اطلاعات اردوی یک روزه روستای آهار و آبشار شکرآب
«مربی عزیز با توجه به این که یکی از اهداف اردوهای دانش‌آموزی بالا‌بردن سطح اطلاعات عمومی، تاریخی و مذهبی دانش‌آموزان در مورد مکان اردوها و موارد مرتبط با آن هاست ما پس از ارائه هر بسته پیشنهادی سفر و اردو، مقاله‌ای تحت عنوان اطلاعات همان سفر و اردو روی سایت قرار خواهیم داد که مربی می تواند با مطالعه آن در زمان حضور دانش آموزان در اتوبوس یا وارد شدن به هر یک از مکان‌ها، اطلاعات مورد نیاز را برای آنان توضیح داده و به سوالات احتمالی آنان پاسخ دهد».
مقاله حاضر نوشتار دیگری از این سری مقالات بوده و اطلاعات جامعی را در مورد بسته پیشنهادی «روستای آهار و آبشار شکرآب» از بخش سفرهای طبیعتی تفریحی ارائه می‌نماید.
مربیان عزیز تربیتی می‌دانند که اردوهای طبیعت گردی حتما باید با تمهیدات خاص خود که در مقاله آموزشی «اکوتوریسم و برگزاری اردو در طبیعت» آمده است انجام گیرد. اردوی یک روزه «روستای آهار و آبشار شکرآب» که در ارتفاعات البرز مرکزی و شیب شمالی کوه توچال در شمال تهران قرار دارد از این جمله است. این بسته پیشنهادی شامل پیاده‌روی دوساعته برای رسیدن به یکی از آثار طبیعی و زیبای استان تهران است.
آشنایی با منطقه رودبار قصران: در بین مناطق طبیعی و توریستی نزدیک به تهران منطقه ییلاقی رودبار قصران جایگاه ویژه‌ای دارد. این منطقه دارای طبیعت زیبا، هوای پاک، رودخانه دائمی و پرآب و مناظری چشم‌نواز است. رودبار قصران در حقیقت به دره‌ای گسترده‌ای اطلاق می‌شود که در شمال شرقی تهران واقع است و بخشی از شهرستان شمیران به حساب می‌آید. این منطقه وسیع از شمال به دیزین، از شرق به لواسانات، از غرب به کوه‌های همجوار و از جنوب به آخرین ارتفاعات البرز جنوبی که همان خط‌الراس توچال در شمال تهران است محدود شده است. این منطقه که در بین عموم مردم به اوشان فشم معروف است دارای آبادی‌های بسیار دیگری از جمله آهار، آبنیک، امین‌آباد، امامه، ایگل، باغگل، امامه، گلوکان، بایر، جیرود، حاجی آباد، درود، روته، دربندسر، زایگان، زرده‌بند، شمشک، شنستان، لالان و گرمابدر نیز می‌باشد.
روستای آهار: روستای سرسبز و زیبای آهار یکی از روستاهای دهستان رودبار قصران است. این روستا در محل تلاقی دو تنگه است که در هرکدام رودخانه‌ای روان است. یکی از این تنگه‌ها از سمت شمال غرب به ده تنگه و گردنه زرگاه و دیگری از سمت جنوب غرب به آبشار شکرآب و قله توچال و مرز شهرستانک منتهی می شود.
رودخانه آهار از دامنه‌های کوه صندوق‌چال سرچشمه گرفته و در مسیر خود پس از گذر از دره‌های کوه تاربیشه و مشروب کردن روستاهای مسیر پس از طی 15 کیلومتر به رودخانه جاجرود و سد لتیان وارد می‌شود.
روستای آهار از روستاهای آباد و پر رونق منطقه بوده و به علت داشتن مزارع و باغات وسیع بیشتر ساکنین این روستا به کار باغداری مشغول می‌باشند. طبیعت این منطقه در دو فصل بهار (اردیبهشت ماه) و پاییز (آبان ماه) بسیار زیبا و دیدنی می‌باشد.
این روستا از نظر موقعیت جغرافیایی در آخرین بخش غربی رودبار قصران قرار گرفته و جاده آن بن بست است. و به همین دلیل دارای طبیعتی بکر و دلنشین است. در اطراف این روستا دو منطقه مناسب برای طبیعت گردی یکروزه با چند ساعت پیاده‌روی وجود دارد که هردو به آبشاری زیبا ختم می‌شوند. ما در این مقاله به توضیحاتی پیرامون مسیر و آبشار شکرآب می پردازیم.
شکراب و آبشار زیبای آن: شکرآب باغستانی است ییلاقی و باصفا در غرب دره آهار و بر فراز ارتفاعی نه چندان بلند که اطراف آن را جوی‌های زلال آب احاطه کرده است. مرقد دو امامزاده بزرگوار به نام‌های طاهر(ع) و زاهد(ع) نیز در همین مکان قرار دارد. آبشار معروف شکرآب نیز در فاصله کوتاهی از مرکز شکرآب و در غرب آن واقع است. آبشار شکراب دائمی است و در تمام فصول سال دارای آب فراوان می‌باشد. آین آبشار با ارتفاع نسبی 10 متر از فراز صخره‌ای به پایین سرازیر می‌شود.
مسیر دسترسی به شکرآب:
مسیر پیاده‌روی به سمت شکراب از همان ابتدای روستا آغاز می‌شود. روستائیان در ابتدای ورود به روستا پارکینگی مناسب ایجاد کرده و از طبیعت گردان می‌خواهند که اتومبیل خود را در همان جا پارک کنند و با وسیله نقلیه وارد روستا نشوند. برای ورود به روستا باید از پلی آهنی که روی محل تلاقی دو رودخانه قرار دارد گذر کرد. پس از عبور از پل، مسیر مستقیم به سمت شکرآب می‌رود، البته باید از کوچه‌های متعدد روستا عبور کرد که تابلوهای کوچکی مسیر را نشان می‌دهند. ادامه مسیر پس از روستا بسیار زیبا و فرح بخش است و از میان کوچه باغ های بسیار زیبا با درختان گیلاس، آلبالو وسیب، همچنین درختان چنار و گردو و جوی‌های آب و آبشار‌های کوچک می‌گذرد.
برای رفتن به امامزادگان طاهر و زاهد(ع) و آبشار شکرآب باید مسیر کنار رودخانه را تا جایی که رودخانه از راه فاصله می‌گیرد و در سمت راست آبشار کوچکی دیده می‌شود پیمود. آنگاه مسیر مستقیم را ادامه داده و در ابتدای شیب تند به سمت راست پیچیده و در مسیری زیگزاگ از ارتفاع بالا رفت. ادامه این مسیر در نزدیکی امامزاده از بین باغ‌های زیبای گیلاس و آلبالو گذشته و به درب صحن امامزاده می‌رسد.
آهار همیشه زیباست ولی در دو وقت اواسط بهار به علت وجود شکوفه های گیلاس روی درختان، و اواسط پاییز به علت وجود درختان رنگارنگ با رنگ های قرمز، زرد و نارنجی بسیار دل انگیز‌تر است.
