سخنی از سر درد با مسلمانان
اشاره:
نوشتار حاضر، مقاله‌ایست كه در فراخون طرح "چرا سكوت ای مسلمان" از سوی كاربران سایت تبیان ارسال شده است. این طرح در پی پاسخ به اهانت به ساحت پیامبر مهر و رحمت حضرت ختمیمرتبت، محمد مصطفی – كه درود خدا بر او و خاندان پاكش باد – در فروردین ماه سال 1387 از سوی سایت تبیان برگزار گردید.
در دنیایی زندگی می‌کنیم که جبهه حق و باطل شده است. از یک سو مردم از سر جهالت و خودخواهی به جبهه باطل و از سوی دیگر مردمی از روی عقل و عشق به پاکی، به جبهه حق میگرایند. حق همیشه پیروز است و یاوران حق، حقیقتا رستگارانند و یاوران باطل بدبختان عالمند.
- آیا این تفکر درست است که ما همه اسلام آورندگان را، رستگاران حقیقی بدانیم؟ بی شک می‌گوییم نه. چون اکثر ما در مقابل باطل سر تعظیم فرود آوردهایم و فقط از روی زبان مسلمان شدهایم، حال عده‌ای از سر ترس و عده‌ای به علت دنیاخواهی فریفته دنیا شده‌اند.
- آیا مگر غیر از این نیست که ما مسلمانانِ به ظاهر تسلیم کلام پروردگار، راه و زمینه را برای کفار گشودیم؟ كفاری كه از سهلانگاری و سستی ما در دین بر علیه ما سوءاستفاده می‌كنند، به جرات می‌گویم آری.
مگر غیر از این نیست که هر قدرتی در برابر قدرت حق خار و ذلیل است. آیا قدرتی توان مقابله با حق را دارد؟ آیا اگر ما مسلمانان همگی پیروان حقیقی اسلام بودیم، امروزه، باطل توان مقابله با ما را داشت؟ بی شک نه.
برای نمونه: آیا اگر در بدو اسلام و در آغاز امامت امیرالمؤمنین علیه‌السلام، تمامی پیروان و بیعتکنندگان با حضرت علی علیه‌السلام همچون؛ سلمان، مالک اشتر و طرماح ابن عدی و دیگر یاوران اندک ایشان، که پیروان راستین حق بودند، آیا اسلام دچار چنان وضعی می‌شد؟ آیا کفار آن زمان توان مقابله با حق را داشتند؟ آری به عقیده من دشمنان واقعی اسلام، مردم به ظاهر مسلمان زمان امام علی(علیه‌السلام) و دیگر اعصار به خصوص عصر ما هستند، چون راه را برای سوء استفاده و خودنمایی دشمنان و کفار باز کردهاند، مگر غیر از این است؟
اما من می‌گویم که اگر مسلمانان عصر ما همگی، مسلمانانِ حقیقی معرفی شده در قرآن بودند، هیچ جنبنده‌ای جرئت اهانت به اسلام را نداشت.
چرا هنوز پس از گذشتن سالیان دراز مهدی ما در غیبت است؟آیا مسلمانان عصر ما، همان مسلمانانی نیستند که مهدی ما را به غیبت فرستادند؟ آیا همان‌ها نیستند كه تنها به زبان، ایمانِ به اسلام آوردند و در جبهه حق علیه باطل، امامشان را تنها می‌گذارند؟
آری ما همان‌ها هستیم با این تفاوت که تعدادمان خیلی بیشتر شده است!
آیا علت غیبت امام زمان(علیه‌السلام) جز این نیست که تعداد یاوران حقیقی ایشان به تعداد انگشتان دست رسیده بود؟
آیا در زمان امامت ایشان، فقط تعداد كمی از مردم به اسلام ایمان آورده بودند؟ خیر چه بسیار مسلمانانی بودند که فقط از سر زبان گفتند لا اله الا الله و مهدی ما را در مقابل دشمنان تنها گذاشتند. آیا اینان که تنها ظاهر نماز را شناختند، كسانی نیستند که اسلام را با اعمالشان به مسخره گرفتند و امامشان را به غیبت فرستادند؟آیا چنین كسانی سزاوار بهشت جاویدند؟ به عقیده من چنین مسلمانانی لایق و سزاوار جهنمند.
