پرسش

با سلام
با تشکر از زحمات شما و عرض خسته نباشید ، مشکلی که مرا خیلی رنج می دهد این است که با وجود اعتماد به نفس ، توانایی جواب دادن به توهین یا تحقیر از جانب دیگران را ندارم . این موضوعی است که سالیان طولانی است مرا رنج می دهد . با وجود اینکه خیلی تلاش کرده ام مهارتهای لازم را در این مساله کسب کنم بیش از دوره های بسیار کوتاه مدت نتوانسته ام این توانایی را در خودم حفظ کنم واغلب با گذشت زمان دوباره همان آدم سابق شده ام و یادم رفته چطور باید از خودم دفاع کنم .
چیزی که بیش از همه عذابم می دهد رنج طاقت فرسایی است که پس از ندادن جواب دیگران در درون خودم تحمل می کنم . جوابها روزها و هفته ها در ذهنم می چرخند و آن صحنه هزاران بار برایم تکرار می شود و هر بار در ذهنم تصور می کنم که زمان به عقب باز گشته و من از خودم دفاع کرده ام . اما بعد میبینم واقعیت چیز دیگریست ...
از مشکلاتی که این خصوصیت برایم پیش آورده می توانم سوءاستفاده های نزدیکترین اشخاص از خواهر و برادر گرفته تا دور ترین افراد مثل افراد اجتماع و همکلاسی و ... را نام ببرم .اضافه بر پایین آمدن شخصیت و عدم ابراز توانایی ولیاقت .
مشکل دیگری که مزید بر علت شده احساسات اخلاقی من و اینکه سعی می کنم به اصول اخلاقی و دینی پایبند باشم است .که دامنه سوءاستفاده های دیگران را گسترش داده !اصولی مثل اینکه نباید قطع صله رحم کرد ، نباید با کسی قهر کرد ، نباید غیبت کرد ؛ کینه بد است ، انتقام جویی بد است... اصلا نمی توانم با فکر اینکه باید عزت نفس داشت و غیره خودم را قانع کنم که باید از خودم دفاع کنم و به طرز عجیب و سفت و سختی از لحاظ دینی هیچ چیزی که مرا مجاب به دفاع از خودم کند پیدا نمی کنم و اینها تبدیل به یک معضل اساسی برای من شده که از دوست و همکلاسی گرفته تا معلم و خواهر و برادر مرا بیچاره می کنند و مرا وادار به انجام توقعات و خواسته های حق و ناحقشان می نمایند ...نمی دانم چکار کنم .در ضمن من در دوران نوجوانی به شدت توسط برادرم سرکوب می شدم و مشکلات عدیده ای در این زمینه داشتم . به راهنمایی فوری شما نیاز مندم .چون این مساله الان باعث شده که نتوانم روی درسها تمرکز کنم ممنون می شوم اگر زود پاسخ مرا درج بفرمایید. با تشکر .

پاسخ

با سلام
دوست خوبم احتمالاً علت پایین بودن عزت نفس شما سركوبی هائیست كه در دوران نوجوان دریافت كردید. كیفیت این دوره به علت حساسیت زمانی كه داره می تونه بسیار اثرگذار باشه. چراكه دوره ساختن هویت است. اما خواهر خوبم اگه شرع و آموزه های دینی به ما میگه انتقام خو نباشیم، گذشت كنیم و ... در قبالش مسائل دیگری را نیز عنوان می كنه كه بخشی از گناه ظالم برعهده مظلومیست كه از خودش دفاع نكرده و یا مؤمن باید زیرك باشه، و یا به كرامت انسانی خود پی ببرید و برای خود ارزش قائل باشید و ...
شرع مقدس ما هیچگاه نمی پذیره كه ما آنقدر خودمون رو خوار ببینیم به علت اینكه باید گذشت كنیم. گذشت وقتی با ارزشه كه باعث پرواز روح و رضایت درونی ما باشه. و این در حالیست كه شما در این مواقع احساس سركوبی نمی كنید. بنابراین باید میزان ارزشی كه برای خود قائلید بالا ببرید. قرار نیست همیشه با اطرافیان خود مشاجره داشته باشید، بلكه شاید اگر یكبار با شخصی به نوعی برخورد كنید كه متوجه بشه باید احترام شما رو نگهداره برای همیشه او كافی باشه. پس از گذشت مسائل به جای انتقادهای مكرر از خود فقط كار خود را ارزشیابی كنید و برای واقعه آینده تصمیم گیری كنید. "آیا به صورت صحیح برخورد كردم یا باید آن را تغییر بدم." پس از آن دیگه حقی ندارید كه ساعتها به فكر فرو برید و خود را سرزنش كنید.