پرسش

rah ebtela be aids &
pishgiree az an
lotfan javab bedid
chand daghigheh pish porsidam khabari nashood
- دیپلم

پاسخ

با سلام
ایدز بیماری ناشی از ورود ویروس ‏HIV‏ است این ویروس وارد سلولهای ایمنی می شود و ‏عملكرد آنهارا دچار اختلال می كند. ‏HIV‏ شامل چهار مرحله است: عفونت حاد معمولا بدون درد ‏است . در 50% موارد بیماری شبیه تب غده ای است علایم اولیه شامل تب ،ضعف وبیحالی ‏،سر درد و گلو درد ،درد مفاصل درد رشكم و اسهال باشد. معملا طی دو هفته بیماری بهبود ‏می بابد. در این مرحله آنتی ژن ویروس در خون وجود دارد ولی هنوز آنتی بادی ظاهر نشده ‏است. ‏
مرحله دوم یك دوره طولانی مدت بدون علامت است كه از چند ماه تا چند سال متغیر است و ‏در طول این دوره آنتی بادیها پدید آمده و باقی می مانند.اختلال عملكرد عصبی در اواخر این ‏دوره دیده می شود. ‏
مرحله سوم : در این مرحله بزرگ شدن غدد لنفاوی بصورت فزاینده دیده می شود ولی ‏هیچگونه نشان وعلامتی از عفونت دیده نمی شود. غدد لمسی قوام پلاستیكی دارد و متحرك ‏می باشد ممكن است بصورت متناوب حساس شوند. ‏
مرحله چهارم مرحله علامت داربیماری است. در آغاز این مرحله آنتی بادیها شروع به كاهش و ‏ناپدید شدن می كند. بیماران مبتلا به ایدز اغلب دراثر ابتدا به عفونتهای فرصت طلب بیماریهای ‏سیستم عصبی مركزی ، با كاهش وزن شدید روبرو می شوند.‏
‏ شاه علامت ‏HIV‏ ،اختلال عملكرد سیستم ایمنی بصورت پیش رونده است.‏HIV‏ در خارج از بدن ‏انسان به سختی زنده می ماند و عمدتا از طریق خون ومنی انتقال می باید .بنابراین راههای ‏اصلی انتقال بیماری عبارتند از انتقال جنسی ،تزریق فراورده های خونی ،تزریق با وسایل آلوده ‏به خون و انتقال از مادر به جنین .‏
مدركی كه نشان دهد این بیماری توسط نیش حشرات منتتقل می شود وجود ندارد. ‏
خطر انتقال در هر بار تماس جنسی 9-1% است خطر انتقال از مرد به زن بیشتر از انتقال از زن ‏به مرد است.وجود صدمات مخاطی و عفونتها بویژه اگر باعث ایجاد زخم درناحیه تناسلی گردد ‏احتمال انتقال را افزایش خواهد داد. ‏
انتقال ‏HIV‏ از طریق تجویز خون كامل ، اجزای سلولی خون ،پلاسما و فاكتورهای انعقادی انجام ‏می شوند. استفاده از سرنگ مشترك جهت تزریق معتادان تزریقی از راههای دیگر است. ‏
تغذیه با شیر مادر احتمال انتقال به كودك را تا 14% افزایش می دهد. ‏
تماسهای روزمره باعث انتقال نخواهد شد و از طرفی همانطور كه ذكر شد بیماری در مراحل ‏اولیه علامتی ندارد و تنها راه شناسایی آزمایش خواهد بود.‏