چرا هنوز پس از گذشتن سالیان دراز مهدی ما در غیبت است؟آیا مسلمانان عصر ما، همان مسلمانانی نیستند که مهدی ما را به غیبت فرستادند؟ آیا همان‌ها نیستند كه تنها به زبان، ایمانِ به اسلام آوردند و در جبهه حق علیه باطل، امامشان را تنها می‌گذارند؟
آری ما همان‌ها هستیم با این تفاوت که تعدادمان خیلی بیشتر شده است!
چرا امام زمان در پشت پرده غیبت است؟
چون در عصر ما، یار و یاوری ندارد، مگر تعداد اندکی!
هر کس که قدم در تاریخ نهاد، پیوسته از اثرات آن در آینده بهره‌ای می‌برد، حال چه بهرهی نیک و چه بهره بد.
مسلمانانی که در زمان امامان معصوم تنها به زبان گفتند یا الله و در صف کفار ایستادند و امام زمانشان را یاری نکردند، آیا تاثیری در آینده اسلام نگذاشتند؟ آیا بهره نیکی خواهند برد؟ آیا اگر زمان به همین منوال پیش برود و مسلمانان آینده نیز همچون گذشتگانشان از اسلام پاسداری نکنند، یادی از اسلام خواهد ماند؟آیا اگر بدین شکل پیش برویم، زمینه را برای ظهور امام زمان(عج)آماده می‌كنیم؟
پس بدانید که تک تک ما مسلمانان در آینده اسلام و زمان ظهور حضرت مهدی(عج) تاثیر خواهیم گذاشت.
خداوند در قرآن می‌فرماید: آگاه باشید که رستگاران حقیقی بسیار اندکند.
آیا غیر از این نیست که عمر ما در این دنیا به زودی تمام خواهد شد و نتیجه اعمالمان را خواهیم دید؟
آیا مسلمانانی که یاور امامشان نیستند از خدا انتظار بخشش و نعمت جاوید دارند؟ آیا آنانی که دین خدا را یاری نمی‌دهند مستحق نعمت جاویدند؟ آیا اسلام آورندگان ظاهری، پیرو امام عصر خویش بودهاند؟
آیا چنین کسانی در روز قیامت روی نگاه کردن به امام زمانشان را دارند؟
کسانی که خود به علت عدم داشتن شجاعت، برای ایستادگی در مقابل باطل، و به علت دنیاپرستی و تنبلی، كه باعث عدم ترویج فرهنگ اسلام در تمام دنیا شده‌اند و از روی جهالت و نادانی، باعث ایجاد انحرافات در اسلام و حتی زمینهساز این شده‌اند که کفار به خود جرات دهند که در دین بدعت گذاری کنند و دین اسلام را در چشم کسانی که دنبال حق وحقیقتند، کوچک و موجب رویگرداندن آنها از دین خدا شوند؛
آیا چنین کسانی مسلمانان حقیقی هستند؟ آیا بهشت از آن آنهاست؟خیر بدون شک خیر در زمان امام حسین علیه‌السلام که جانمان فدای ایشان و راهش، آیا همه اسلام آورندگان، امام حسین علیه‌السلام را در جنگ علیه باطل، یاری كرده بودند؟ چرا فقط تعداد اندکی از مسلمانان یاور ایشان بودند؟
آری. چون این تعداد اندك، حسین(علیه‌السلام) و خدای حسین(علیه‌السلام) را درک کرده بودند. آیا از چند میلیارد مسلمان، همه مهدی(عج) و خدایش را درک کردهاند؟ به عزت و جلال خداوند قسم که اگر چنین باشد حضرت مهدی(عج) یقینا از پشت پرده غیبت بیرون می‌آید، چون ایشان می‌دانند که بین مردم جهان یاوران کثیری دارند، نه همانند الان که تعداد یاورانشان بسیار اندك است.
