شب عشورا ؛ شب قدر

فرصت كم است. باید حرفم را هرچه سریعتر  و رساتر بگویم تا نماند كسی كه نشنیده باشد.

آهای آدمها كه امروز غمینید! شب عاشورا شب قدر است، قدرش را بدانید.

شب قدر، ساعتی است كه سرنوشتها رقم می‌خورد و بیاض پیشانیها سیاهه‌ی رخدادها می‌شود.

خلاصه كه شب قدر، شبی است كه منادی فریاد بر‌می‌آورد كه كجایید، بیایید. و آدمها باید بگوش و بهوش باشند تا از قافله عقب نمانند. باید دل را در آن شب زنده نگه داشت تا نصیبی برای فرداهای خود برچیند. آن شب، باید بیدارد بود.

حسین علیه السلام عینیّت همان منادی و قافله‌ی كربلا همان قافله‌ای است كه نباید از آن عقب نماند. باید خود را به حسین رساند و دوش به دوشش رفت. آخر مگر نمی‌دانی كه «المُتَقَدِّمُ لَهُم مَارِقٌ وَالمُتَاخِّرُ عَنهُم زاهِقٌ وَاللازِمُ لَهُم لاحِقٌ».

حسین برخاست تا سرنوشت بشریت را به سعادت رقم زده، آنان را از حضیض ذلت به فراز عزت اوج دهد.

حسین برای آدم سوخت تا او راه را بیابد. حسین چراغ هدایت است. «انَّ الحُسَین مصباحُ الهُدی».

آری شب عاشورا شب قدر است. هرجا كه هستی باش، همانجا كربلاست. «كلُ ارضٍ كربلا». فقط خوب گوش كن تا صدای منادی را بشنوی كه فریاد برآورده: «هَل مِن ناصرٍ یَنصُرنی». آنگاه عزمت را جزم كن تا در تمام سال لبیك گویش باشی كه «كُلُ یَومٍ عاشورا».

و من می‌خواهم بگویم شب قدر واقعی، قطعی و حتمی، شب عاشوراست. البته نپندار كه لبیك این منادی ساده است. به گاه حادثه از خیل آدمها فقط هفتاد و دو حنجره لبیك گفت و مردانه ایستاد.

پس خوب بیندیش و بسم الله بگو و لوای لبیك خویش را بر فراز دلت به اهتزاز آور و بكوش كه از فردا در طوفان حوادث پرچمت به خاك غفلت و خفت نیفتد.

1- هركه از خاندان رسول پیش افتد، از دین خارج، و هركه پس مانَد، نابود خواهد شد. و تنها آنكه همراه آنان شود، به آنان ملحق خواهد گشت. صلوات شعبانیه