چگونه خالصانه خوب باشیم؟
چقدر از کارهای روزانه‌ی ما و حتی روابط و ضوابط‌مان، تحت تأثیر توقع و انتظارات ما از یکدیگر است.گاهی حتی همین «سلام گفتن‌هایمان» هم یعنی از دیگران درخواست و یا توقعی داشتن.شما تا چه اندازه برای خوبی ها، کمک‌ها و محبت‌هایتان از دیگران توقع دارید؟ اطرافیان چقدر از شما تواقع دارند؟
امان بعضی از ما...
امان از این بعضی بودنمان...
بعضی از ما هستیم که به دیگران خوبی می کنیم تا آنها خوبی ما را جبران کنند؛ یعنی توقع خوبی در برابر خوبی.
بعضی از ما به دیگران عشق می ورزیم، بی اندازه محبت می کنیم و این عشق و محبت، بدون هیچ منت و مطالبه ای برای طرف مقابل ماست.
بعضی از ما حتی برای کوچکت ترین اعمالمان برای خدا، خواهان معامله هستیم.
مثل همان بنده ای که با ریا و در مقابل همگان، به خیال خودش خیری می رساند و رو به خدا می گوید:
خدایا دیدی که دست بنده ات را گرفتم... دستم را بگیر.
بعضی ... بعضی از ما آدم ها فارغ از هر دین و مسلک شان، بیش از هر چیزی برای رساندن خیر و خوبی به دیگران تلاش می کنند. کار خیرشان، هدیه ای برای خداست. این آدم ها می دانند که خداوند بندگان خالصش را دوست دارد.
و چه خوب است.
من...
و شما...
و ما...
مدل گل ها باشیم. گل هایی که در تنهایی جنگل می رویند، معطر بودن، امید بخش بودن و زیبایی، طبیعت گل است.
طبیعتی به نام ذات... بیایید هم چون ذات گل پاک باشیم. مثل گل های تنهای جنگل.
چه کسی آنجا باشد و چه نباشد؛
چه کسی از کنارشان بگذرد و چه نگذرد...
عطر زندگی را در همه جا پخش می کنند...
بیایید مهربانانه لبخند بزنیم و این لبخند را به دیگران انتقال بدهیم، بیایید بغض و کینه و حسادت را در باغچه ی فراموشی مان رها کنیم.
وقتی شنیدیم که به ما می گویند:
تو خوبی! تو را دوست دارم! با تو آرامم!
فکر نکنیم ما پیش از حد فوق العاده ایم!
نه ...
مطمئن باشیم گوینده ی این جملات، با انعکاس گفتن حرف هایش در ما، سبک می شود و آرام می گیرد.
به راستی کدام یک زیباتر و آرامش دهنده است؟ اینکه سطح توقعمان را بالا ببریم و از همه ی آدم ها و اشیاء اطرافمان طلبکار باشیم یا اینکه بی توقع ببخشیم، بی منت مهربانی کنیم. بیشتر لبخند بزنیم و با گذشت، دوستی و عشق را تکثیر کنیم؟
قطعاً صادقانه و خالصانه بودن ماست که ما را به مسیرهای با ارزش و هدفمند انسانیت نزدیک می کند.
یادمان باشد محال است بارانی از محبت به کسی هدیه کنیم و دست خودمان خیش نشود. یادمان باشد.
منبع : ماهنامه خانواده شاد
