پرسش

سلام. در پارتیشن بندی و تغییر حجم درایورها باید چیگار کنم که اطلاعات درایوها از بین نرود؟ آیا باید از نرم افزار خاصی برای این کار استفاده کنم اگر آره نام نرم افزار چیست؟ مثالا: در درایور D 14/6 GB فضا دارم که می خواهم مقداری از این فضا رو به درایو G که 2/30GB فضا بیش تر ندارد و درایوی هست که ویندوز در آن نصب شده انتقال دهم. لطفا زود پاسخ دهید با تشکر...

پاسخ

با سلام

دوست عزیز برای تغییر حجم پارتیشن باید از برنامه Partition magic استفاده نمایید .



روش کار با برنامه Partition Magic برنامه Partition Magic یكی از بهترین برنامه های پارتیشن بندی است که بنا به ادعای سازندگانش برنامه استاندارد پارتیشن بندی محسوب میشه. یه راست میرم سر اصل موضوع: اصلا پارتیشن مجیک به چه درد میخوره؟ 1- جایگزینی بسیار عالی برای برنامه Fdisk ماکروسافت که تحت داس اجرا میشه. 2- قابلیت تغیر اندازه پارتیشن ها بدون از دست دادن اطلاعات داخل اونها. 3- چسباندن چندین پارتیشن به یکدیگر و یا تبدیل یک پارتیشن به چند پارتیشن. 4- فرمت کردن و پارتیشن بندی در کمتر از 1 سوت و نیم (تقریبا نصف سه سوت) 5- خیلی کارهای دیگه... 6- و غیره... 7- ... چه کسایی میتونن با Partition Magic کار کنن؟ اولا این رو بدونید که درسته که این برنامه یک برنامه کاملا حرفه ای است، ولی اینقدر کارکردن باهاش راحته که همه میتونن ازش استفاده کنند. افراد با آی کیو حدود گل کلم به بالا میتونن از این برنامه استفاده کنن. ولی این رو هم بدونید که این برنامه میتونه اینقدر خطرناک باشه که کل اطلاعات هارد دیسک شما رو از بین ببره. پس با دقت باهاش کار کنید و کاری رو که مطمئن نیستید چیه انجام ندین. اصلا پارتیشن چی هست؟ ای بابا، نشد دیگه! پارتیشن در لغت به معنی تقسیم کردن و مجزا کردنه. درست مثل پارتیشن توی ساختمونها و اداره ها که یه قسمت رو از قسمت دیگه جدا میکنه، توی هارد دیسک کامپیوتر هم میشه قسمتهای مجزایی ساخت که اطلاعات داخل اونها از یکدیگه جدا باشن. حتی میشه نوع ذخیره فایلها در هر پارتیشن مجزا باشه



