پرسش

darbareie dializ va anjame an toozihi dade shavad

پاسخ

دیالیز از نظر لغوی به معنی تجزیه شیمیایی اجسام بر اساس سهولت عبور از مواد مشبک ، جدایی بخشهای مختلف ، و جدا کردن مواد محلول از یکدیگر است . کار دستگاه دیالیز نیز این است که افرادی که کلیه های نارسا دارند ، و قدرت تجزیه و دفع مواد زاید خون را از راه ادرار ندارند این عمل را انجام دهد . یعنی از طریق انتشار مولکولهای محلول از خلال پرده تراوا که از طرف غلیظ تر به طرف دقیقتر انجام می شود صورت گیرد .
برای انجام دیالیز معمولا ابتدا باید جراح یک « فیستول» یا« شنت» ( رگ مصنوعی و رابط بین سیاه رگ و سرخ رگ ) در ناحیه زیر جلد دست یا پا ( سابکلاوین یا فمورال ) بگذارد ( شانت ) . سپس بر اساس تجویز پزشک ، باید هر دو سه روز یک بار برای انجام دیالیز مراجعه شود . در حقیقت افرادی که دیالیز می شوند کسانی هستند که به دلایلی که ذکر خواهد شد کلیه های خود را از دست داده اند و به دیالیز و یا احتمالا پیوند کلیه نیاز دارند .
چه افرادی باید دیالیز شوند ؟
1. افرادی که به نارساییهای حاد یا مزمن کلیه دچار شده اند و پزشک به آنها پیشنهاد دیالیز را بکند ( ارومی علامت دار ) .
2. عفونت پرده روی قلب ( پریکاردیت )
3. ازدیاد فشار خون وابسته به حجم .
4. ازدیاد غیر قابل کنترل پتاسیم خون و اسیدوز شدید خون و یا حجم مفرط مایعات خون .
5. هرگاه عملکرد کلیه ها کمتر از پنج درصد طبیعی خود برسد .
علل نارسایی حاد یا مزمن کلیه عبارتند از :
اسهال ، استفراغ ، خونریزی ، فشارخون بالا ، سنگهای کلیه ، سرطان ، عفونتها ، مصرف خود سرانه داروها ، حساسیت ، سکته قلبی و ...
عوارض دیالیز :
شوک ، نارسایی قلبی ، زوال عقلی ، عفونت ، ایجاد لخته در خون ، عفونت صفاق .