عکس های یواشکی
عکس های یواشکی را دیده ای؟ همان ها که تو مشغولی و ناغافل چیلیک!!
یکی ...جایی...گوشه ای به تماشای تو نشسته بوده و هی حالت به حالت، تو را نگاه می کرده...فریم به فریم غرق تو بوده.. که اینجا چه قشنگ خندیدی و اینجا چه حالت نازی داشتی و آنجا چه ملیح بودی و آن ورتر چه زیبایی ملوسی داشتی و لحن خنده هایت چه دلبر بوده و...اووووه و از بین تمام این فریم ها مبایلش را برمی دارد و از زیباترین زاویه ای که به فکرش می رسد، ژسی میگیرد...که تو باشی در تاب ساقه ی فلان گل ..یا تو باشی و در انحنای یک درخت... یا تو باشی و رقص نور خورشید روی سر و صورتت...یا تو باشی و یک زاویه ی کج...دیواری کاهگلی..یا سطح سیمانی یک راه یا دیوار تا صحنه، زیباییت را نگیرد ...
و ناگهان چشمت به نگاهش و به دستش می افتد... می خندد که: بخند! و ...چیلیک!!
و بعد در فرصتی دورتر نشانت می دهد که ببین چه عکسی گرفتم؟...گاهی حتی آنقدر زشت هستی در عکس، که خودت باورت نمی شود و جیغ میکشی نههههه اینو پاک کن... خیلی بد افتادم...چشم های نیمه باز...دهن کج...موهای ژولیده...لباس کج... و او شیطنت می کند و می گوید همه جوره قشنگی ..حتی در این عکس های هیولایی...
التماس میکنی: نههه پاکش کن بد شده... باز هم شیطنت، که بذار بخندیم!! و فرار می کند و تو هم پی اش ...نه برای عکس که برای آن تلاشش... برای غش و ریسه رفتن و پیروزمندانه از دور نگاه کردنت...نگاهش رنگ و بوی عشق دارد لامصب!!!
عکس های یواشکی از عشقی علنی می گویند و تو حواست جمع می شود که هر آن ممکن است کسی تو را و تمام فریم های بودنت را عاشقانه بپاید.
دلم غنج می رود... برای تو و نگاهت... و عکس هایی که گرفته ای...
من چرا نمی بینمت؟... چرا یواشکی های عاشقانه ات را باور نمی کنم؟...کجا به پنهانی نشسته ای که دور از دید منی؟ که لحظه لحظه ام را عاشقانه نگاه می کنی و ثبت می شود... نمی دانم چرا هی یادم می رود این" ثبت شدن" را و آن نگاه پشت لنز را...
کی عکس های یواشکیت را نشانم می دهی؟ کاش قشنگ افتاده باشم...کاش خوب باشند...نمی دانم چندبار جیغ خواهم زد که: نههه... خواهش میکنم پاکش کن!!! ببین چه بد افتادم...خواهش می کنم...الهی العفو... العفو... ببین چه زشت افتادم... یا ساتر کل عیوب...
