عید زیبای بندگی
روز عید فطر روز عید زیبایی های معنوی است. عیدی که زمین و زمان غرق در شادی و سور است و ساکنان زمین و کسانی که این لیاقت را یافتند تا بتوانند یک ماه، زیبایی های بندگی معبود را درک کنند اینک به شکرانه این بندگی زیبا، جشنی با شکوه به پا کنند...
عید فطر روزی است که فطرت آدمی بعد از سی روز اخلاص شکوفا می شود و روح اش سیقل می خورد و زندگی اش معطر می شود به زیبایی های اخلاقی و عمل صالح. و چه زیباست زندگی در پرتو فطرت، و چه زیباست فطرتی خداجوی که همواره تشنه دست یافتن به معبود است و اگر این فطرت از مسیرش منحرف نشود و معبود های زمینی جایگزین آن بزرگ معبود ازلی نگردد زندگی ها در پس این فطرت الهی روز به روز زیباتر و دل انگیز تر خواهد شد.
روز شکوفایی و سعادت
خداوند مکتب پر فیض رمضان را بنا نهاد تا فطرت انسانی دوباره جان بگیرد و زنده شود، و انسان یک سال گرد فراموشی را که بر روی فطرت اش نشسته تا نتوانند زیبایی های میان خود و معبودش را ببیند، بزداید. تا باز چشمانش به روی زیبایی ها گشوده شود و بیند آنچه را که مشتاقان درگاه الهی نظاره می کنند و استعدادهای معنوی شکوفا شود. عید سعید فطر عید این سعادت مندان و روز شکوفایی استعدادهاست روزی که زنگارها زدوده شده و زیبایی ها رخ نموده است.
دانشگاه رمضان و روز فارغ التحصیلی
رمضان چون دانشگاهی بزرگ است که انسان را به سوی قله ای تقوا رهسپار می کند. دستیابی به سعادت جاودانی و رهایی از همه سختی های دنیوی و اخروی بدون «گوهر تقوا» مقدور نیست و دانشگاه رمضان اردوگاهی است برای تربیت متقین تا بتوانند خود رادر حاکمیت خداوند ببینند که این حاکمیت هیچ نیست جز زیبایی رابطه عابد و معبود. و بد به حال کسانی که از این دانشگاه الهی بی بهره بمانند و چیزی جز زشتی و دوری بیشتر از خداوند توشه خود نسازند. کسانی که خود خواستند تا به این دانشگاه عرفانی رمضان پا نگذارند و در این ماه به بندگان طعنه زدند و روزه خواری کردند به گمان اینکه برای خود سختی به بار نیاورده اند و خود را آزاد پنداشتند. . بد به حال آنان که ندانستند که در این ماه روز به روز بر گناهان خود افزوده اند و از زیبایی های الهی دور گشته اند و خود را بنده شیطان کرده اند و افسوس بر آنها، که یاران شیطان را حاصلی نیست جر آتش جهنم و یاران خداوند را حاصلی است به زیبایی بهشت و قرب الهی.
و روز عید فطر روز جشن فارغ التحصیلی از دانشگاه عرفانی و نورانی رمضان است. روز جشن بزرگ و دلنشین که در آن انسانها یی که توانسته اند از آبشار رحمت رمضان جام هایی طلایی بنوشند در این روز از مهمان نوازی معبودشان بهره ها خواهند گرفت و از آنچه به دست آورده اند در جهت زیباتر ساختن زندگیشان بهره خواهند برد.
شمیم عید می آید
و اینک شمیم عید چهره ها را نوازش می کند و گوش دل ندای سلام و صلوات پروردگار را می شنود . پروردگارا!!! در تپش این لحظه های زیبا ،در روز بدرقه ماه مهمانی ات، با روحی سرشار از معنویت، و دلهایی لبریز از زیبایی و مهرت، تو را سپاس می گویم که رخصت دادی به شهر زیبای رمضان وارد شویم و توشه ها برای خود برچینیم و دل هایمان را صفا بخشیدی که چون تو بزرگی را ستایش کنیم و فرمانت را بر روی دیدگان اجابت نماییم که این عین زیبایی بندگی است.
پروردگار من در این روز در های رحمتت را به روی بندگانت گشودی تا باز انوار درخشان مهربانی ات در تمام عالم چشمها را خیره کند. پروردگارا در این روز دلهای مار ا صبر ده تا بتوانیم دوری ماه مهربانت ، شهر زیبای رمضان را تاب بیاوریم ماهی که سراسر لبریز بود از زیبایی و حال وداع کردن در این روز با رمضان زیبا بسیار سخت و طاقت فرساست اما امید به رمضان های زیبایی که به فضل ات در پیش داریم دلها را آرام و قلب ها را مرحم می نهد. باشد که در این سال بندگی صادقانه ات را عیدانه به این بندگانت عطا کنی.
