پرسش

بیماری اسکیزوفرنی کاتاتونیک چه علائمی دارد و اینکه میگویند اسکیزوفرنی تهدید کننده زندگیست درست است؟

پاسخ

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی کاتاتونیک علاوه بر اینکه ملاک‌های تشخیصی کلی برای اسکیزوفرنی را برآورده می‌کنند به اختلالی دچار هستند که ویژگی آن آشفتگی روانی – حرکتی است. بی‌حرکتی به صورت بهت زده و خیره کننده از علائم بیماران مبتلا به کاتاتونیک است. مهمترین ویژگی این اختلال رفتار حرکتی است که یا به شدت برانگیخته و یا کاملا منجمد و بی‌حرکت است و گاهی هم بین این دو حالت در نوسان می‌باشد. شروع این اختلال ناگهانی است. این اختلال را می‌توان به دو نوع تقسیم کرد: الف. کاتاتونیک هیجانی Excited.ca : معمولا همراه با فعالیت‌های حرکتی شدید و گاهی خشونت‌آمیز است. ب. کاتاتونیک انزواگرا Withdran.ca : معمولا توام با بازداری کلی، بهت‌زدگی، عدم تکلم، منفی‌گرایی، انعطاف‌پذیری مومی شکل و در برخی موارد وضعیت نباتی می‌باشد. در مجموع اسکیزوفرنی به عنوان یک اختلال روانی سایکوتیک پیش آگهی چندان خوبی نداشته و معمولا از درمان قطعی برخوردار نیست . هر چند این داروها جنبه ی درمانی ندارند اما مطالعات نشان داده است که داروهای موجود علائم بیماری را بهبود می بخشند و به جلوگیری از عود بیماری کمک می کنند. این داروها در مورد علائمی مانند توهم تاثیر گذار هستند اما در مورد علائمی مانند فقدان انگیزه و اختلالات خلق و خوی تاثیر کمی دارند. این داروها عوارض جانبی کوتاه مدت و بلند مدت مهمی دارند. این عوارض می توانند شامل موارد زیر باشند: خواب آلودگی، خشکی دهان، یبوست، تاری دید، سرگیجه همچنین دارو های ضد اسکیزوفرنی می توانند در فعالیت و حرکت فرد بیمار تاثیر بگذارند، به عنوان مثال باعث کند شدن طرز راه رفتن فرد و یا باعث لرزش و یا حرکات غیر طبیعی صورت و بدن شوند. اگر این عوارض جانبی رخ دادند، پزشک باید برای کاهش میزان عوارض میزان دوز دارو و یا نوع دارو را تغییر دهد و یا اینکه داروهای دیگری را برای کاهش عوارض تجویز کند. مشکلات حرکتی طولانی مدت را دیسکینزی کینزیا (tardive dyskinesia) می خوانند و در افرادی که دوره های درمانی طولانی مدت را طی می کنند رخ می دهد. از آنجا که خطر عود علائم اسکیزوفرنی بسیار بالا می باشد، درمان باید حداقل برای یک تا دو سال ادامه داشته باشد. چنانچه مصرف دارو مشکل باشد، پزشک دارو های اسکیزوفرنی تزریقی را تجویز می کند که معمولا به صورت ماهانه تزریق می شوند و در بسیاری از بیماران مفید واقع شده اند. همچنین تحقیقات نشان داده است که یک نوع از روان درمانی که به آن رفتار درمانی گفته می شود ممکن است بتواند احتمال عود بیماری را کاهش دهد. در این زمینه به تحقیقات بیشتری نیاز است.