از مزایای چندین پارتیشن داشتن اینه که اگه اطلاعات یک پارتیشن در اثر ویروس و یا به علت سهل انگار از بین بره، اطلاعات بقیه پارتیشنها باقی میمونه. دیگه اینکه میشه چندین سیستم عامل روی یک کامپیوتر داشت. مثلا خیلیها ویندوز XP و ویندوز 98 یا ME رو باهم دارند. File Systemهای مختلف: فرض کنید که توی خونه یک کمد دارین که سه تا کشو داره. هر کشو هم مال یک نفره. هر کسی یکجوری وسایلش رو داخل کشو قرار میده. یکی وسایل رو مرتب کنار هم میچینه. یکی وسایلش رو مرتب پشت سر هم داخل کشو چیده و هر چیزی معلومه کجا قرار داره. یکی هم وسایلش رو درهم ریخته داخل کشو. یکی هم کشوهاش خالی و مرتبه و تمام وسایلش رو ریخته وسط اطاق! طریقه چیدن وسایل داخل کشو رو میشه به سیستم مدیریت فایل در هارد دیسک تشبیه کرد. شما اطلاعاتتون رو بر روی هارد داخل فایلها و شاخه های مختلف ذخیره میکنید. این فایلها در جاهای مختلف هارد ذخیره میشن و شما ممکنه چندتایی از فایلها رو پاک کنید و مجدد فایل جدید جای اونها بریزید. این وظیفه File System هست که به ویندوز بگه کجای هارد خالی هست و اطلاعات رو کجا ذخیره کنه و فایلی که میخواهید پاک کنید از کجای هارد دیسک پیدا کنه. File System های مختلفی وجود داره که مهمترینهاش رو توضیح میدم. 1- FAT یا File Allocation Table سیستمی بود که از زمان داس مورد استفاده بود و به FAT 16 مشهور بود. این سیستم که هنوز هم ویندوزهای مختلف میشناسنش و اطلاعات داخلش رو نشون میدن، در زمان خودش خیلی خوب بود. ولی بعدها که هارد دیسکهای ظرفیت بالا به بازار اومد. دیگه نمیتونست مدیریت مناسبی برای حجمهای بالا ارایه کنه. از محدودیتی كه FAT 16 داشت این بود كه نمیشد پارتیشنهایی بزرگتر از 2 گیگابایت داشت. به همین خاطر از ویندوز 98 به بعد، یك سیستم دیگه اومد به نام FAT 32. 2- FAT 32، كه نسخه تكمیل شده FAT16 است، با ویندوز 98 به بازار اومد و خیلی از اشكالات FAT16 رو از بین برد. FAT 32 میتونه پارتیشنهایی به بزرگی 2 ترابایت ( 2000 گیگابایت) داشته باشه ولی هنوز محدودیت حجم فایل وجود داره. یعنی حداكثر اندازه یك فایل میتونه 4 گیگابایت باشه. این فایل سیستم رو هنوز تمامی سیستم عاملهای ماكروسافت (البته از ویندوز 98 به بالا) میشناسن. 3- NTFS یا New Technology File System كه با ویندوز NT به بازار اومد و میتونست اشكالات FAT یا FAT32 را برای هاردهای بزرگ پوشش بده و به عنوان یك فایل سیستم برای هاردهای ظرفیت بالا و هاردهای سرورها شد. از خصوصیات این فایل سیستم میشه به عدم محدودیت اندازه فایل و پارتیشن و جلوگیری از نوشتن اطلاعات بر روی نقاط معیوب هارددیسك (Bad Sector)، قابلیت رمزگذاری بر روی اطلاعات و محدود كردن دسترسی بر اساس كاربر اشاره كرد. پارتیشنهایی كه از این فایل سیستم استفاده میكنن رو فقط میشه توی ویندوزهای NT، 2000، XP و NET. استفاده كرد. یعنی در ویندوز 98 یا ME نمیتونید اطلاعات داخل اونها رو بخونید یا بنویسید. (البته برنامه های كمكی برای این كار وجود داره) 4- Linux Ex2/ Ex3 دو فایل سیستم معروف لینوكس هستند كه به صورت پیش فرض در نسخه‌های مختلف لینوكس استفاده میشه. اگر تا بحال فقط از ویندوز استفاده كردین احتمالا این فایل سیستم رو تا به حال ندیدین. خصوصیت بارز اون امكان داشتن پارتیشن تا اندازه 4 ترا بایت (4000 گیگابایت) و قابلیت بازیابی بسیار بالای اطلاعات است. هیچكدام از سیستمهای عامل ماكروسافت تا به حال امكان استفاده از پارتیشنهای لینوكس رو در اختیار نگذاشتن، یعنی اطلاعات داخل اونها رو نمیشه (البته نرم افزارهای خاصی برای این كار هست) خواند و نوشت. 5- انواع دیگر: فایل سیستمها به همین تعداد محدود نمیشن. تقریبا هر سیستم عاملی برای خودش یك فایل سیستم مجزا داره، مثلا Novel یا Os/2 هر كدوم فایل سیستم خودشون رو دارن ولی كسی كه با ویندوز كار میكنه، كمتر با اونها سر و كار داره. انواع پارتیشن‌ها: به طور