یک صورت گلی

اولین راه ارتباطی انسان ها چهره و صورت آن هاست و با حالت چهره می توان هر احساسی را به دیگران منتقل کرد؛ شادی، غم، عصبانیت، نفرت، محبت، عشق و ....

 سمیرا اسکندرپور- بخش زیبایی تبیان

ساده ترین چهره ها با روی خوش می توانند به زیباترین صورت ها تبدیل شوند. لبخند آرام و صورت مهربان هر انسانی با هر نوع چهره ای را بسیار زیبا می کند. خوش رویی یکی از روش هایی است که می توان با آن محبت و عشق و آرامش را به دیگران هدیه کرد و این ساده ترین و اولین راه مهربانی است.
با خوش رویی می توان هر کسی را به خود جذب کرد. این صفت آن چنان زیباست که بسیاری از انسان های دوست داشتنی در دنیا که در ارتباطات اجتماعی بسیار موفق عمل می کنند این ویژگی را با خود همراه کرده اند.
در اجتماع و شرایط زندگی ای که در حال حاضر وجود دارد خستگی و فضای خشک و بی روح محیط های کار و زندگی نیاز هر کسی را به دیدن چهره ی آرامش بخش و با نشاط بیشتر می کند. چهره ای که نگاهش نیز آرامش را به همه ی وجود انسان منتقل می کند و این خوشی برخورد برای لحظاتی خستگی را از تن هر کسی بیرون می برد.

همه ما به مهربانی نیاز داریم و شاید همین نیاز است که ما را گاهی به اشتباه می اندازد طوری که به خاطر پر کردن همین خلأ دنبال کسانی می رویم که خوش روی هستند بدون آن که به صداقت آن ها در این احساس توجه کرده باشیم. گشاده رویی ما را به یاد گذشت و بخشش هم می اندازد و شاید به دنبال کسانی هستیم که کمتر خطاهای ما را به یاد بیاورند و ما را با هر اخلاق و منشی دوست بدارند.
اولین کسی که در خوش رویی بیشترین لذت و منفعت را می برد خود انسان خوش روی است. زیرا که چهره متبسم و آرام بهترین حرکتی است که می تواند روح هر انسانی را تشویق به مهربانی کرده باشد.

خوش رویی و محبت

خوش رویی خود به تنهایی می تواند محبت را بین انسان ها ایجاد کند و نا خودآگاه، دیگران را نیز به لبخند و آرامش ترغیب کند. هر کسی با دیدن چهره بشاش و مهربان لبخندی بر صورتش می نشیند و شاید برای همراهی کردن با انسان خوش روی، لحظاتی را با مهربانی سپری کرده باشد.
کسی که عبوس است و چهره ی بی روح و بی احساسی دارد و برای ارتباط با دیگران از مهربانی چهره استفاده نمی کند نه تنها در ارتباطات اجتماعی انسان قوی و خوش برخوردی به شمار نمی آید بلکه هر کسی از چنین فردی دوری می کند و کمتر کسی تمایل به دوستی با این افراد نشان می دهد. کسی که خوش روی نیست از کوچکترین محبتی که می تواند در حق دیگران داشته باشد دریغ کرده است. شاید بتوان به چنین فردی ویژگی خساست را نیز اضافه کرد. و اگر چنین فردی مومن هم باشد ممکن است در اولین ارتباط دیگران را از تفکر و آیین خود نیز دور کند.
اما این را باید دانست که با دیدن هر خوش رویی و هر برخورد زیبایی نباید به راحتی دل به تفکرات و افکار کسی سپرد. خوش رویی مانند بسیاری از صفات اخلاقی یک ابزار است ابزاری که می توان آن را در بهترین کارها استفاده کرد و باعث هدایت و آرامش انسان ها شد و یا با مصرف آن در بدترین راه ها دیگران را نیز به خطا انداخت و در راه باطل آن ها را با خود همراه کرد. و البته این نمی تواند خوش رویی را منفور کند زیرا که صفتی است که به راستی باعث زیبایی انسان هاست و در اسلام نیز به آن سفارش شده است.

اسلام و خوشرویی

باید هر مسلمانی خوش روی باشد و با صورت بشاش و چشمان با نشاط و صورت آرام خود این پیام را به دیگر انسان ها برساند که زیباترین و رحیم ترین آیین، دین اسلام است. در سیره اهل بیت علیهم السلام توجه کردن به کوچکترین احساسات انسان ها آن قدر اهمیت دارد که از ظریف ترین رفتارها و

محبت ها غافل نشده و همه را نیز به دقتِ در آن توصیه کرده اند. آنجا که می فرماید: «روی شکفته بهتر است از ترش روی بخشنده.»( غررالحکم، باب خوش رویی) اسلام به داشتن روی گشاده تاکید می کند و مهربانی را حتی با صورت توصیه می کند و مسلمان خوش روی است زیرا که به چشمان هر بیننده ای احترام می گذارد و آرامش نگاهشان را ارزش می داند.
پس اگر می خواهیم زیبا شویم باید صورتمان را به گل خوش رویی بیارآییم که صورت خوش روی مانند گل شکفته ای است که هر کسی از دیدن آن لذت می برد. که گل زیباست و بر هر چیزی بنشیند آن را نیز مانند خود زیبا می کند.