پرسش

با سلام
عوارض و اختلالاتی كه این داروها میارین چیه و یا اگه مرجعی به من معرفی كنید شاد میشم
لووكس
دپاكین
رسپریدون
از كمك بی منتتون ممنونم

پاسخ

با سلام
سدیم والپروات ( دپاکین) :
موارد مصرف :
این‌ دارو در درمان‌ انواع‌صرع‌ مصرف‌ می‌شود
فارماكینتیك :
از طریق‌ خوراكی‌ بخوبی‌جذب‌ شده‌ و فراهمی‌ زیستی‌ بیش‌ از 80درصد دارد. غذا، جذب‌ این‌ دارو را به‌تأخیر می‌اندازد. این‌ دارو در كبد متابولیزه‌و از طریق‌ كلیه‌ها دفع‌ می‌شود
مكانیسم :
این‌ دارو شبیه‌ فنی‌توئین‌ وكاربامازپین‌ با انسداد جریان‌ سدیم‌، ازفعالیت‌ با فركانس‌ زیاد نرون‌ها جلوگیری‌می‌كند و با مهار آنزیم‌ تجزیه‌ كننده‌ GABA،غلظت‌ آن‌ را در مغز افزایش‌ می‌دهد. همچنین‌این‌ دارو در غلظت‌های‌ زیاد، جریان‌ پتاسیم‌در غشاء سلولهای‌ مغزی‌ را افزایش‌ می‌دهدو غشاء را هیپرپولاریزه‌ می‌كند
موارد منع مصرف :
در بیماری‌های‌ فعال‌كبدی‌ و سابقه‌ فامیلی‌ نارسایی‌ شدید كبدنباید مصرف‌ شود
هشدار :
1 ـ قبل‌ از شروع‌ درمان‌ و درطول‌ 6 ماه‌ اول‌ درمان‌ با این‌ دارو، بایدعملكرد كبد تحت‌ نظر باشد. 2 ـ در صورت‌ وجود نارسایی‌ شدیدكلیوی‌، لوپوس‌ اریتماتوز سیستمیك‌ یاپورفیری‌ با احتیاط مصرف‌ شود. 3 ـ اختلال‌ عملكرد كبدی‌ (ازجمله‌ نارسایی‌كبدی‌ كشنده‌) با مصرف‌ این‌ دارو ممكن‌است‌ در كودكان‌ كمتر از 3 سال‌، افرادی‌ كه‌اختلالات‌ متابولیك‌ یا دژنراتیو دارند، درحالت‌ اختلال‌ ارگانیك‌ مغزی‌ یا تشنجات‌شدید همراه‌ با عقب‌ماندگی‌ ذهنی‌، بروزكند. 4 ـ در صورت‌ بروز درد حاد شكمی‌ كه‌ممكن‌ است‌ نشانه‌ پانكراتیت‌ باشد، بایدمراقبت‌های‌ لازم‌ انجام‌ شود
عوارض :
تحریك‌ گوارشی‌، تهوع‌،عدم‌ تعادل‌ و رعشه‌، افزایش‌ غلظت‌آمونیاك‌ خون‌، افزایش‌ اشتها و وزن‌،ریزش‌ موقتی‌ مو، خیز، كاهش‌ پلاكت‌های‌خون‌، مهار تجمع‌ پلاكتی‌، اختلال‌ درعملكرد كبد كه‌ ندرتا به‌ نارسایی‌ كشنده‌كبدی‌ منجر می‌شود، بثورات‌ جلدی‌،اغتشاش‌ شعور، ندرتا پانكراتیت‌، كاهش‌گلبول‌های‌ سفید، هیپوپلازی‌ گلبولهای‌قرمز، كاهش‌ فیبرینوژن‌، آمنوره‌ و نامنظم‌شدن‌ قاعدگی‌ و ژینكوماستی‌ از عوارض‌جانبی‌ دارو هستند
نكات :
1 ـ قبل‌ از شروع‌ درمان‌با این‌ دارو از عدم‌ وجود زمینه‌ یا عوامل‌مستعد كننده‌ خونریزی‌ در بیمار اطمینان‌حاصل‌ شود. 2 ـ از قطع‌ ناگهانی‌ مصرف‌ این‌ دارو بایدخودداری‌ شود. 3 ـ به‌ بیمار یا اطرافیان‌ او علائم‌ بروزاختلالات‌ خونی‌ یا كبدی‌ توضیح‌ داده‌ شودو توصیه‌ گردد كه‌ در صورت‌ بروز این‌علائم‌ باید به‌ پزشك‌ مراجعه‌ شود. 4 ـ در صورتیكه‌ با مصرف‌ این‌ دارو،استفراغ‌، بی‌اشتهایی‌، یرقان‌، خواب‌آلودگی‌یا عدم‌ كنترل‌ تشنجات‌، بروز كرد،بلافاصله‌ درمان‌ با این‌ دارو متوقف‌ گردد