كلی در یك تقسیم بندی دیگه میشه پارتیشنها رو به 3 دسته تقسیم كرد: 1- Primary كه معمولا پارتیشن اصلی و اولیه محسوب میشه برای اینكه سیستم‌عاملهای ماكروسافت (منظورم انواع Dos و Windows است) بتونن اجرا (Boot) بشن لازمه كه حداقل یك پارتیشن از این نوع وجود داشته باشه و اسم اون هم C باشه. ممكنه شما هم ویندوز را توی پارتیشن دیگری نصب كرده باشین، ولی حتما باید یك پارتیشن Primary داشته باشین كه اسمش هم C باشه. ویندوز توی این پارتیشن یك سری فایل سیستمی میریزه كه اگه نباشه ویندوز اجرا نمیشه. (مثلا توی ویندوز XP فایلهای Boot.ini, NTDETECT.COM از فایلهای سیستمی هستند كه توی پارتیشن C ریخته میشن) 2- Extended در اصل این نوع پارتیشن خودش یك جور پارتیشن Primary محسوب میشه كه به عنوان یك ظرف برای پارتیشن‌های Logical به كار میرن. اگه هارد دیسك شما بیشتر از یك پارتیشن داشته باشه، حتما یكی از این پارتیشنها داره. (توی برنامه پارتیشن مجیك با رنگ آبی آسمانی نشون داده شده.) 3- Logical وقتی بخواهیم بیش از یك پارتیشن داشته باشیم، باید بعد از پارتیشن اصلی (Primary) یك پارتیشن Extended داشته باشیم و داخل اون رو میتونیم به هر تعداد پارتیشن كه بخواهیم تقسیم كنیم. معمولا پارتیشنهای D , E و .. كه همه دارند از این نوعه. البته نوع File System این پارتیشنها میتونه متفاوت باشه و مثلا یك پارتیشن Logical از نوع Fat32 و یكی از نوع NTFS داشت. (همونطور كه در شكل نقشه دیسك پایین می‌بینید.) آتیش کردن برنامه. اولش که برنامه رو نصب کنید. (این یکی رو دیگه شرمنده نمیشه لینک داد دانلود کنید، چون هم پولیه هم حجم دانلودش حداقل 30 مگ میشه. از روی یک سی دی پیداش کنید و نصبش کنید. وقتی آتیش کنیدش یه صفحه جمع و جور باز میشه که سه قسمت مهم داره. 1- نقشه دیسک 2- صفحه کنترل 3- دکمه های اجرایی نمای كلی نرم افزار و قسمتهای مختلف آن 1- نقشه دیسک، یک نمای کلی از هارد دیسک شما نشون میده، با یک نگاه میتونید بگین که هر پاریتیشن چقدر جا گرفته و از چه سیستمی (File System) استفاده میکنه. به عنوان مثال یک نگاه به نقشه هارد دیسک من بندازین. همونطور که دیده میشه، من چهارتا پارتیشن دارم. اولی که C هست و اسمش رو هم OS گذاشتم، چون صفحه کوچیک بوده حجمش رو نشون نداده، نقشه دیسك نشانگر نوع پارتیشنها و حجم اونهاست. اطلاعات هر پارتیشن با نگاه داشتن ماوس بر روی آن دیده میشه کافیه ماوس رو روی هر کدوم از پارتیشن های نشون داده شده ببرین تا تمامی اطلاعاتش رو نشونتون بده. رنگها توی این برنامه خیلی مهم هستند، اگه به راهنمای رنگهای پایین صفحه یه نگاه بکنید، خیلی ساده میتونید نوع پارتیشنها رو تشخیص بدین. همونطور که توی شکل بالا هم دیده میشه، پارتیشن اول من که اسمش رو گذاشتم OS، از نوع FAT32 هست. پارتیشن بعدی که D هست و اسمش DOCS هست هم از نوع FAT32 است ولی پارتیشن بعدی که E است از نوع NTFS است. اگه دقت کنید پارتیشن دوم و سوم در یک مستطیل آبی رنگ احاطه شدن، این یعنی که اونها از نوع Extended هستند. و بالاخره پارتیشن آخری هم مال لینوکسه و از سیستم Ext3 استفاده میکنه. اون قسمتهایی توی هر پارتیشن که با رنگ کرم رنگ پر شده، نشون دهنده درصد پر شدن اون پارتیشنه، یعنی اطلاعات داخل اون پارتیشن اینقدر جا گرفته. حالا كه به اندازه كافی از در و دیوار حرف زدیم بهتره بریم سراغ كار اصلی، یعنی داغون كردن هارد تغییر اندازه دادن یك پارتیشن: راحت ترین كاری كه پارتیشن مجیك انجام میده تغیر اندازه دادن یك پارتشن است. (البته تغییر اندازه پارتیشن Primary و اون پارتیشنی كه روش ویندوز نصب كردین یك كم سخت تره.) برای این كار كافیه روی پارتیشنی كه میخواهین تغیر اندازه بدهیدش، راست كلیك كنید و از منوی باز شده گزینه Resize / Move رو انتخاب كنید. از كادری كه باز میشه میتونید اندازه جدید پارتیشن رو انتخاب كنید. توی این كادر چند قسمت مهم وجود داره:


