نوبل ادبیات در دستان «باب دیلن»
«باب دیلن» خواننده، آهنگساز، شاعر، و نویسنده آمریکایی برنده نوبل ادبیات در سال 2016 شد.
«باب دیلن» از کشور آمریکا برنده صد ونهمین جایزه نوبل ادبیات در سال 2016 شد و جایزه 8 میلیون کرونی (برابر 740 میلیون پوند) را دریافت کرد.
باب دیلن خواننده، آهنگساز، شاعر، و نویسندهآمریکایی است. وی که در سبک موسیقی بومی آمریکا به فعالیت می پرداخت، در دهه? 1960 میلادی به سبک راک روی آورد و اشعار عاشقانه? راک اند رول روز را با اشعار ادبی و روشنفکرانه? کلاسیک در هم آمیخت.
دیلن در پدیدار شدن سبکی در موسیقی به نام راک بومی (Folk Rock) در اواسط دهه? شصت بسیار تأثیرگذار بود و به شکسپیر هم نسلان خود شهرت یافت. بعضی از کارهای دیلن به عنوان سرود جنبش های اجتماعیِ دهه? 60 مطرح شده است. او بیش از 58 میلیون نسخه از آلبومهایش را به فروش رسانده و افزون بر 500 ترانه نوشته است که توسط بیش از 2000 هنرمند ضبط گشته و در جای جای دنیا اجرا شده است. دیلن در پنج دهه اخیر در موسیقی آمریکا به عنوان یک پدیده مطرح بوده است.
باب دیلن از تأثیرگذارترین چهره های موسیقی معاصر آمریکا بوده است. ترانه معروف او «چون یک خانه به دوش» (Like a Rolling Stone)توسط مجله رولینگ استون به عنوان برترین ترانه تمام زمان ها انتخاب شد.
برخی از ترانه های او توسط بسیاری از خوانندگان مشهور بازخوانی شده است که از جمله آن ها می توان به «از فراز برج دیده بانی» (به انگلیسی: All Along the Watchtower)که توسطجیمی هندریکس اجرا شد، اشاره کرد. مارتین اسکورسیزی فیلم مستند «راهی به خانه نیست» (No Direction Home) را در مورد باب دیلن ساخته است. همچنین فیلم «من آنجا نیستم» ساخته تاد هینز برگرفته از زندگی این هنرمند است.
هاورکی موراکامی ژاپنی، و نگوگی وا تیونگو نویسنده کنیایی، ماریاس و دون دلیلو نویسنده آمریکایی برنده جایزه کتاب ملی و برنده جایزه کنگره آمریکا، لادبروکس نگوگی وا تیونگو، آدونیس، فیلیپ راث، یون فوسه، دون دلیلو، کو اون شاعر کره ای و خاویر ماریاس افرادی بودند که نام آنها برای دریافت نوبل 2016 شنیده می شد.
شادی و غم نوبلی ها در یک روز
همزمان با انتخاب برنده جایزه نوبل ٢٠١٦، «داریو فو» نویسنده مشهور ایتالیایی و برنده نوبل ادبیات نیز در سن 90 سالگی درگذشت.
«گاردین» نوشت:«داریو فو» بازیگر، نمایشنامه نویس، طراح صحنه، کارگردان و نویسنده سرشناس ایتالیایی که در سال 1997 موفق به کسب جایزه نوبل ادبیات شد، در سن 90 سالگی بر اثر اختلالات ریوی فوت کرد. این نویسنده مشهور که مدت ها از بیماری ریوی رنج می برد، طی 12 روز گذشته در بیمارستان بستری بود.
«ماتئو رنتسی» نخست وزیر ایتالیا صبح امروز در پیامی درگذشت نویسنده نمایشنامه معروف «مرگ ناگهانی یک آنارشیست» را تسلیت گفت. در این پیام آمده است: با مرگ «داریو فو» ایتالیا یکی از بزرگترین قهرمانان عرصه تئاتر، فرهنگ و زندگی اجتماعی خود را از دست داد. طنز تلخ او، تحقیقات و کارهای او در طراحی صحنه و فعالیت های هنری متنوع اش، میراث یکی از بزرگترین ایتالیایی های جهان است.
