شعر امروز به جنبه های دراماتیک حضرت علی(ع) می پردازد

حمیدرضا شکارسری با بیان اینکه در ادبیات معاصر، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با توجه به گفتمان دینی که بر جامعه ما حکم فرما شد، زمینه برای سرایش اثر برای مولا علی(ع) فراهم شد و امروزه اینکه تنها شعر شهریار را درباره حضرت علی (ع) داشته باشیم یک افسانه بیشتر نیست. ما امروز هزاران اثر در رابطه با حضرت مولا داریم که منبعی عظیم و غنی است.

این شاعر و منتقد ادبی همچنین گفت: ستایش حضرت علی(ع) را نه تنها در میان شاعران شیعی بلکه در شاعران اهل سنت هم می بینیم. به طور مثال مولانا را داریم که غزل ها و مثنوی های معروفی درباره حضرت مولا دارد و یا فردوسی که منسوب به اهل تسنن است، می بینیم که اثر معروف را در رابطه با حضرت علی (ع) سروده است.

وی تصریح کرد: از سوی دیگر ما داستان زندگی حضرت علی(ع) را خیلی دراماتیک درمی یابیم و برای پرداخت روایی و شاعرانه بسیار مساعد  است. به همین خاطر شما تحت عنوان غدیریه ها و معراج نامه ها می بینید که نام و توصیف حضرت علی(ع) ذکر می شود. به دلیل اینکه زندگی آن بزرگوار به شدت داستانی استپ؛ شاعران، به روش های مختلف، همچون مدح، مرثیه و ... وارد شده اند.

شکارسری با تاکید بر اینکه بخش عظیمی از اشعار کشورمان (متاسفانه یا خوشبختانه) مرثیه است، عنوان کرد: اینکه بخش عظیمی از اشعار کشورمان مرثیه است و مثبت و منفی بودن این موضوع قابل بحث است. اما بخش مهمی از شعر دینی ما را مرثیه تشکیل می دهد و بخش عظیمی از اشعار علوی را مربوط به شرح حادثه شهادت حضرت علی(ع) می بینیم.

وی اظهار داشت: می توان شعرهایی را که درباره ولادت حضرت اباعبدالحسین(ع) آمده با شعرهایی که در توصیف شهادت آن حضرت آمده است مقایسه کرد. درباره دیگر امامان و معصومین(ع) هم همین گونه است و همه نشان می دهد که شعرمذهبی کشورمان، به سوگ سروده بیش از مولودی توجه دارد. حتی نسبت به شعری که به زندگی و فلسفه فکری بزرگان دینی بپردازد، سوگ سروده ها بیشتر هستند. مرثیه های سروده شده درباره حضرت علی(ع) هم خیلی بیش ر و پرشمارتر از گونه های دیگر است.

این شاعر همچنین در مقایسه اشعار کلاسیک با آثار شاعران امروز که درباره شخصیت هایی همچون حضرت علی (ع) سروده شده، گفت: شعر گذشته ما شعری معناگرا و محتواگرا بوده است. به همین دلیل زمینه برای اینکه مباحث معرفتی در آن مطرح شود، فراهم تر بوده است. از این منظر، شعر معاصر ما، شعری است که عینی گرا و فرم گرا است و بیشتر به جنبه های دراماتیک ماجرا تا جنبه های فلسفی آن نگاه می کند. فکر می کنم مقایسه این دو مقطع، مقایسه درستی نیست. اما اگر بخواهیم چنین مقایسه ای انجام دهیم، باید بپذیریم شعر گذشته به خاطر محتواگرا و ذهنی بودنش، بیشتر به جنبه های فکری و اندیشگی حضرت علی(ع) پرداخته و شعرهای امروز، بیشتر به جنبه های عینی و دراماتیک مولا پرداخته اند.