طول نظام تحصیلی کودکان اسراییلی –همان سربازها و شهرک نشین های اسراییلی بعدی-بارها مورد تاکید قرار می گیرد.در نظام تحصیلی ابتدایی و متوسطه اسراییل دروس کتاب مقدس با تاکید بر فرازهای ذیل بسیار مورد توجه است:
تعلق سرزمین بین نیل تا فرات به فرزندان اسراییل از نگاه یهوه:
در سفر پیدایش آمده است:آن روز خداوند با ابراهیم عهد بست و فرمود:من این سرزمین را از مرز مصر تا رود فرات به نسل تو می بخشم یعنی سرزمین اقوام قینی،قِنِزّی، قَدمونی، حیتّی، فِرزّی، رِفایی، اَموری،کنعانی، جِرجاشی و یِبوسی(سفر پیدایش-15-17).لذا مردم غزه از نگاه یهوه نباید در این منطقه زندگی کنند و یهوه این زمین را به فرزندان ابراهیم و سپس اسحاق بخشیده است!این اصل یکی از اصول مهم اندیشه صهیونیستی است که قلمرو خود را این گونه تعریف می نماید.در تعلیم و تربیت صهیونیستی بر این اصل بسیار تاکید می شود.
آزادی کشتار غیر نظامیان در صورت مقاومت در برابر بنی اسراییل:
در روایتهای توراتی پس از وفات حضرت موسی ،یوشع بن نون عهده دار رهبری بنی اسراییل می شود.آنان پس از نجات از سرگردانی در صحرای سینا به رهبری یوشع به دروازه های فلسطین(کنعان)می رسند و می خواهند اریحا یکی از شهرهای آن را به تصرف خود درآورند.شاید خواندن خود متن سفر یوشع از عهد عتیق برای شما جالب توجه باشد: