• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
کد: 1205078

پرسش

پسر 3 سال و نیمه ای دارم که به شدت بهم وابسته است و شبا پیش خودم میخوابه تا حدی که باید من تو صورتش نگاه کنم یا منو لمس کنه تا بخوابه..میخوام تو اتاق خودش بخوابونم چیکار کنم؟ (اصلا تو تختش حتی واسه ده دقیقه نمیمونه).

پاسخ

به طور کلی خصوصا در مورد کودکانی که به مدت طولانی در اتاق والدین خوابیده اند جدا کردن اتاق کار دشواری است لذا در درمان کلنجار رفتن بر سر خوابیدن و بیدار شدن های مکرر در طول شب از فنونی استفاده می شود که به کودک کمک می کند در رابطه با مستقل خوابیدن، رفتارهای جدید و بیشتری را یاد بگیرد. به این ترتیب کودک یاد می گیرد خودش بخوابد. مراحل موفق ترین رویکردهای درمانی موجود برای این مشکل به شرح زیر می باشد: - پدر و مادر باید نظم و شعائر خاصی در هنگام خواب کودک انجام دهند تا کودک متوجه شود که وقت خواب است.(مثلا دادن یک غذای سبک یا یک لیوان شیر به کودک، خواندن کتاب داستان، خواندن لالایی، مسواک زدن برای کودک، پوشاندن لباس خواب به کودک و ...) - بعد از شب به خیر گفتن به کودک، رفتار کودک را خاموش کنید یعنی هیچ نوع صحبتی با او نداشته باشید و به او نشان دهید که وقت خواب است. در شبهای نخست در کنار کودک بخوابید (البته برخی از روان شناسان معتقدند که نباید کنار کودک خوابید چون فرقی با شرایط قبلی کودک ندارد صرفا سعی کنید کنارش باشید تا خواب برود) ولی هیچ توجهی به گفتار او نداشته باشید نهایتا اگر دیدید بیش از حد حرف می زند به گفتن "هیس" بسنده کنید و به رفتارهایش بی توجهی کنید تا کم کم خوابش ببرد. بعد از گذار از این مرحله سعی کنید فقط کودک را در رختخواب بگذارید و خودتان از اتاق خارج شوید که او بخوابد. اگر کودک از اتاق خارج شد او را به اتاقش برگردانید و به وی تاکید کنید که نباید از اتاقش خارج شود. در مورد کودکانی که خیلی مقاومت می کنند حتی می توانید تذکر دهید که در صورت تکرار این رفتار درب اتاق را قفل می کنید. - پدر و مادر باید رفتار خوب فرزندشان را تشویق کنند و به ازای هر بار که در اتاقش خوابید به او برچسب دهند. الصاق نمودار این برچسبها پشت در اتاق کودک توصیه می شود. بعد از هر یک هفته ای که کودک برچسب تشویقی می گیرد یک تشویق جانانه مثل رفتن به پارک یا سینما یا تفریحاتی مشابه توصیه می شود. - برای بررسی وضعیت خواب رفتن و کلا استقلال کودک در هنگام خواب استفاده از برگه ثبت روزانه اکیدا توصیه می شود چرا که والدین با مشاهده این موارد ثبت شده می بینند که مثلا کودکشان به نسب شب گذشته یا هفته گذشته چه پیشرفتی داشته است و لذا به پیگیری اقامات خود دلگرم تر می شوند. - به والدین توصیه می شود هرگاه تصمیم به جدا کردن اتاق کودک خود داشتند کتب مرتبط با این موضوع را حتما مطالعه کنند. کتابهای خوبی در این زمینه در بازار وجود دارد. همچنین خواندن کتابهایی با این موضوع برای کودکان هم توصیه می شود. سری کتابهای خرسی و ..شامل آموزشهای مهارتهای زندگی به کودکان است که در زمینه استقلال در خوابیدن کودکان هم تالیف دارد.

مشاور : خانم عطاريان | پرسش : چهارشنبه 19/1/1394 | پاسخ : شنبه 29/1/1394 | تربیت کودک | نا مشخص | 27 سال | شیوه های تربیتی | تعداد مشاهده: 904 بار

