معبدی برای نیایش در کنار آب

روزی روزگاری در ایران ، ایزد بانویی به نام «آناهیتا» وجود داشته که الهه  پاکی و دوری از آلودگی در اعتقاد ایرانیان باستان و الهه آب ، فرشته نگهبان چشمه ها و باران و همچنین نماد باروی، عشق و دوستی بوده است و به احترام او معابد و تندیس های فراوانی از جمله «معبد آناهیتای کنگاور» ساخته شده بود.

معبد آناهیتا متعلق به آناهیتا الهه آب و محلی برای نیایش آب در شهر کنگاور در استان کرمانشاه واقع است.کنگاور در میانه راه امروزی همدان به کرمانشاه و بر سر راه تاریخی هگمتانه - تیسفون قرار گرفته است.

آب یکی از چهار عنصر مقدس و مورد احترام ایرانیان باستان است. آناهیتا ایزد بانوی آب های روان، زیبایی، فراوانی و برکت در دوران پیش از اسلام است. معبد آناهیتا بر روی تپه طبیعی با حداکثر ارتفاع 32 متر نسبت به سطح زمین های اطراف ساخته شده است. ورودی بنای معبد آناهیتا به وسیله پلکان دو طرفه در جبهه جنوبی تعبیه شده و در جبهه شمال خاوری ، پلکان یک طرفه راه دسترسی به این مکان را ممکن ساخته است.

در چهار طرف معبد آناهیتا دالان هایی تعبیه شده که در کف آنها جوی های آب به صورت رفت و برگشت جریان داشته است. جوی های سنگی ، آب رودخانه را میزان کرده و به طرز باشکوهی به آبگیر وسط معبد آناهیتا هدایت شده است. در وسط معبد آناهیتا فضایی وجود دارد که آب این جوی ها در آن جمع شده و استخر کوچکی در ابعاد حدودی 10 در10 و عمق 20 سانتی متر را پر آب می کرده است.نوع تقسیم آب و جریان آب درون معبد آناهیتا یکی از شگفتی های مهندسی در آن دوران می باشد تا این عنصر مقدس را به زیباترین شکل ممکن به نمایش بگذارند.

در دوطرف بالای معبد آناهیتا سر چهارگاو در هرطرف به صورت روبروی یکدیگر قرار داردکه در زمان آبگیری این معبد،عکس سر گاوها روی آب نقش می بسته است.

بدون شک معبد آناهیتا به لحاظ ارزش تاریخی از جمله برجسته ترین آثار میراث فرهنگی سرزمین ایران است.این معبد دومین بنای سنگی ایران پس از تخت جمشید است که همواره مورد بازدید گردشگران داخلی و خارجی و باستان شناسان زیادی است.