تبیان، دستیار زندگی
در فرهنگ باورهای دینی ایرانی های مسلمان، یکی از مهمترین ایامی که بیشترین نمود را دارد و بسیاری از مومنان به ادیان دیگر را نیز با خود همراه کرده؛ آیین ها و مراسم بزرگداشت ایام محرم و صفر است که نسل به نسل به ما رسیده و ما نیز به فرزندانمان منتقل می کنیم.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

نذر خانواده شما امسال چیست؟

در فرهنگ باورهای دینی ایرانی های مسلمان، یکی از مهمترین ایامی که بیشترین نمود را دارد و بسیاری از مومنان به ادیان دیگر را نیز با خود همراه کرده؛ آیین ها و مراسم بزرگداشت ایام محرم و صفر است که نسل به نسل به ما رسیده و ما نیز به فرزندانمان منتقل می کنیم.

الهام فخرایی - بخش خانواده ایرانی تبیان
نذر خانواده

در این مجال می خواهیم همانطور که در فرهنگ دین اسلام به اهل اخلاق و تفکر بودن سفارش شده؛ نگاهی عمیق تر و کاربردی به  یکی از مهمترین و فراگیرترین آیین های دینی در این روزها داشته باشیم:

نذری برای نزدیک شدن به سیره ی امام حسین (ع)

نذر یکی از آیین های عبادی فردی و جمعی ست که در گذشته نیز در بین اقوام  مختلف وجود داشته است. مراسم سوگواری امام حسین، اهل بیت و اصحاب ایشان نیز از جمله ایامی ست که بخصوص شیعیان با ادای نذر تلاش می کنند ضمن نزدیکی معنوی، سیره و منش حق ایشان را زنده نگه دارند و ادای دین کنند که بسیار پسندیده است.

عزاداران حسینی می توانند از عاشورا تا عاشورا یا از محرم تا محرم در یک پویش همگانی، متولی تامین نیازهای یک خانواده یا یک منطقه ی محروم شوند

اما وقتی به مجموعه ی این نذرها نگاه می کنیم یک سوال در ذهن شکل می گیرد؛ اینکه نذر چه باشد و چطور ادا شود ما را به حق و به سیره ی امام حسین (ع)نزدیک تر می کند؟  مثلا خانواده ای را در نظر بگیرید که علی رغم برخورداری از وضعیت مالی مناسب در طی یک دهه از محرم؛ مرتب از غذای نذری استفاده می کنند. البته نه اینکه این امر به تنهایی اشکالی داشته باشد؛ اشکال در واقع از آنجا شروع می شود که با فاصله ای چند ده کیلومتر آن طرف تر و در حاشیه شهر می توان خانواده ها و کودکانی را پیدا کرد که نه تنها از توانایی مالی برای تامین غذای سالم و مورد نیازشان بطور مرتب برخوردار نیستند که بسیاری از نیازهای دیگرشان نظیر پوشاک، بهداشت، سرپناه و تحصیل بی پاسخ مانده است.
حالا به این پرسش فکر کنیم که اگر دقیقا در همین ایام، شخصی بشدت نیازمند در نزدیکی ما وجود داشته باشد، رسیدگی به نیاز او به سیره ی امام نزدیک تر است یا نذری دادن در جایی که نیازی در اولویت نیست؟
هدف از طرح این پرسش خلاف آنچه ممکن است بنظر برسد؛ این نیست که مراسم و آیین سوگواری امام حسین (ع) و ایام محرم و صفر برگزار نشود؛ بلکه منظور این است که ضمن سوگواری برای ایشان بعنوان شیعه درباره ی چیزهایی که ما را به ایشان نزدیک  یا از حقیقت امام دور می کند، فکر کنیم و اینطور نباشد که سالها یک نذر را تکرار کنیم بدون اینکه به تغییر شرایط و اولویت های جامعه ی اطرافمان توجه و درباره اش فکر کرده باشیم.

از محرم تا محرم

مراسم سوگواری امام حسین، اهل بیت و اصحاب ایشان نیز از جمله ایامی ست که بخصوص شیعیان با ادای نذر تلاش می کنند ضمن نزدیکی معنوی، سیره و منش حق ایشان را زنده نگه دارند و ادای دین کنند که بسیار پسندیده است

به عنوان مثال عزاداران حسینی می توانند از عاشورا تا عاشورا یا از محرم تا محرم در یک پویش همگانی، متولی تامین نیازهای یک خانواده یا یک منطقه ی محروم شوند. درواقع نیروی مردمی که بطور خودجوش در این ایام بسیج می شود؛ نیروی مبارکی است و می توان هوشمندانه تر و منسجم تر از آن استفاده کرد و امر به معروف و نهی از منکر را در این قالب و در یک حرکت جمعی وسیع انجام داد.
قطعا اگر با یک فرهنگسازی جمعی و حساب شده چنین حرکتی را شروع و ساماندهی کرده و به آن متعهد باشند؛ می توانند اثر مثبت و ماندگاری هم در بهبود فضای عمومی جامعه و هم احیای فرهنگ کار جمعی و پرثمر و هم تقویت باورهای دینی داشته باشند.
بنابراین بیایید امسال در هر گروه یا دسته ای قرار بگذاریم و نیازهای ضروری جامعه ی اطراف مان را بسنجیم و با یک تقسیم کار مناسب هر کدام متولی انجام بخشی از آن باشیم؛ می توان حتی با تغییر نذرها یا ادای نذرهای فرهنگی به جای مثلا نذر خوراکی یا مالی یا به هر شیوه ی دیگری نیز در این کار مشارکت کرد و کارهای زمین مانده را انجام داد؛ اینکار قطعا به منش و سیره ی امام حسین (ع) که به آزاده بودن و آزادگی سفارش می کرد؛ نزدیک تر است و نشانگر اینکه عزاداری حسین (ع) فقط شور نیست، بلکه سرشار است از شعور و حماسه!



مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.