میزان مصرف :
بزرگسالان‌: ابتدا 600 mg/day (در دونوبت‌ منقسم‌)، ترجیحا بعد از غذا مصرف‌شود. بعد با فواصل‌ هر 3 روز یكبار 200 mg/day به‌ مقدار مصرف‌ به‌ رژیم‌افزوده‌ می‌شود تا حداكثر به‌ مقدار روزانه‌2/5 گرم‌ برسد كه‌ بصورت‌ مقادیر منقسم‌مصرف‌ می‌شود. مقدار معمول‌ نگهدارنده‌دارو 1-2 گرم‌ در روز (20-30 mg/kg درروز) می‌باشد. كودكان‌: كودكان‌ تا 20 كیلوگرم‌ ابتداmg/kg 20 در روز (در چند نوبت‌ منقسم‌)مصرف‌ می‌شود. می‌توان‌ در صورت‌ نیازمقدار را افزایش‌ داد. در كودكان‌ بیشتر از20 كیلوگرم‌،ابتدا mg/day 400 بصورت‌منقسم‌ مصرف‌ می‌شود. سپس‌ این‌ مقدارافزایش‌ می‌یابد تا حملات‌ كنترل‌ شوند(معمولا در محدوده‌ mg/kg 20-30 درروز) حداكثر مقدار مصرف‌ روزانه‌ mg/kg 35 است‌
تداخل :
این‌ دارو غالبا غلظت‌پلاسمایی‌ فنوباربیتال‌ و فنی‌توئین‌ و گاهی‌نیز غلظت‌ پلاسمایی‌ اتوسوكسیمید وپریمیدون‌ را زیاد می‌كند. داروهای‌ ضدافسردگی‌ و ضد جنون‌ با كاهش‌ آستانه‌تشنج‌، با اثر ضد تشنجی‌ این‌ دارو مقابله‌می‌كنند. سایمتیدین‌ با مهار آنزیم‌های‌كبدی‌، غلظت‌ پلاسمایی‌ والپروات‌ راافزایش‌ می‌دهد. تجویز همزمان‌ سایرداروهای‌ ضد صرع‌، موجب‌ افزایش‌ سمیت‌دارو میگردد بدون‌ اینكه‌ اثرات‌ درمانی‌ آن‌افزایش‌ یابند، علاوه‌ بر این‌ تركیب‌ درمانی‌،كنترل‌ درمان‌ را پیچیده‌ می‌كند. كلروكین‌ بااثر ضد تشنجی‌ این‌ دارو مقابله‌ می‌كند

ریسپریدون:
قبل از مصرف این دارو در موارد ذیل با پزشك خود مشورت نمائید:
• وجودهرگونه حساسیت به ریسپریدون .
• در دوران حاملگی و شیردهی.
• در افراد مسن: افراد سالخورده با مصرف این دارو ممكنست با افزایش خطرات عوارض جانبی مواجه شوند و مقدار مصرف دارو در این افراد باید كمتر شود.
• در صورت مصرف هر نوع دارو چه با نسخه و چه بدون نسخه پزشك بخصوص داروهای ضد فشار خون، بروموكریپتین، كاربامازپین، كلوزاپین، تضعیف كننده های سیستم اعصاب مركزی، لوودوپا .
• در صورت ابتلاء به هر نوع بیماری بخصوص سرطان پستان، بیماری قلبی عروقی، بیماری مغزی عروقی، از دست دادن آب بدن ، نقص كاركبدی، سابقه تشنج، كاهش غیر طبیعی حجم خون ، بیماری پاركینسون، نقص كار كلیه.
در طول زمان مصرف این دارو رعایت نكات زیر توصیه میشود:
• از مصرف دارو بیش از مقدار توصیه شده توسط پزشك خودداری كنید .
