پرسش

با سلام . بنده کمی در طهارت و نجاست وسواس دارم .مسئله ای که گاهی به شدت فکرم را به خود مشغول می کند این است که گاهی بعد از وضو یا شستن دست و صورتم لکه قرمزی روی صورت یا دستم می بینم که بسیار بسیار زیاد شبیه خون است . طوری که می توانم قسم بخورم آن لکه خون است . از طرفی اگر بخواهم بگویم خون است باید خیلی از جاهای خانه و وسایل را آب بکشم . چون بلافاصله بعد از وضو یا شستن دست و صورت آن لکه قرمز را دیده ام . در این گونه موارد نمی دانم چه بکنم و اعصابم به شدت خرد می شود . چندبار هم که این مسئله پیش آمده به دفتر آیه الله سیستانی زنگ زده ام و گفته اند پاک است . اما دلم آرام نمی شود و زندگیم را نجس میدانم . مثلا یک روز صبح بعد از شستن صورتم در آینه نگاه کردم و لکه قرمزی که بسیار شبیه خون بود روی صورتم دیدم . اما اعتنا نکردم و گفتم شاید خون نباشد و وضو گرفتم . اما بعد از نماز دیدم آن لکه خیلی کمرنگ شده و با خود گفتم حتما خون بوده که در اثر وضو گرفتن کمرنگتر شده. اما وقتی با دفتر آیه الله سیستانی تماس گرفتم ، گفتند پاک است . من هم دیگر جایی را آب نکشیدم . اما هنوز دل چرکینم. چون تا ظهر آن لکه قرمز کاملا از روی صورتم پاک شد و جای آن مانند جای زخم قرمز شد و بعد از چند روز از بین رفت . همینطور بسیار پیش آمده که مثلا دیده ام روی قسمتی از صورت یا دستم چیزی مانند جای زخمی است که قبلا خون بوده و بعد روی آن زخم بسته شده و معلوم است که این زخم برای امرز یا دیروز نیست و حداقل چند روزی می شود که روی بدن من بوده و من متوجه نشده ام . در این گونه موارد اگر بخواهم اینطور فرض کنم که اینجا قبلا خون آمده و حالا جای زخم آن باقی مانده ، با توجه به اینکه من نمیدانستم و خون را آب نکشیده ام پس همه جا را نجس کرده ام و اگر بخواهم به آن بی اعتنایی کنم دلم راضی نمیشود و تمام زندگیم در نظرم نجس میشود . با آنکه می دانم اگر به دفتر آیه الله سیستانی زنگ بزنم خواهند گفت مانعی ندارد . اما این با عقل من جور در نمیاد و مگر نه این است که اگر در مورد چیزی از راه عقلایی احتمال نجاست بدهیم ، آن چیز نجس است ؟ آیا اینجا این احتمال عقلایی درست نیست ؟ در ضمن من ابتدا مقلد آیه الله اراکی و پس از آن آیه الله بهجت و اکنون مقلد آیه الله سیستانی هستم . میخواستم ببینم آیا میتوانم درمسئله اثبات راههای نجاست که از نظر آیه الله سیستانی احتمال عقلایی را هم شامل میشود به آیه الله اراکی یا بهجت رجوع کنم ، به این امید که مشکلم در این زمینه کمتر شود ؟

پاسخ

با سلام و عرض تحیت.
دوست محترم!
همین که خودتان می دانید که دچار وسواس هستید، کافی است که بعد از آن احتمالاتی که فقط برای خودتان پیش می آید عقلائی نباشند. ذکر این که احتمال باید عقلایی باشد، برای دوری از وسواس است؛ یعنی ایشان این قید را آورده اند تا احتمالات افراد وسواسی را غیر معتبر اعلام کنند.
لذا این قید، نه برای این است که هر احتمالی را صحیح بدانند بلکه می خواهند بگویند احتمالاتی که فرد مبتلا به وسواس می دهد، چون عقلایی نیست، پس ارزش و اعتبار ندارد و نباید به آنها توجه نمود و با این احتمالات نجاست ثابت نمی شود.
مطلب دیگر: این شک و تردیدها بی مورد و بی اعتبار است و از نظر شرعی هیچ ارزش و اعتباری ندارد. توجه داشته باشید که شیطان می خواهد با این تردیدها و وسوسه ها انجام وظایف شرعی را برای شما سخت نماید تا نسبت به وظایف شرعیتان سست و از انجام آن خسته و دلسرد شوید.
حکم معصومین در این موارد بی اعتنایی به این شکها است. این را گفتیم تا بدانید عمل به وسوسه های شیطان و شک و تردیدهای بی مورد، عمل کردن بر خلاف آن چیزی است که حضرات معصومین فرموده اند.
لذا اصلا به این شکها اعتنا نکنید و بدانید که تنها راه خلاصی از این حالت، بی توجهی و بی اعتنایی است.
پیروز باشید.
موسسه ذکر ـ قم.