بازدید تبیان از نیروگاه اتمی بوشهر
نیروگاه اتمی بوشهر برای ملت ما فقط یک تولید کننده برق 1000مگا واتی نیست بلکه سمبلی گردیده از مبارزات این ملت برای رسیدن به حقّی که خود را مستحق آن می‌داند.
تأمین سوخت هسته‌ای این نیروگاه عامل گردید تا جوانان مسلمان و متخصصین استقلال طلب این مرز و بوم فعالیت گسترده‌ای را آغاز نمودند که با عنایت پروردگار به نتیجه رسید. به همین دلیل این نیروگاه در کنار خلیج‌همیشه فارس همچون پرچمی بعنوان استقلال طلبی علمی خودنمایی می‌نماید.
بازدید از نیروگاه اتمی بوشهر که به دعوت مسئولین محترم آن نیروگاه در جهت امکان اطلاع‌رسانی در گسترده تبیان برای کاربران آن فراهم گردید در هوای گرم و مرطوبی صورت پذیرفت که در وهله تخست سختی و مشقت کار کارکنان و مهندسان این پروژه‌ها را به نمایش گذاشت. در مدت 4 ساعت بازدید از این نیروگاه از مسئولین مربوطه شنیدیم که:
«امروز، از انرژی هسته‌ای به عنوان یکی از ره یافت‌های زیست محیطی برای مقابله با افزایش دمای کره زمین و کاهش آلودگی محیط زیست یاد می‌شود. در نیروگاه‌های اتمی تمام خروجی‌ها به محیط اطراف از نقطه نظر اکتیویته و مواد شیمیایی کنترل می‌شوند و ملزم به رعایت استانداردهای لازم می‌باشند. در دنیا ایمنی نیروگاه‌های هسته ای بر پایه «دفاع در عمق» بنا نهاده شده است. طراحان چنین روشی سلسله‌ای از حایل‌های فیزیکی را به صورت پشت سرهم در مسیر انتشار مواد رادیو اکتیو به محیط قرار می‌دهند. وجود این چند لایه حایل فیزیکی از آثار سوء مواد رادیو اکتیو بر کارکنان نیروگاه، محیط پیرامون نیروگاه و مردمی که در اطراف نیروگاه زندگی می‌کنند جوگیری می‌نماید.»
با شنیدن این توضیحات نفس راحتی کشیدیم و به بقیه توضیحات پیرامون نحوه تولید برق در این نیروگاه گوش دادیم.
«نیروگاه اتمی بوشهر از نوع نیروگاه‌های حرارتی است با این تفاوت که در این نیروگاه اتمی حرارت از سوزاندن زغال سنگ، نفت و یا گاز ایجاد نمی‌شود بلکه از راه شکافت هسته‌ای اتم تولید می‌گردد. جریان آب، این حرارت را به مولد بخار که در آن آب به بخار تبدیل می‌شود منتقل می‌کند (مدار اول). بخار حاصله، توربین و در نتیجه مولد برق را به گردش در می‌آورد و سپس در چگالنده به آب تبدیل می‌شود. این آب دوباره به مولد بخار برگردانده می‌شود (مدار دوم) حرارت پی داده شده هنگام تبدیل بخار به آب در چگالنده، بوسیله آب خنک کننده (مدار سوم) جذب و خارج می‌شود»
توضیحات در طی بازدید و توسط مسئولین هر واحد ارائه می‌گردید و در این بین ما با طی مسافتی بسیار از محل راکتور، توربین و ژنراتور نیروگاه بازدید کردیم. هر چند توربین و ژنراتور این نیروگاه شباهت بسیاری با دیگر نیروگاه‌های حرارتی داشت ولی راکتور آن فقط در نیروگاه بوشهر قابل بازدید می‌باشه و برای بازدید کننده جذاب و سوال برانگیز است.
«راکتور نیروگاه هسته‌ای بوشهر از نوع آب سنگین تحت فشار با توان تولید 3000 انرژی گرمایی و متشکل از یک پوسته از جنس فولاد کربنی که با فولاد ضد زنگ پوشش داده شده می باشد و در خود قلب راکتور جای داده شده است. سوخت هسته‌ای به صورت قرص‌های استوانه‌ای ساخته شده و درون میله‌های سوخت قرار گرفته‌اند. تعداد 311 میله سوخت با آرایش شش ضلعی جمعاً یک مجتمع سوخت را می‌سازند و تعداد 163 مجتمع درکنار هم قلب راکتور را تشکیل می‌دهند.»
پس از بازدید از راکتور سری هم به سیستم کنترل تأسیسات نیروگاه زدیم که در آن مجموعه‌ای از پیشرفته‌ترین سیستم‌های اتوماسیون همچون مغز و شبکه عصبی تمام فعالیت‌های حامی نیروگاه را کنترل می‌نماید.
در پایان بازدید هم فرصتی پیش آمد تا سوالاتی را مطرح نماییم و پاسخ بشنویم. یکی از آن سوالات عبارت بود از اینکه برق تولیدی نیروگاه بوشهر چه زمانی وارد مدار خواهد شد؟ و پاسخ شنیدیم که در شش ماهه اول سال آتی راه اندازی نیروگاه صورت می‌پذیرد و سپس در شش ماهه دوم سال آتی برق این نیروگاه وارد شبکه خواهد شد. سوال دوم عبارت از یک نگرانی عمومی بود که پاسخ این سوال رافع آن بود. سوالی پیرامون خطر حمله نظامی به این نیروگاه و میزان پاسخ‌گویی پدافند فعلی مستقر در بوشهر که در جواب پاسخ شنیدیم:
ضمن آنکه پدافند موجود در بوشهر از بهترین و قوی‌ترین پدافندهای وجود کشور خود باز دارنده نسبت به حملات می‌باشد. البته ساختمان راکتور در مقابل برخورد مستقیم هواپیماهای غول‌پیکر و زلزله‌ای به شدت 8 ریشتر نیز مقاوم می‌باشد و در صورت بروز حملا ت انتخابی و یا حوادث غیر مترقبه هیچ صدمه‌ای به تاسیسات راکتور و قلب آن وارد نخواهد شد.
سوال سومی که مطرح کردیم آن بود که آیا ذخایر اورا نیوم در معادن کشور پاسخ‌گوی تولید برق هسته‌ای مورد توجه در برنامه‌های کشوری می‌باشد.
پاسخ چنین بود که در اکثر کشورهایی که دارای این صنعت می‌باشند تقاضا از طریق منابع داخلی و واردات صورت می‌پذیرد و با توجه به اینکه منابع فعلی جهان بیش از 100 سال پاسخ‌گوی تقاضای موجود می‌باشد. البته این راهم شنیدیم که در این صنعت تکنولوژی در راه است که منابع فعلی را پاسخ‌گوی 6000 سال تقاضای بشری خواهد نمود.
پرسیدیم که چگونه تکنولوژی فناوری هسته‌ای را به داخل کشور منتقل می‌کنید؟ توضیح داده شد که با پیاده شدن طرح نیروگاه اتمی 360 مگاواتی که در دست اقدام است امکان این انتقال تا حدود بسیاری فراهم خواهد شد و نیروهای داخلی نقش بسیار موثری در این طرح ایفا خواهند کرد و در پایان پرسیدیم که چه کشورهایی در اولویت همکاری با شما در برنامه‌های آتی هسته‌ای می‌باشند؟ پاسخ این بود که هر کشوری که آماده همکاری ما باشد و در این همکاری امکانات بیشتری را در اختیار قرار دهد.
