تبیان، دستیار زندگی
گاهی دیده می شود که ما جوان ها ، از آن نظر که درس خوانده و تحصیل کرده ایم، یک نوع حالت عجب و غرور و خودپسندی در ما پیدا شده که اصلاً توجهی به افکار والدین خودمان نمی گذاریم و گاهاً متأسفانه در رفتارهایمان دیده می شود که با دیده ی تحقیر به آنها می نگریم و
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ترسیم قرآن کریم از بعضی جوان های امروز

گاهی دیده می شود که ما جوان ها، از آن نظر که درس خوانده و تحصیل کرده ایم، یک نوع حالت عجب و غرور و خودپسندی در ما پیدا شده که اصلاً توجهی به افکار والدین خودمان نمی گذاریم و گاهاً متأسفانه در رفتارهایمان دیده می شود که با دیده ی تحقیر به آنها می نگریم و فرهنگ دینی آنها را به تمسخر می گیریم.

فرآوری: زهرا اجلال - بخش قرآن تبیان
قران

رفتار نامناسب جوان امروز با والدین خود!

در سوره ی احقاف، آیه ی هفده گویی وضع ما جوانان امروز را ترسیم می کند؛ وَالَّذِی قَالَ لِوَالِدَیْهِ أُفٍّ لَکُمَا أَتَعِدَانِنِی أَنْ أُخْرَجَ وَقَدْ خَلَتِ الْقُرُونُ مِنْ قَبْلِی وَهُمَا یَسْتَغِیثَانِ اللَّهَ وَیْلَکَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَیَقُولُ مَا هَذَا إِلا أَسَاطِیرُ الأوَّلِینَ: و آن كس كه به پدر و مادر خود گوید اف بر شما آیا به من وعده مى دهید كه زنده خواهم شد و حال آنكه پیش از من نسل ها سپرى [و نابود] شدند و آن دو به [درگاه] خدا زارى مى كنند واى بر تو ایمان بیاور وعده [و تهدید] خدا حق است و[لى پسر] پاسخ مى  دهد اینها جز افسانه  هاى گذشتگان نیست.
ای خدا... وقتی به این مهربانی پدر و مادرم در خلوت خودم فکر می کنم به واقع شرمنده می شوم... قرآن به زیبایی این مهربانی این عزیزان را برایمان ترسیم می کند؛ بیچاره والدین که پای بند به عقاید دینی هستند... وقتی اینگونه حرف های نامهربانی را که از فرزند خود می شنوند، شدیداً ناراحت می شوند. از یک سو حاضر نیستند سخن ضدّ دین بشنوند و از سوی دیگر عزیز خود را می بینند که در مسیر هلاک ابدی افتاده است. فریادشان بلند می شود که: ای خدا! چه چاره کنیم!؟ (... و هما یستغیثان الله ...)؛ و به فرزند نادانشان می گویند: (... وبلک آمن...)؛ «وای بر تو اینگونه حرف نزن، ایمان بیاور.»

اینها با علمای صالح در ارتباط نیستد؛ علمای صالح ربّانی که در گذشته بودند یا اکنون نمونه  ی آنها را اصلاً نمی بینیم، یا بسیار کم می بینیم! آن عالمانی که: «آن که دیدارش شما را به یاد خدا می اندازد، گفتارش بر علم شما می افزاید و عملش، شما را به آخرت ترغیب می کند.»

(... إنّ وعد الله حقّ...)؛ «وعده ی خدا حقّ است. این چنین نیست که تو می اندیشی». او چه جواب می دهد؟
می گوید: «این حرف های شما کهنه و پوسیده و افسانه های گذشتگان است.»
گویی که آیه ی شریفه دارد وضع جوان امروز را ترسیم می کند؛ از یک طرف جوانان امروز تربیت خانوادگیشان توأم با تعبّد و خضوع دینی نیست و بلکه حالت استکبار و غرور بر فکرشان حاکم است و از طرف دیگر اینها با علمای صالح در ارتباط نیستد؛ علمای صالح ربّانی که در گذشته بودند یا اکنون نمونه  ی آنها را اصلاً نمی بینیم، یا بسیار کم می بینیم! آن عالمانی که: «آن که دیدارش شما را به یاد خدا می اندازد، گفتارش بر علم شما می افزاید و عملش، شما را به آخرت ترغیب می کند.» (اصول کافی، جلد1، صفحه ی 29)
به امید آنکه ما جوانان با درک زیبایی ها و دلسوزی های واقعی پدر و مادرهای عزیز و تلمّذ کردن و برقرار کردن ارتباط با عالمان دینی واقعی در مسیر حقیقی زندگی برقرار باشیم.


منابع:
حوزه
صفیر هدایت؛ سلسله مباحث آیت الله ضیاء آبادی