1- Free Space Before كه میزان فضای خالی قبل از پارتیشن رو نشون میده. اگه بخواهید پارتینش رو جابجا كنید، این مقدار تغیر میكنه در غیر این صورت مقدار صفر باید باقی بمونه. 2- New Size اندازه جدیدی است كه میخواهید پارتیشن پیدا كند. این مقدار رو نمیتونید از مقدار فضای اشغال شده هارد كوچكتر در نظر بگیرید. (قسمت مشخص شده با سبز تیره) 3- Free Space After میزان فضایی كه میخواهید بعد از این پارتیشن خالی بماند 4- Cluster Size رو تغییر ندهید. تشكیل یك پارتیشن جدید: این برنامه خیلی راحت‌تر و سریعتر از برنامه‌ای مثل Fdisk پارتیشنهای جدید تشكیل میده، برای همین خیلی از كسانی كه میخواهند سریعتر پارتیشن بندی كنند، همه عملیات تشكیل پارتیشنهای جدید رو با این برنامه انجام میدهند. برای این كار كافیه یك جای خالی هارد دیسك كه در نقشه دیسك با رنگ خاكستری تیره نشون داده میشه، راست كلیك كرده و گزینه Create رو انتخاب كنید. توی كادر جدیدی كه باز میشه، میتونید مشخصات پارتیشن جدید رو انتخاب كنید. تنظیماتش به قرار زیر است: 1- Create as كه مشخص میكنه چه نوع پارتیشنی میخواهید بسازید. (Primary یا Logical یا Extended) 2- Partition Type كه نوع File System رو انتخاب میكنه 3- Label كه اگه دوست داشته باشید میتونید یك اسم برای پارتیشن انتخاب كنید. (این مورد اختیاری است) 4- Size كه اندازه پارتیشن جدید رو انتخاب میكنید. (میشه در قسمت Percent هم درصد اشغال فضای هارد رو توسط این پارتیشن جدید كه قراره ساخته بشه مشخص كرد). موارد دیگری هم هست ولی چون زیاد استفاده نمیشه توضیح نمیدم. پارتیشن بندی یك هارد كاملا خالی از اول: میخواهیم یك هارد 40 گیگابایتی خالی رو پارتیشن بندی كنیم. 1- ابتدا با راست كلیك كردن بر روی نوار خاكستری و انتخاب گزینه Create و انتخاب كردن گزینه‌ها همانند زیر پارتیشن Primary میسازیم كه حجمش 25 درصد حجم كل هارد باشد. تنظیمات: Create as: Primary، Partition Type: Fat32، Label:Win، Percent of allocated Space:25%) دقت كنید كه در هنگام ساختن پارتیشن، كافی است یكی از گزینه‌های حجم درخواستی یا درصد را پر كنیم. در مثال بالا ما با انتخاب 25 درصد، در اصل یك چهارم حجم هارد را به پارتیشن اولیه اختصاص دادیم. 2- در مرحله دوم باید یك پارتیشن از نوع Extended بسازیم كه كل فضای باقیمانده هارد رو اشغال كنه. چون همونطور كه قبلا گفتیم، پارتیشنهای Extended در اصل برای نگهداری پارتیشنهای Logical ساخته میشن. پس مجدد در فضای خالی نوار خاكستری (كه الان یك چهارم سمت چپش رو فضای پارتیشن C اشغال كرده) راست كلیك كنید و Crearte رو انتخاب كنید. فقط كافیه Partition Type رو روی Extended بگذارید و اندازه اون رو 100 درصد انتخاب كنید. (چون میخواهیم كل فضای باقی مونده رو به پارتیشن Extended اختصاص بده.) 3- داخل پارتیشن Extended كه الان ساخته شده (كادر آبی آسمانی) راست كلیك كرده و Create رو انتخاب میكنیم. با انتخاب Logical برای Create as و Fat32 برای Partition Type و تایپ كردن 10000 در كادر Size یك پارتیشن 10 گیگابایتی از نوع Fat32 تشكیل میدهیم. 4- مرحله بالا رو مجددا انجام میدهیم. 5- مرحله فوق رو مجدد تكرار میكنیم. با این تفاوت كه در جای Size عددی تایپ نكرده و در قسمت Percent مقدار 100 رو تایپ میكنیم. بدین صورت یك پارتیشن با میزان فضای باقی مانده از 2 پارتیشن قبلی تشكیل میشود. 6- بعد از انجام شدن همه این عملیات، كافی است برای اجرا شدن این تغییرات بر روی دكمه Apply در قسمت سمت چپ و پایین صفحه قرار دارد كلیك كنید. بعد از تایید اینكه آیا میخواهید عملیات انجام شود، كلیه این كارها با سرعت انجام میشود. (گاهی اوقات یك پارتیشن در حال استفاده است و برنامه از شما میپرسد كه كامپیوتر را ریست كند و عملیات را انجام دهد، كه در اینجور مواقع اگر مطمئن هستید كه پارتیشن بندی به درستی انجام شده است، قبول كنید تا بقیه كارها بطور خودكار انجام شود.) توجه: در هر مرحله از كار كه به نظرتان اندازه پارتیشن یا تنظیمات مناسب نیامد، با كلیك كردن بر روی دكمه Undo از عمل قبلی صرف نظر كرده و عمل جدیدی انجام دهید. دقت كنید كه اگر بطور مثال یك پارتیشن جدید ساخته و حجم آن را 10 گیگابایت در نظر گرفته باشید و بعد نظرتان تغیر كند و بخواهید سایز آن را به 12 گیگابایت تغیر دهید، نباید آن پارتیشن را Resize كنید، زیرا در این صورت پارتیشن مجیك یكبار پارتیشنی 10 گیگی ساخته و سپس آن را به اندازه 12 گیگابایت تغییر اندازه میدهد