• در صورتیكه یك نوبت مصرف دارو را فراموش كردید به محض بیادآوردن ، دارو را میل كنید ولی اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد از مصرف آن خودداری كرده و مقدار مصرف بعدی را نیز دو برابر نكنید.
• در طول مدت درمان بطور منظم جهت معاینه به پزشك مراجعه كنید.
• قبل از قطع مصرف دارو به پزشك معالجتان اطلاع دهید ، زیرا ممكنست كاهش تدریجی مقدار مصرف دارو لازم باشد.
• قبل از هر نوع عمل جراحی یا دندانپزشكی و یا هر درمان اضطراری پزشك معالج یا دندانپزشك را از مصرف این دارو مطلع سازید.
• مصرف این دارو ممكنست باعث تاری دید، گیجی یا خواب آلودگی شود لذا از رانندگی یا انجام كارهایی كه نیاز به هوشیاری كامل یا دید واضح دارد خودداری نمایید، همچنین با توجه به اینكه این دارو باعث كاهش فشار خون وضعیتی می شود به هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته احتیاط كنید.
• مصرف این دارو ممكنست باعث حساسیت پوست در برابر نور شود، لذا در طول درمان با این دارو از قرار گرفتن در مقابل نور مستقیم خورشید خودداری كنید.
• مصرف این دارو ممكنست باعث افزایش دمای بدن شود، لذا بهنگام ورزش، حمام گرم و قرار گرفتن در دمای بالا كاملاً احتیاط كنید.
مصرف در حاملگی و شیردهی:
مصرف این دارو در این دوران توصیه نمی گرددمگر با تشخیص پزشك متخصص.
مقدارو نحوه مصرف دارو:
مقدار مصرف هر دارو را پزشك تعیین میكند ولی مقدار مصرف معمولی این دارو بشرح زیر است:
مقدار مصرف معمول كودكان:
اطمینان و كارآرایی این دارو جهت مصرف در افراد كمتر از 18 سال به اثبات نرسیده است.
مقدار مصرف معمول بزرگسالان:
در درمان سایكوز: 1 میلیگرم بصورت خوراكی دو بار در روز در اولین روز ، كه این مقدار در روز دوم ممكن است به 2 میلیگرم دو بار در روز ودر روز سوم به 3 میلیگرم دو بار در روز افزایش یابد. حداكثر مقدار مصرف در بزرگسالان 16 میلیگرم در روزمی باشد.
نكته : در بزرگسالان با بیماری شدید نقص كبدی، این مقدار 4 میلیگرم در روز می باشد.
مقدار مصرف معمول در افراد مسن:
در درمان سایكوز: مقدار مصرف اولیه 5/0 میلیگرم خوراكی دو بار در روز. حداكثر مقدار مصرف در افراد مسن 3 میلیگرم در روزمی باشد.
عوارض جانبی دارو:
هر داروبه موازات اثر درمانی مطلوب ممكنست باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز شود اگرچه همه این عوارض در یك فرد دیده نمیشود در صورت بروز مزاحمت هر یك از عوارض زیر با پزشك مشورت نمایید:
بی قراری، نگرانی، عصبانیت، تاری دید، نقص عملكرد جنسی، گیجی، اختلال در قاعدگی، عوارض اكستراپیرامیدال، بی خوابی، افزایش ادرار، تغییرات خلقی ، خارش یا بثورات جلدی، درد پشت، عوارض قلبی عروقی، افزایش ترشح شیر، افزایش فعالیت غدد چربی، بی اشتهایی، اشكال در تنفس، افزایش یا كاهش حرارت بدن، تشنج، سختی در حركت، سختی در كشش عضلات.
مسمومیت:
درصورت مصرف اتفاقی بیش از مقادیر توصیه شده بیماررا سریعاً به بیمارستان منتقل كنید.
شرایط نگهداری دارو:
• دارو را دور از نور و رطوبت در دمای زیر 30 درجه سانتیگراد و در جعبه نگهداری كنید.
• دارو را دور از دسترس اطفال قرار دهید.
• از نگهداری و مصرف داروهای تاریخ گذشته خودداری كنید.

فلووکسامین :
این دارو در درمان اختلال وسواسی - اجباری و افسردگی برا ی تخفیف علائم بكار می‏رود.
فلووكسامین با مهار اختصاصی بازجذب سروتونین موجب افزایش انتقال سروتونرژیك می‏شود، ولی تاثیر بر فعالیت‏های دوپامینرژیك و نورآدرنرژیك ندارد. این دارو باعث مهار آنزیم سیتوكروم (2D6, 2C9, 3A4, 1A2) P450 می‏شود.