فرد فرد ما مسلمانان در این دنیا در قبال دین و قرآن، و هر یک از ما به اندازه خود، تکلیف و مسولیتی داریم که در این میان، زمامداران و کسانی که در راس حکومتهای اسلامی هستند، وظیفه سنگینی در قبال دین و مردمشان بر عهده دارند، که کوتاهی هر یک از آنان می‌تواند عواقب و پیامدهای سنگینی برای آینده اسلام و زندگی مردم در پی داشته باشد. امروز مملكتداران بیش از هر چیز باید در مسیر تحقق و توسعه عدالت گام بردارند و موانع و مشكلاتی كه مردم را، هر چند اندك، از خدا و دین دور نگه می‌دارند، و باعث غرق شدن مردم در مشكلات دنیوی می‌شود، تلاش كنند. چون مردم بیشتر، در سایه آرامش فكری و روحی نسبت به امور دینی، از خود علاقه نشان می‌دهند تا در سختیها و مشكلات.
بدانید همین مردم بودند كه در دوران انقلاب یاور دین بودند و شجاعانه و دست خالی در مقابل دشمنان تا دندان مسلح ایستادند و فقط گفتند خدا، كه حاصل آن هم قطع شدن دست دشمنان از كشور ما شد.
آیا این مردم نمی‌توانند در حماسه‌ای بزرگتر یاور اسلام باشند؟ آیا همین مردم توان آماده ساختن شرایط، برای ظهور مهدی موعود را ندارند؟
جوانان:
در این میان، جوانان بزرگ‌ترین نقش، در حفظ و پاسداری آینده اسلام را می‌توانند داشته باشند ولی متاسفانه جوانان امروز درگیر مشکلاتی شده که از خدا و وجود آیین الهی دور مانده‌اند که منافقان داخلی و دشمنان خارجی نقش به سزایی را در به وجود آوردن این مشکلات دارند. امروزه باید دغدغه فكری علما و سكانداران دین، تربیت جوانان باشد. چون اسلام در آینده‌ای نه چندان دور در دستان همین جوانان خواهد بود، جوانانی كه امروز بیش از هر چیز، در مشكلاتشان غرق شده و اكثر آنان نسبت به دین بی تفاوت شده‌اند. آیا میدانید كه همین جوانان، نیمی از مسلمانان به خواب فرو رفته را تشكیل می‌دهند؟مگر جوانان ما در دوران انقلاب از جان خود نگذشته بودند؟ چرا جوانان امروز ما همانند جوانان انقلابی نسبت به دین احساس مسئولیت نمی‌كنند، مگر فرزندان همان جوانان نیستند؟
ای امت مسلمان، بدانید جوانان ما سرمایه‌های عظیمی هستند كه می‌توانند ما را در اتصال به حكومت امام زمان(عج) یاری كنند.
ای مسلمانان جهان:
امروز امت‌های اسلامی باید خود را به سلاح علم تجهیز كنند تا بتوانند خود را از وابستگی‌های علمی به غرب و كفار برهانند و در زمینه‌های علمی با هم همكاری‌های برادرانه‌ای داشته باشند و به یكدیگر در مسیر توسعه علم یاری رسانند تا به دنیای غرب وابسته نباشند. متاسفانه برخی از ملت‌ها و دولت‌های مسلمان عرب، چنان به غرب وابسته شده كه دین و برادران دینی خود را به كلی از یاد برده و غربی‌ها هم، چیزی را جز نابودی اسلام نخواسته و برای تحقق اهداف شوم خود، بین مسلمانان فتنه انگیزی و تفرقه ایجاد می‌كنند.
امروز کفار با هدف پلیدی که دارند، جانانه در مقابل اسلام ایستاده‌اند و برای رسیدن به هدف پلیدشان از جان مایه گذاشتهاند، اما ما مسلمانان فقط و فقط به تظاهرات اکتفا نمودهایم. حتی بسیاری از ما نسبت به جنایات و تجاوزگریهایی كه در حق ضعیفان عالم صورت میگیرد، بی تفاوت می‌نگریم!!
