تبیان، دستیار زندگی
«ماحی» مدعی است که حرف بزرگی درباره مفاسد اقتصادی بیان کرده اما در عمل تصویری کاریکاتورگونه به مخاطب نشان می دهد.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : منیژه خسروی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ماحی؛ یک فیلم شعاری درباره مفاسد اقتصادی

«ماحی» مدعی است که حرف بزرگی درباره مفاسد اقتصادی بیان کرده اما در عمل تصویری کاریکاتورگونه به مخاطب نشان می دهد.

منیژه خسروی- بخش سینما تلویزیون تبیان
فیلم ماحی
بعد از جشنواره فیلم فجر، چند فیلم كه اسمشان كمتر شنیده شده بود، روانه اكران سینماها شدند. در میان این فیلم ها یكی مدعی تر از بقیه بود. فیلمی با عنوان «ماحی» كه ساخته یك كارگردان كار اولی به نام داود خیام است.

این فیلم سال گذشته از جشنواره فجر كنار گذاشته شد و امتیاز كافی از سوی هیات انتخاب برای حضور در بخش مسابقه اصلی و حتی مسابقه فیلم های اول را به دست نیاورد. بعد از كنار گذاشته شدن فیلم از جشنواره، عوامل فیلم مدعی شدند كه دلیل حذف فیلم ، جسارت آن در طرح مسائل مربوط به مفاسد اقتصادی و برملا كردن دست های پشت پرده ای است كه از شرایط تحریم به نفع خودشان استفاده كردند. ادعای بزرگی كه البته در ابتدای فیلم و در تیتراژ نیز مطرح می شود تا از همان ابتدا به مخاطب آدرس غلط داده شود. 
مخاطبی كه با ارائه این اطلاعات خودش را آماده یك فیلم افشاگرانه می كند، اما آنچه در نهایت به دست می آورد سرخوردگی از تماشای فیلمی است كه فقط ادعای طرح یك سری مباحث مربوط به مفاسد اقتصادی را دارد و در این زمینه حرف هایش از حد سطح فراتر نمی رود.
 فیلم درباره چند دلال پر نفوذ است كه برای دور زدن تحریم ها و ورود كالاهایشان دست به هر كاری می زنند و برای رسیدن به اهدافشان از هیچ كاری كم نمی گذارند..

شما تصور كنید تلویزیون داخل زایشگاه در حال نشان دادن حضور مردم در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 است و هم زمان نوزاد «آدم بد» فیلم به دنیا می آید كه بچه ناقصی است و باید به دلیل ضعف بدنی مدت ها در دستگاه بماند. كلا فیلم «ماحی» پر است از این حرف های گل درشت كه از سطح تصورات عامه مردم از مفاسد اقتصادی و آدم های رانتخوار فراتر نمی رود

خب شما برای همین قصه یك خطی هر تصویر كلیشه ای كه از آدم بدها و روابط مخوف شان در ذهن دارید را تصور كنید، تمام آنها را كامل می توانید در این فیلم ببینید. اما ای كاش فیلم در همین سطح باقی می ماند و كارگردان به روایت داستانش در همین قد و قواره بسنده می كرد و برای مثلا عمق دادن به حرف هایش مجبور نمی شد اینطور دست و پا بزند و ماجرای بچه دار شدن «بدمن» فیلم و تولد یك بچه ناقص آن هم همزمان با انتخابات سال 92 را وارد قصه اش نمی كرد.

شما تصور كنید تلویزیون داخل زایشگاه در حال نشان دادن حضور مردم در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 است و هم زمان نوزاد «آدم بد» فیلم به دنیا می آید كه بچه ناقصی است و باید به دلیل ضعف بدنی مدت ها در دستگاه بماند. كلا فیلم «ماحی» پر است از این حرف های گل درشت كه از سطح تصورات عامه مردم از مفاسد اقتصادی و آدم های رانتخوار فراتر نمی رود.
کارگردان «ماحی» سال پیش در حالی معترض بود فیلمش باید به جمع فیلم های جشنواره سی و چهارم می پیوست که فیلم اولی هایی مثل «ابد و یک روز»، «ایستاده در غبار» ،«برادرم خسرو»،«من»،«متولد 65» و ... چشم ها را خیره کرده بودند. داود خیام گفته بود:« متاسفانه فیلم «ماحی» از باب مصلحت اندیشی فرهنگی و یا به تعبیری سلیقه تهاجمی، مورد بی مهری قرار گرفت و از حضورش در بخش نگاه نوی جشنواره جلوگیری شد. همان زمان و حتی بعدتر از ما درخواست كردند كه فیلم اصلاح شود. در این میان ما دقیقا نمی دانستیم كدام قسمت این فیلم و به چه دلیل و منظوری باید اصلاح شود، با تمامی این ابهامات، مسیر ناهموار پیش رو را طی كردیم تا به امروز رسیدیم.» 
جناب خیام اگر می خواهد کارگردان بماند، باید بجای حاشیه سازی بر کیفیت کارش بیفزاید نه این که با ایجاد سر و صدا توجه جلب کند. این شیوه، ساخته های او را از اهمیت می اندازد.

در خبری که روابط عمومی فیلم در اختیار رسانه ها قرار داده ، «ماحی» این طور توصیف شده: «داستان این فیلم كه بر اساس اتفاقات واقعی است، بین سال های ۹۱ تا ۹۲ می گذرد که روایتگر شرایط زن فیلم به نام «ماحی» است. شرایطی كه بازگو کننده معنای کلمه ماحی است که از آن به معنای محوکننده یا نابودکننده یاد می شود. آنا نعمتی، مهران احمدی، همایون ارشادی، احسان امانی، سپیده اعلایی، هدی نوری زاده و مریم داوودی از جمله بازیگرانی هستند كه در این پروژه سینمایی ایفای نقش کرده اند.» روی پرده اما جز شعار و چند نماد گل درشت نمی بینیم و خبری از اتفاقات واقعی نیست. اگر منظورکارگردان اشاره ضعیفی است که فیلم به ماجرای ورود محموله ۱۸/۵ میلیارد دلاری طلای ایران به ترکیه می کند که همه ماجرا را می دانند و اخبارش با یک سرچ ساده قابل دسترسی است. «ماحی» چه حرف مگویی داشت؟!