کد:
1159359
پرسش
با عرض سلام /من خیلی ادم خجالتی و کم حرفی هستم و حتی در دانشگاه و محیط کار خیلی طول میکشه تا با کسی صحبت کنم و دوست بشم و این واقعا اعصابم رو خورد کرده مثلا وقتی در دانشگاه میخوام از دختری جزوه بگیرم تا چند هفته فکر میکنم چطوری برم جلو و صحبت کنم که اخرش هم نمیرم بگیرم یا اگر هم برم انقدر صورتم سرخ میشه و دست و پام رو گم میکنم و نفس کم میارم که دیگه از خودم بدم میاد نمیدونم اعتماد به نفسم پایینه یا ...
<div>خواهشا من رو راهنمایی کنید که چیکار کنم که به این احساس غلبه کنم؟؟؟</div>
پاسخ
با سلام به شما دوست بزرگوار
خجالتی بودن 2 منشا درونی و اکتسابی دارد که هیچ کدام از ایندو بر دیگری برتری و غلبه ندارد
یک انسان می تواند به لحاظ ژنتیکی درونگرا باشد اما از طریق تمرین و یادگیری روش های ارتباط موثر با دیگران را نیز کسب کند
بنابراین به نظر می رسد که اولین راهکار برای شما این باشد که دیدتان را نسبت به ویژگی های درونیتان کمی تلطیف کنید
قدم بعدی این است که دنبال کشف افکار پشت پرده ذهنتان باشید در زمانی که این حالت خجالت به شما دست میدهد
یعنی نگاه کنید در این زمان هایی که هول می شوید دست و پایتان را گم می کنید و احیانا تمام مطالبی که در نظر داشتید برای بیان کردن فراموشتان می شود دقیقا چه افکاری در ذهن شما می گذرد؟
مثل اینکه این افراد االان دارن راجع به من چه فکری می کنن؟نکنه لباس مناسبی نپوشیده باشم؟نکنه این مطالب که دارم میگن اشتباه و بی ربط باشن و الان تو ذهنشون دارن به من می خندن؟ و از اینجور افکار که غالب ادم ها ممکنه در یک جلسه سخنرانی یا مهمانی به ذهنشون برسه و نتونن خوب ارتباط برقرار کنن
راه حل این مشکل اینه که اولا ادمای دیگه را خیلی بزرگتر از خودمون و یا اگاه تر از خودمون ندونیم. وقتی این دیدگاه رو در مورد دیگران اون جمع داشته باشیم بطور خودکار اعتماد به نفسمون پایین میاد و ممکنه هول بشیم و استرس بگیریم و این استرس هم باز بیشتر روی ارتباط و صحبت کردن ما تاثیر منفی بذاره
بنابراین می بینید که دقیقا اون اتفاقی می افته که نباید یعنی می افتیم در یک سیکل معیوب که اولا این افکار مارو منزوی می کنن و برای ارتباط بهمون استرس می دن و از طرف دیگه این استرس باعث این افکار مایوس کننده میشن
راهکار بعدی این است که در جمع هایی که استرس کمتری دارید و نسبت به جمع شناختتون بیشتر و باهاشون راحت تر هستید این ارتباط گیری و ابراز وجود رو تمرین کنید و سعی کیند ازشون بازخورد بگیرید یعنی بخواهید نسبت به عملکردتان هربار نظر بدن و میزان پیشرفتتون رو مشخص کنن
و در نهایت می تونید در یکسری کلاس های مهارت های زندگی و ابراز وجود شرکت کنید تا بر آموخته هایتان در این زمینه بیافزایید
موفق باشید
مشاور :
خانم ابوالحسنی
| پرسش :
سه شنبه 17/4/1393
| پاسخ :
شنبه 21/4/1393
|
ارتباط دختر و پسر
|
ليسانس
|
27
سال
|
مهارت های ارتباطی
| تعداد مشاهده:
1924 بار