چهره های برجسته ای از دنیای سیاست، ادبیات و رسانه تاسف خود را از درگذشت «فو» ابراز کرده اند.
جایزه ای که همه را شوکه می کند
هر سال سایت های مختلف تا روزها و ساعت های پایانی نویسندگان کشورهای مختلف را به عنوان شانس دریافت نوبل ادبیات معرفی می کنند اما هیچ وقت مشخص نمی شود آکادمی نوبل چه کسی را به عنوان برنده معرفی خواهد کرد. گاهی این انتخاب آن قدر دور از ذهن است که خود برنده را هم شگفت زده می کند!
امروز ساعت 15:30 به وقت تهران برنده صد ونهمین جایزه نوبل ادبیات مشخص شد. آکادمی سوئدی نوبل قوانین سفت و سختی در مورد فهرست نامزدهایش دارد و تا 50 سال بعد هیچ کس نخواهد دانست نام کدام نویسندگان در آن لیست بوده و مورد بررسی قرار گرفته است.
یکی از اعضای آکادمی نوبل امسال اعلام کرد به دلیل عقب افتادن برنامه ریزی های آکادمی، برنده این دوره یک هفته دیرتر نسبت به سال گذشته یعنی عصر امروز معرفی شد. نگاهی به واکنش های جالب برخی از برندگان سال های گذشته مهم ترین جایزه ادبی جهان خواندنی است.
دوریس لسینگ
«دوریس لسینگ» در سال 2007 نوبل را برد و خبرنگاران پس از خبردار شدن از تعلق گرفتن این جایزه به او، خانم نویسنده را در حال پیاده شدن از تاکسی در نزدیکی خانه اش غافلگیر کردند. «لسینگ» کاملا از این خبر بی اطلاع بود اما خبرنگاران به دنبال واکنشی از سوی او بودند. نویسنده انگلیسی «زیر پوست من» در پاسخ به اصرار آن ها گفت: فکر می کنید من چه باید بگویم؟ شما بگویید من چه بگویم، همان را می گویم.
خوشبختانه «لسینگ» تا ماه دسامبر که مراسم اعطای جایزه نوبل برگزار می شد، وقت برای فکر کردن داشت و در آنجا به شایستگی سخنرانی کرد.
ماریو بارگاس یوسا
«ماریو بارگاس یوسا» نویسنده، روزنامه نگار و سیاستمدار پرویی هم در سال 2010 نوبل را برد و در مراسم دریافت جایزه اش فرصت را غنیمت شمرد و داستانی درباره شخصیتی شبیه خودش برای حضار تعریف کرد. داستان نویسنده «سور بز» درباره مردی بود که در دنیایی تخیلات خودش زندگی می کرد و مشکلی در جدا کردن داستان از واقعیت نداشت، تا این که یک روز در ساعات اولیه صبح تماس تلفنی مرموزی دریافت می کند و به او اطلاع داده می شود که جایزه ای برده است...
ویلیام فاکنر
کمی عقب تر که برویم می رسیم به نام برجسته نویسندگانی چون «ویلیام فاکنر» و «تونی موریسون». نویسنده «خشم و هیاهو» که در 1949، یعنی چند سال پس از ویرانی جنگ جهانی دوم این جایزه را برد، در سخنرانی گفت: من باور دارم که انسان تنها تحمل نمی کند، او غلبه خواهد کرد. او در میان دیگر موجودات جاودان است، نه به خاطر صدای خستگی ناپذیرش بلکه به این دلیل که او روح دارد؛ روحی قادر به محبت و فداکاری و پایداری. وظیفه شاعر و نویسنده نوشتن درباره این چیزهاست.
توین موریسون
«تونی موریسون» که نگارش رمان «دلبند» را در کارنامه اش ثبت کرده، در سال 1993 نوبل ادبیات را از آن خود کرد. او در سخنرانی خود اظهار داشت: زبان هیچ گاه نمی تواند بردگی، نشل کشی و جنگ را بیان کند. نباید هم با تکبر به دنبال توانایی عملی کردن آن باشد. قدرت و موهبت زبان، دستیابی به ناگفتنی هاست.
منبع:
فارس
ایسنا