کفار با سلاحهای جنگی، برای رسیدن به مقاصدشان به برادران دینی ما(فلسطینی‌ها و لبنانی‌ها و...) تجاوز می‌كنند، مردان و زنان و كودكان بی گناه را قتل عام می‌کنند، اما ما فقط در خیابان‌ها تظاهرات می‌کنیم و فقط شعار می‌دهیم!!
آیا رسم برادری این است که ما فقط شعار دهیم و شاهد قتلعام کودکان و زنانی باشیم که هر روز به دست کفار به شهادت می‌رسند؟ آن هم كافرانی که از سستی ما در دین، سوء استفاده کرده و در مقابل اسلام ایستاده‌اند.
پس چرا به برادران دینیمان کمکی نمی‌رسانیم؟
مگر غیر از این نیست که خداوند در قرآن، مسلمانان را برادران یکدیگر معرفی می‌کند.
خداوند در قرآن می‌فرمایند: هر كس دین مرا یاری كند، من یاورش خواهم بود.
آیا همین آیه برای ما كافی نیست كه به پاخیزیم و جلوی ظلم و ستم را در عالم بگیریم؟ ما كه دینمان بر حق است و خدا یاورمان است؟
آیا این آیه به ما قوت قلب نمی‌دهد؟
آیا قرآن راهنمای ما برای برونروی از چالشهای دنیا نیست؟
آیا خدا توان یاری ما را در مقابل كفار ندارد؟
امروز فرد فرد ما در مقابل این جنایات مسئولیم و اگر حركتی را از خود نشان ندهیم، باید در روز قیامت منتظر عواقب سخت آن باشیم، چون ما مسلمان هستیم و به اسلام ایمان آوردهایم.
مگر ندیدیم كه رهبر كبیر انقلاب، با ایمان آهنین خود به خدا و روز قیامت، مردانه در مقابل كفار ایستاد و آنان را از خاك مقدس ایران بیرون ساخت؟ او یاور دین بود و خدا نیز او را یاری كرد.
دیدید كه خداوند متعال چه طور محبت او را در قلوب مردم گنجاند، طوری كه همه مردم یك صدا ایشان را رهبر خود می‌شناختند.
آیا امروز ما مسلمانان نمی‌توانیم یك بار دیگر، همچون خمینی كبیر حماسه‌ای دیگر بیافرینیم و كافران و نامردان عالم را از صحنه روزگار محو كنیم؟ آری اگر در بین تمام مسلمانان اتحادی حاكم شود، و همه با یاری یكدیگر در مقابل كفار بایستیم، ان شاء الله در آن روز بزرگ است كه مهدی موعود خواهد آمد و رهبری ما را به عهده خواهد گرفت و همه در كنار حضرت مهدی(عج)، ریشه كفر و ظلم را در دنیا خشكانده و سایه اسلام سراسر دنیا را خواهد گرفت. در این صورت است كه بهشت جاوید از آن ماست، و دین خود را به اسلام ادا كردهایم. در این صورت است كه در روز قیامت در مقابل پروردگار و امامان سربلند می‌ایستیم.
آری ما می‌توانیم با اصلاح خود و همت و تلاشمان در مسیر حق گام برداشته و شاهد پیروزی‌های بزرگ جهان اسلام باشیم.
پس مسلمانان جهان:
چه عرب و چه عجم، چه شیعه و چه سنی، بیایید تا با اصلاح خود و با به وجود آوردن یک انسجام و اتحاد ناگسستنی، به رنج و عذاب حضرت مهدی(علیه‌السلام) که خود زمینهساز بروز آن بودیم خاتمه دهیم تا با ظهور ایشان ریشه ظلم و فساد را از عالم هستی برکنیم تا سزاوار بهشت جاوید باشیم.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
"ابوالفضل عامره"