تگ ها : فرزند پروری خواب رفتن کودک اتاق جدا

مشاوره های مرتبط

با عرض سلام و وقت بخیر
مادر یک پسر بچه 2سال و 3ماهه هستم...چند روزی هست که با همسرم تصمیم به جدا کردن اتاق خوابش گرفتیم و 3شبه اقدام کردیم.
عصرها بدون مشکل توی تختش میخوابه اما شبها با وجود نور چراغ خواب و اینکه ما پایین تختش میخوابیم بازم ناآرومی میکنه البته برای رفتن به تختش بهانه میگیره...اول توی بغلم میخوابونم و وقتی خوابش میبره تو تختش میذارم باز چند ساعت بعد بیدار میشه اما دیشب توی تختش غلت زد تا خواب رفت اما خیلی بیشتر از شبهای قبل ناآرومی کرد
حدود یکماهه از پوشک گرفتمش اما هنوز گاهی خودشو خیس میکنه...به هیچ عنوان سابقه شب ادراری نداشت اما دیشب خودشو دو بار خیس کرد.
خیلی نگرانشم و نمیدونم چطور باید این پروسه رو تا آخر و بدون اشتباه انجام بدم تا خدایی نکرده اثرات بدی در روحیه اش نداشته باشه.
ما برای فرزند دوم اقدام کردیم و میخواییم تا تولد فرزند دوم به امید خدا پسرم رو کمی مستقل کنیم.
متاسفانه خوابیدن پسرم توی این دوساله کنار ما به رابطه زناشویی ما لطمه زده و بیشتر از من همسرم تمایل به جدا کردن پسرم داره...اما هر سه توی این چند شب به شدت بدخواب و خسته شدیم و نمیدونم تا کی همسرم همکاری میکنه.
ممنونم از توجهتون

با عرض سلام. بنده فرزند پسری شش ساله دارم که مدتیست در مورد خوابیدن در اتاق خودش دچار مشکل شده ایم. توضیح اینکه ایشون از سه سالگی در اتاق خودش می خوابیده. اما بعد از اینکه که چند ماهی به مهد کودک رفت دیگر حاضر نیست به اتاق خودش بره. این هم اضافه کنم که حدود یک ماهه که ما صاحب نوزاد پسری دیگه هم شده ایم. البته قبل از تولد نوزاد این رفتار آغاز شده.ایشون فرزند اوله.
تمامی راه ها رو رفتیم. از تشویق و جایزه گرفته تا تنبیه و تحریم. شده یک هفته کارتون و کامپیوتر محروم بوده اما حاضر نشده توی اتاق خودش بخوابه. جایزه هایی هم که مطمئنم خیلی دوست داره رو در ازای خوابیدن توی اتاقش بهش پیشنهاد می کنم خیلی خوشحال میشه و می پذیره. اما شب باز هم میاد اتاق ما.
لطف کنید راهنمایی بفرمایید. چون واقعا جنگ اعصابی شده.
ممنونم
در ضمن یک مشکل دیگری هم که هست دستشویی رفتنشه. خدا رو شکر شب ادراری نداره. اما در طول روز اینقدر دستشویی رفتنشو به تاخیر می اندازه که شورت و شلوارشو خیس می کنه. بارها با روشهای مختلف بهش گفتیم که هر موقع احساس کرد دستشویی داره بره. ولی ...

با عرض سلام
من یک دختر 8 ساله دارم که تقریبا از 2 سالگی به طور مستقل در اتاق خودش میخوابه البته اوایل وقتی که نصف شب میخواست که پیش من بخوابه مقاومتی نمیکردم ولی از وقتی که بزرگتر شده کوتاه نمیام ولی راستش بعد از گذشت 6 سال از جدا خواباندنش همچنان نصف شب اگر بیدار بشه به تختخواب ما میاد. حتی من فرزند دوم خودم رو از همون ماههای ابتدایی جدا از خودم خوابوندم که حساسیتی برای دخترم پیش نیاد و به خاطر این موضوع هم خودم و هم فرزند کوچکم اذیت شدیم گاها شبها 3 تا 4 بار باید بلند شم و به سراغش برم.
لطفا من رو درمورد دو تا موضوع راهنمایی کنید اول اینکه با دختر 8 سالم چه راهی رو پیش بگیرم و چطور اون رو قانع کنم و دوم با توجه به اینکه پسر من الان 18 ماهه شده و وابستگی زیادی به من نشون میده و در 80 تا 90 درصد مواقع جدای از من خوابیده پیشنهاد میکنید که چکار کنم تا از نظر عاطفی تامین بشه
اصولا رفتار دختر من چه دلیلی میتونه داشته باشه و ایا این کار من که فرزند دوم را از نوزادی در اتاق و تختخواب جدا خوابوندم درست بوده یا نه؟ ممکنه که از نظر روحی و عاطفی کاملا تامین نشده باشه؟ آیا من دخترم رو که از حدود 2 سالگی جدای از خودم خوابوندم به موقع بوده؟
ممنون از اینکه من رو راهنمایی می فرمایید. ضمنا من شاغل هستم و تقریبا تا ساعت 3 بعدازظهر پیش فرزندانم نیستم.

UserName