این دارو به خوبی جذب می‏شود و فراهمی زیستی آن 50% (به دلیل اثر اولین عبور) می‏باشد. این دارو دارای متابولیسم كبدی و دفع كلیوی بوده و نیمه‏عمر آن معادل 20-15 ساعت است.
موارد منع مصرف :
در صورت نارسائی شدید كبدی، بروز حملات عصبی، اختلالات نورولوژیك و جنون نباید از این دارو استفاده شود.
هشدار:
1- برای بیماران مبتلا به نارسائی كبدی یا سابقه حمله عصبی، این دارو را باید با احتیاط كامل مصرف كرد. 2- به دلیل تمایل به خودكشی در این بیماران و برای جلوگیری از مسمومیت با دارو، باید كمترین مقدار ممكن از دارو در اختیار بیمار قرار گیرد
عوارض جانبی:
اختلالات جنسی، كاهش تمایل جنسی، تغییرات رفتاری و روانی، جنون، تنگی نفس، احتباس ادرار، ضعف یا خستگی مفرط، یبوست، سرگیجه، سردرد، بی‏خوابی یا خواب‏آلودگی، تهوع و استفراغ از عوارض جانبی عمده این دارو محسوب می‏شوند.

این دارو غلظت پلاسمایی داروهائی مثل فنی‏توئین، كینیدین، داروهای ضدجنون بوتیروفنونی (هالوپریدول)، استمیزول، سیزاپراید، ترفنادین، آلپرازولام، تریازولام، دیازپام، میدازولام، پروپرانولول، متوپرولول، كافئین، تئوفیلین، كاربامازپین، كلوزاپین، متادون، وارفارین را افزایش می‏دهد. مصرف همزمان این دارو با داروهای ضدافسردگی سه حلقه‏ای، مهاركننده‏های منوآمین‏اكسیداز (پروكاربازین، فورازولیدون)، سلژیلین و داروهای مقلد سروتونین موجب تشدید عوارض جانبی دارو می‏شود. مصرف همزمان الكل می‏تواند موجب تضعیف شدید CNS گردد. مصرف همزمان این دارو با دیلتیازم موجب بروز برادی‏كاردی می‏شود
نکات قابل توجه :
1- در صورت مصرف همزمان فلووكسامین با آنتاگونیست‏های گیرنده β (پروپرانولول و متوپرولول)، تئوفیلین، كاربامازپین، كلوزاپین، متادون و دیلتیازم، مقدار مصرف این تركیبات را باید كاهش داد. 2- تعیین مقدار مصرف این دارو برای افراد سیگاری و بیماران با سابقه سوءاستفاده داروئی یا با سابقه جنون، باید با احتیاط صورت گیرد. 3- در بیماران مبتلا به اختلال كبدی، مقدار مصرف دارو را باید كاهش داد. 4- در صورت تجویز طولانی مدت این دارو برای كودكان، باید پارامتراهای رشد را كنترل كرد. 5- حداقل چهارده روز فاصله زمانی بین مصرف مهاركننده‏های منوآمین‏اكسیداز و فلوكسامین باید در نظر گرفته شود. 6- مصرف این دارو باید به تدریج قطع شود. در هر 7-5 روز یك بار، مقدار مصرف را باید به میزان 50 میلی گرم كاهش داد.
مقدار مصرف :
بزرگسالان: در درمان اختلال وسواسی و افسردگی ابتدا 50 میلی‏گرم یك بار در روز در زمان خواب مصرف شود. در صورت نیاز با فاصله 7-4 روز می‏توان هر بار 50 میلی‏گرم دیگر به مقدار مصرف قبلی افزود. در مقادیر بیش از 100 میلی‏گرم، مصرف باید در دو نوبت انجام شود. حداكثر مقدار قابل مصرف mg/day 300 است. كودكان: در درمان اختلال وسواسی ابتدا 25 میلی‏گرم یك بار در روز در هنگام خواب مصرف می شود. در صورت نیاز با فاصله 7-4 روز می‏توان هر بار 25 میلی‏گرم دیگر به مقدار مصرف قبلی افزود. در مقادیر بیش از 50 میلی‏گرم، مصرف باید در دو نوبت انجام شود. حداكثر مقدار قابل مصرف mg/day200 است.