• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
کد: 1256561

پرسش

در کارهایم پشتکار ندارم، هدفی را انتخاب میکنم ابتدای راه هم برای موفقیت بسیار تلاش میکنم ولی وسط راه کم می آورم، خسته و عصبی و مضطرب میشوم و کار را نصفه رها میکنم، فرقی هم نمیکند هدفم کوچک باشد یا بزرگ، در تمام اهدافم چه کوچک و چه بزرگ روشم همین است، سعی هم میکنم اهدافم را به قسمتهای کوچک تقسیم کنم با این حال باز هم موفق نمیشوم تا به این عادت بی پشتکاری ام غلبه کنم. لطفا راهنمایی ام کنید.

پاسخ

امکان دارد که شما در زمینه خود تنظیمی مشکل داشته باشید یعنی نتوانید رفتار و برنامه های خودتان را به درستی هدایت کنید. برای رسیدن به خود تنظیمی، رسیدن به سه ویژگی یا عادت لازم است: مشاهده ی خود: افراد خود تنظیم همیشه و در موقعیت های مختلف، مثل این است که در حال دیدن خود هستند. آن ها خیلی خوب می دانند که در هر موقعیت چه انتظار از آن ها می رود، چه کاری باید انجام دهند و تکلیفشان چیست؟یکی از روش های مشاهده ی خود مثلا در درس خواندن، ارزیابی کردن از خود براساس مهارت های تحصیلی است. به طور مثال آشنایی با روش های مطالعه، یادگیری مفاهیم و حفظ مطالب، ملاکی به دست شما می دهد که چه قدر درست مطالعه می کنید، چه قدر مفاهیم را درست فهمیده اید و در حفظ مطالب چه اندازه موفق هستید. به دلیل همین توانایی، اگر مشکلی در درس خواندن پیش بیاید افراد خود تنظیم علت آن را زود متوجه می شوند. مثلاً این که آیا حواسشان پرت شده؟ آیا مطلب را خوب نمی فهمند؟ و یا اینکه توضیحات متن کتابی که می خوانند یا حرف های معلم مبهم است؟ با این روش های مشاهده، شما می توانید تصویر درستی از خود داشته باشید. قضاوت درباره ی خود: چون افراد خود تنظیم، خود را می شناسند و می توانند با ملاک هایی که دارند موقعیت خود را ارزیابی کنند. مانند مسافری که مقصد مشخصی دارد و می تواند دائماً موقعیت خود را نسبت به هدف ها بسنجد. آن ها انتظارات واقع بینانه ای از خود دارند و درباره ی خود درست قضاوت می کنند. آن ها وضعیت خود را در هر درس و هر تکلیف می شناسند و درباره ی تلاش هایی که انجام می دهند قبل از همه قضاوت می کنند. آن ها افراد امیدواری هستند و طبق شناختی که از خود دارند. به توانایی های خود ایمان دارند. تنظیم برنامه های شخصی: افراد خود تنظیم در هر روز، هفته، ماه و سال برای خود هدف هایی دارند و همیشه در حال تعقیب هدف های خود هستند. آن ها در نتیجه ی قضاوتی که درباره ی خود دارند. همیشه هدف های جدیدتری در نظر می گیرند و برای رسیدن به آن ها برنامه هایی را تنظیم می کنند و به همین خاطر خیلی خوب از وقتشان استفاده می کنند. منظور از هدف، هدف های دور و دراز نیست. خواندن یکی از درس های کتاب زبان انگلیسی، یاد گرفتن نکته های دستور زبانی و تمرین املاء و یا حفظ کردن واژه های جدید می تواند هدفی مهم برای یک هفته باشد.شکست ها آن ها را ناامید نمی کند. و آن ها طبق تجربه های قبلی (شکست ها و موفقیت ها) برای موفقیت های بیش تر برنامه ریزی می کنند.آن ها نه تنها برنامه ریزی می کنند بلکه برای رسیدن به هدف های زمینه را آماده می کنند. به این ترتیب که محیط زندگی، برنامه های و فعالیت های مدرسه، و مهم تر از همه خود را برای موفقیت تنظیم می کنند. آن ها روابط اجتماعی خوبی (با دوستان، معلم ها و اطرافیان) دارند و از این روابط برای موفقیت خود استفاده می کنند. توصیه جدی دارم به یک متخصص طب سنتی مراجعه داشته باشید. گاهی اوقات بر هم خوردن سیستم کلی بدن باعث ایجا حالات عصبی و خستگی مفرط می شود پس در این زمینه حتما اقدام داشته باشید.

مشاور : خانم عطاريان | پرسش : چهارشنبه 22/2/1395 | پاسخ : سه شنبه 28/2/1395 | | نا مشخص | 23 سال | اعتماد به نفس | تعداد مشاهده: 494 بار

تگ ها : عدم پشتکار کارها نیمه تمام اعتماد به نفس

مشاوره های مرتبط

سلام وقتتون بخیر
من فرزند اول خانواده هستم و فوق لیسانس فناوری اطلاعات که به تازگی حدودا 6 ماه است مشغول کار شده ام. مجرد هستم.
من مشکلی که دارم اینه که به راحتی اجازه می دهم دیگران حقم را بخورند و دم نمی زنم. یعنی از حق خودم آگاه نیستم که بخواهم از آن دفاع کنم و از این بابت خودم را سرزنش می کنم... مثلا اگر ماهیانه حقوق کم بگیرم، دنبالش نمی روم و می گوییم شاید حقم بوده که بهم اینقدر داده اند. کلا برای گرفتن حقم خیلی کمرو هستم. ممنون میشم منو راهنمایی کنید و راهکاری در این مورد به من بدهید.

سلام و خسته نباشید
من مشکل دارم و ازتون کمک میخوام
15سالم بود که ازدواج کردم حاصل ازدواج ما2فرزند 1دختر و 1پسر دارم مدت 9ماه میه خارج از کشور مهاجرت کردیم و الان چهار ماه میشه از همسرم جدا شدم از لحاظ مالی وضعیت خوبی داریم اما من حالم خوب نیست از خودم متنفرم نمیتونم با بچه هام ارتباط داشته باشم همیشه دعواشون میکنم وقتی از خودم عکس میگیرم هربار پاک میکنم و دوباره میگیرم آخر سر هم پشیمان میشم شبها خواب ندارم موهامو کوتاه کردم تا یه تغییری کنم اما کارم شده فقط گریه که چرا اینکارو کردم خودم سیلی میزنم که چیزی نیست ایراد نداره همیشه کسل هستم نمیخوام وضعیت همین جوری پیش بره من هنوز 23ساله هستم میخوام زندگی کنم کمکم کنید

سلام.من 16 سالمه دوم دبیرستان هستم.خودم حس میکنم اعتماد به نفس خیلی کمی دارم و خجالتی ام. در مدرسه و در کلاس خجالت میکشم سوالاتم را بپرسم و انگار یک عاملی باعث میشود و نمیذاره من صحبت کنم و نظر بدم.وروابط اجتماعی کمی هم دارم درست مثل بابام.بابام میگه تو جمع صحبت کنم که مثل او نشم اما نمیتونم. نمیدونم چیکار کنم؟

UserName